Shawty || Yarı Texting

1.4

"Allah'ın cezaları bu kadar mı meraklısınız abimin arkadaşlarına?"

"Arkadaşımızın abisinin arkadaşları bizim de arkadaşlarımız. Öyle değil mi kızlar?" Diğerleri Melis'i onaylarken içeriye geçmeleri için kenara çekildim. Kıyafet ve saçlarını düzelterek içeri girdiler ve doğru salona giriş yaptılar. Berra en arkalarında kaldığı için kolundan tutarak onu durdurdum.

"Hani sadece Doğa'ya haber vermiştin?"

"Öyleydi, öyleydi de işte yayılmış bir şekilde."

"Nasıl yayıldıysa bir daha yaşanmaz umarım." 

"Söz," diyerek bana sarıldı. Ben de ona kısa bir süreliğine karşılık verdim ve ayrılıp salona geçtik. Koltuktan iki üç kişi kalkmış, yerlerine de Beren, Doğa ve Melis geçmişti. Kalkanlar da yere oturmuşlardı. Koltuklarda oturacak yalnızca bir yer kalmıştı o da abim ve Asrın'ın yanıydı.

"Senin için sorun olmayacaksa ben geçebilir miyim?" diye sordu Berra fısıldayarak. Başımı sorun olmaz diye sallayarak abimin arkadaşlarından birinin yanına oturdum. Adı yanlış hatırlamıyorsam Arif'ti.

"Şu sarışının adı ne?" dedi kulağıma fısıldayarak. Aniden sorduğu soruyla bakışlarım ister istemez Doğa'ya çevrildi. Yanındaki çocukla konuşuyordu.

"Gidip kendin sorsana." Böyle cevap vermemin nedeni onu sevmediğimden değil ilk adımı onun atmasını istediğim içindi.

"Adı güzelse gideceğim yanına." Cevabı gülmeme neden olmuştu.

"Adı Doğa." Doğa ondan bahsettiğimizi anlamış gibi bize döndüğünde Akif'e çaktırmadan gözümle onu işaret ederek Doğa'ya göz kırptım. Doğa da onu beğenmiş olacak ki eliyle iyi işareti yaptı ve fark edilmemek için bakışlarını kaçırdı.

"Maşallah çok güzel isimmiş. Teşekkürler, ben Doğa'mın yanına gideceğim birazdan."

"Neden birazdan?"

"Yanındaki şerefsiz kalkmaz da ondan. Şimdi kaş göz yapacağım ki anlasın." Tekrar güldüğümde salonda bir hareketlenme oldu. Asrın oturduğu yerden kalkıp yere, yanıma oturdu. 

"Ne konuşuyorsunuz böyle fısır fısır?" Alaycıl tavrıyla gözünü Akif'e dikerek konuşuyordu.

"Çok mu merak ettin," dedi sırıtarak Akif.

"Açıkçası sadece ben değil Batu da merak etti. Açıklamak istersen bak orada boş bir yer var. Siktir git oraya." Asrın'ın sözleriyle Akif tek bir kelime etmeden az önce Asrın'ın boşalan yerine geçti. 

"Sen böyle yanımdaki herkesi kovacak mısın?" diye sordum fısıldayarak. Akif olayından sonra abimin dikkatini tekrar çekmek istemiyordum.

"Herkesi de değil. Mağaradan çıkmadık sonuçta. Sadece cinsiyeti erkek olanları kovarım o kadar," dedi gülerek.

"Çok sağol ya, abim yetmiyormuş gibi bir de sen çıktın başıma," diye hayıflandım.

"Abin de pek işe yaramıyor gibi. İşe yarasaydı o Alperen ile hala görüşüyor olmazdın herhalde." Sözlerinin üzerine şokla gözlerimi belerttim.

"Yuh, sen nereden biliyorsun?" Alperen eski sevgilimdi ama hala arkadaş olarak görüşüyorduk. Arada sırada yani. Ama abim bu durumdan çok rahatsızdı ve beni uyarıp duruyordu. Ben de bu durumdan sıkıldığım için konuşmayı kestiğimizi söylemiştim ama yalandı ve bunu Asrın'ın nereden bildiğini anlayamamıştım.

"Sadece ben olsa yine iyi. Abin de biliyor." İkinci kere şok olurken derin bir nefes verdim.

"Ciddi misin sen?" Galiba sıçmıştım. Bayağı hem de.

"Hiç olmadığım kadar."

"Bilseydi bir şeyler söylerdi herhalde. Zarf atıyorsun şuan."

"Abin senin daha ne yalanlarını biliyor tahmin edemezsin. Sen abini kandırdığını sanıyorken o her şeyin farkında oluyor her zaman."

"Allah kahretsin. Başka neleri biliyor?"

"Hangi birini saysam ki?"

"O kadar mı?" diye sordum alacağım cevaptan korkarak. 

"O kadar." Allah bilir başka nelerimi nelerimi biliyordu da sessiz kalmıştı.

"Bu şimdi mi söylenir?"

"Söylediğime şükret. Arkadaşımı satıyorum resmen."

"Tamam söyleme dünyanın en iyi arkadaşı ödülü falan alırsın belki." Güldüğünde abim bize baktı. Asrın'a ne oldu der gibi başını salladı.

"Kardeşinin mizah seviyesi epey yüksek."

"Rahat bırak lan kardeşimi." Abimin sesini yükseltmesiyle salondaki tüm gözler bize çevrildi. Kızlar imalı imalı bakmaya başlamışlardı bile.

"Yemedik kardeşini." Bu sözünün ardından abime çaktırmadan kafasını hafifçe kulağıma yaklaştırdı ve ekledi. 

"Henüz yani."