2.9

350 22 2
                                    

Bu bölümü, içerdiği bazı sahnelerden dolayı 16 yaş altı okurlarımın okumasını önermiyorum.
(+16)!

...

Asrın'la yemeklerimizi yedikten kısa bir süre sonra kızları almak için yola koyulduk.

Ben şarkı ayarlarken bir anda Asrın sağ elini bacağımın üzerine koydu. Bu hareketi içimi titretirken şarkıyı boşverip telefonu bıraktım ve elimi, bacağımdaki elinin üzerine koydum.

Kızların olduğu mekanın önünde durduğumuzda vakit kaybetmeden arabaya bindiler. Arya, kuzeninin elinin konumuna bakıp ıslık çaldığında gülümsemeden edemedim.

Yol boyu Arya ve Belinay bizi tebrik edip durdular. Aynı zamanda ne kadar yakıştığımızdan falan da bahsediyorlardı. Bu yaptıkları daha çok utanmamı sağlarken Asrın sıfır utançla onlara gülümseyip teşekkür ediyordu.

Biz eve gidene kadar abimin grubu dağılmıştı. Bu yüzden Asrın Belinay'ı evine bırakmıştı.

Şimdi de bizim eve çıkıyorduk. İçimde kötü bir his vardı. Bu, büyük ihtimalle abimin gözünün içine baka baka ondan bir şeyler sakladığım içindi.

Ona bu zamana kadar olan tüm erkek arkadaşlarımı anlatmıştım. Her zaman önce beni azarlayıp kızar sonra erkek arkadaşımı bir şekil bulup döver ve tehdit ederdi. Daha sonra da gelip bana akıl verir, ayrıldığım zaman da tüm nazımı ve ağlamalarımı çekerdi.

O, bir insanın hayatta sahip olabileceği en iyi abiydi ve ben onun en yakın arkadaşıyla sevgili olup arkasından iş çeviriyordum. Bunun için çok vicdan azabı çekiyordum ama duygularıma da söz geçiremiyordum işte.

Asrın uzun uzun zile bastığında içeriden abimin küfürleri duyuluyordu. Arya bu sözlerden oldukça rahatsız olmuş bir şekilde yüzünü buruşturduğunda küfürden hiç hoşlanmadığını anlamış oldum.

Abim kapıyı açtığında üçümüzü birden görünce şaşırdı. Muhtemelen beni tek bekliyordu.

"Oğlum sen uyumak için bizi satıp da gittin kızların özel şoförlüğünü mü yaptın?" Dedi Asrın'a karşı. Galiba ona biraz sinirlenmişti.

"Yok Batu, ben çağırdım Asrın'ı gelip bizi alsın diye," dedi Arya.

Onun bu sözleriyle abim ona döndü. Hemen yüzünde bir gülümseme oluşmuştu. Eğer şimdi bunu kesmezse üzerine atlayabilirdim.

"Tamam o zaman. Geçin içeri." Abim sonunda bizi içeriye sokma zahmetinde bulunduğunda ayakkabılarımızı çıkarıp eve girdik.

Etraf korktuğum gibi dağınıktı. Zaten abimden de aksini beklemezdim.

"Abi, neden toplamadın buraları?"

"Hizmetimde özel bir köle varken neden zahmet edip de buraları toplayayım ki?" Abimin sözleriyle gözlerimi devirdim.

"Tamam o zaman ben sana yardım edeyim Enfâl," diyerek ayaklandı Arya. Böylece abim de ayağa kalkmış oldu.

"Öyle şey mi olur canım? Misafire etrafı toplatmam ben. Şimdi aslan kardeşimle toplarız iki dakikada biz"

Pislik ikiyüzlü.

Abim gerçekten de dediğini yapıp yardım ederken Arya bana göz kırptı. Ona öpücük atıp salondaki şeyleri mutfağa götürdüm.

Evi toplaması bittiğinde kendimi koltuklardan birine attım. Ne tesadüf ki oturduğum yer tam da Asrın'ın yanıydı.

"Ben bir tuvalete gidip geleyim," diyerek kalktı Asrın. Galiba benim de peşimden gitmemi istiyordu.

"Enfâl, bana göstereceğin kıyafeti gidip getirir misin? Ben gelirdim de ayağım uyuştu." Arya tam da ihtiyacım olduğu anlarda beni kurtarıyordu.

Ben onu onaylayarak odama girdiğimde yatağımda oturan Asrın'ı gördüm.

Beni. Şu. Çocuğun. Bakışlarına. Gömün.

Yanına gidip gülümseyerek dudağına bir öpücük kondurdum. İstediğim yalnızca masumane bir öpücükken Asrın'ın beni bir anda kucağına oturtup öpmesiyle işler değişti.

Öpüşmemiz gittikçe ateşli bir hâl alırken Asrın'ın beni belimden tutup sertliğine bastırmasıyla ağzına kısıkça inledim.

Bu hareketim altımda iyice bir baskı hissetmeme neden olmuştu. Üstelik benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu.

Asrın beni bir anda çevirdiğinde sırtım yatakla buluştu. Dudakları dudaklarımdan ayrılıp boynuma yöneldiğinde onu durdurdum.

"Daha ileriye gidemeyiz Asrın. İçeride abim varken olmaz." Asrın isteğime saygı duyarak durdu ve yanıma uzandı.

Onu daha bir şey yapmamışken durdurmuştum çünkü bakışlarındaki arzuyu görmüştüm. Biraz daha devam etseydi onu durdurmayı istemeyecektim ve sonrasını tahmin bile etmek istemiyordum.

Biz nefes alışverişimizi düzene sokmaya çalışırken abimin bu kadar sürede bize seslenmemesine şaşırıyordum. Gerçi yanında Arya varken onun pek de umurunda değil gibiydik.

Shawty || Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin