Chapter 8: Mother's Reason
Flashbacks ( still Chivalry's POV )
"Mama? Where are we going po?" I asked my Mom.
"Somewhere, sweetie. Behave ka muna, mag-aayos lang si Mommy." Ngumiti si Mommy sa akin, pero bakit po kaya ganon malungkot mata niya.
Maleta ang dala ni Mommy, hindi ko alam kung saan kami pupunta kasi nakasakay kami sa Car niya and hindi naman po sinabi ni Mommy na mag babakasyon kami.
I'm so curious na po, huhuhu!
"Anak, malapit na tayo. Wake up." Mommy waked me up, she said na malapit na kami kaya nag look nalang ako sa window ng car niya.
Haaayyss, sana malapit lang pupuntahan namin, natatakot na kasi ako kasi po gabi na.
Sobrang dilim ng road na dinadaanan namin, and I'm so scared baka ma accident kami ni Mommy.
I don't wanna die early! Huhuhu!
"We're here sweetie.." I looked at the House, a big house.
Wow! I always dreamed to have a big house so i can inggit my play friends!
"Calvin, ikaw na bahala kay Chi, kukunin ko si Caleb sa iyo." Mommy said, I can't understand them, who's Caleb? Is he my Mommy's boyfriend? And who's that guy she's talking to? He looks mad kay Mommy.
"Ano? Nasisiraan kana ba, Delaney? Iiwan mo si Chivalry pero kukunin mo si Caleb? Hindi, Delaney. Hindi."
"What the fuck, Calvin! It's for our daughter sake! Alam mong delikado kapag nalaman ng magulang ko na may babae akong anak! Ipapa-patay nila si Diora! At ayokong mawalan ako ng anak!"
"Kaya si Caleb ang dadalhin mo sa America?"
"Oo, Calvin. Si Caleb ang ipapakilala ko at sina Caelum, Charles. Pero si Chivalry, hindi. Hindi muna sa ngayon."
"Bahala ka sa buhay mo, Hera. Siguraduhin mong matatanggap mo trato ni Chivalry sayo sa future, baka magulat ka hindi ka niya kinikilalang Ina."
I was shocked because my Mom slapped him hard!
"I-i'm sorry, pero pangako babalikan ko kayo, Honey. Pero ngayon, uunahin ko muna mga problema sa America, ayokong madamay kayo ni Diora. Ako nang bahala sa gagastuhin ni Diora, gumawa ka rin ng family group chat."
Nag nod yung Stranger and then inabot ni Mommy yung maleta and bags, dito naba kami titira?
"Mommy? Why are you giving my things to Him?" I asked my Mom because she's giving all my things.
"Dahil dito ka titira"
'Ka'? Ako lang dito titira? How about her?
"What do you mean po?"
"Dito ka titira sa akin, Anak. Kasama dalawa mong Kuya." The stranger said.
Me? Brother? Two? How come?
"I have two brother? Wow!" I can't hide my expression of excitement to meet them.
Nakangiti silang pinagmamasdan ako.
At ganon din ako, until...
It went all black, again...
"Hoy, Diora! Gaga ka talaga!" Jelaila shout, she's my best friend here in cavite.
I'm 15 years old already, 10 years na nakalipas simula nangyari yung pag iwan niya sa akin, kaya pati pag mamahal ko naiwan na.
"Oh? Gaga ka rin!" Singhal ko.
"Siraulo, gago! Kanina ka pa pala hinahanap ni Tito Calvin! Umaapoy na ilong!" Kabadong sigaw niya, hindi ko maiwasang matawa sa itsura niya. Mukhang takot talaga siya Tatay ko.
"Hindi iyan, akong bahala sayo."
"Sure ka ha? Mamaya sugurin ako ni Tito na may itak, yari ka sa 'kin, Diora!" Banta niya pa, nanlalaki mga butas ng ilong! Hahahaha!!
"Oo na, mauuna na 'ko. Bye, Jela!" Paalam ko.
Ito na naman kami, pipilitin na naman ako sa ayaw ko.
"Anak, Chi. Kamustahin mo Mama mo at Kuya Caleb mo."
Tumawag na naman pala sila, hindi ko pinansin sinabi ni Papa at nag tungo sa kusina.
Nakakapagod ganitong scenario, paulit-ulit nalang, hindi sila makaintindi na ayoko nga.
Nandito pa rin yung sakit kahit 10 years na nakalipas, simula nang iwan niya ko, kasama si Kuya.
"Ayoko, magpapahinga na 'ko." Iwas tingin kong saad.
Mula sa peripheral kita kong nag kuyom ng kamao si Kuya.
Wala akong paki sa galit nila.
"Chi! Ano ba! Ilang taon na nakalipas! It's for your own sake kaya ka iniwan ni Mama!" Sigaw ni Kuya Charles.
Napataas kilay ko, "For my own sake? Bakit kapag ba ginawa niya iyon, perpektong Ina pa rin tingin ko sa kanya? Kasama kita sa loob ng sampung taon, at alam mo kung paano ako mainggit sa mga kaibigan kong may Nanay! Tuwing recognition si Mama ang hinahanap ko, lalo na kapag may Family Event! Lagi akong kinakatyaw na walang Nanay! Sa tingin mo, hindi paba sapat rason ko para magalit sa kanya? Nang iwan niya ’ko rito, gumuho na lahat. Inalis ko na siya sa buhay ko. Hindi paba valid rason ko? Ilang taon akong umaasa na babalikan niya ko, Kuya." Hindi ko napigilan na umiyak sa harap nila, ngayon ko lang ’to nailabas sa loob nang ilang taong pagkimkim.
Kita ko na napatigil sila pare-pareho, pero patuloy pa rin ako sa pag iyak.
"I-i'm sorry, Chi. I didn't know that yo-" I cut his words.
"You didn't know, because you didn't ask." After that, i left them.
Ganito lagi ganap sa amin, lagi akong pinipilit.
Andami kong rason para alisin Nanay ko sa buhay ko.
Akala ko kasama ko siya na titira rito sa Cavite, pero nagulat ako dahil may maleta siya at kasama si Kuya Caleb na pasakay sa Van.
Sabi niya, "I'll be back sweetie, just wait for me, promise." Pinanghawakan ko iyan ng ilang taon, pero napagod na 'ko.
Promise are meant to be broken.
Kaya ayokong may nangangako sa akin lalo na kung hindi naman tutuparin, para akong trinaydor.
Nakatulugan ko ang pag iyak, nakasanayan ko na to, kapag ganito ang scenario makakatulugan ko ang pag iyak.
Lagi akong umiiyak, hindi dahil sa eksena, kundi pangungulila.
Ilang taon akong lugmok, araw-araw akong walang gana.
Sana..
Sana kapag okay na, pwede ko pa siyang patawarin.
Masyadong barado puso ko para pakinggan siya.
Kaya..
I always pray na i hope someday, mag bukas na puso ko para mapakinggan siya at mapatawad, kahit pa sobrang sakit nang ginawa niya.
After all, she's my Mother who gave birth to me and named me.
YOU ARE READING
The Last Girl Standing
Roman pour Adolescents- ON GOING - Chivalry Diora Laurent - A cheerful student, kind, energetic, and most of all, a good daughter. Unbeknownst to others, she's the secret daughter of an assassin's boss. She's stubborn, loves to eat ensaymada, and excels in class. Highl...
