Chapter 29

15 1 0
                                    

KIA'S POV

"Girls, okay lang kayo?" Hinahingal na tanong ni Liam, mukhang hinabol nya pa kami.

"Hindi okay si Eya, uhmm pwede bang next time na lang natin pag patuloy to? Pag pahingahin muna natin sya." Sabi ko at tinignan naman nya si Eya saglit at binalik sakin ang tingin.

"Sige, ingat sa pag uwe." Sabi nya samin.

"Sige babye, ingat ka din." Sabi ko pabalik sakanya at ngumiti. Umalis na sya kaya naman binalik ko na ang tingin ko kay Eya.

"Teh dun tayo sa bahay nyo, mag usap tayo." Seryosong sabi ko sakanya at tumungo naman sya, well nung friday kasi at saturday ay di nya na kwento ang nang yare sakanya, so ngayon ko sya tatanungin.






"Hi tita." Bati ko sa mama ni Eya nang makarating kami.

"Oh Kia, nandito ka, himala at naisipan mong dumalaw dito haha." Sabi nya sakin at nginitian ko naman sya.

"Ahh opo, mag kekwentuhan po sana kami ni Eya about sa mga nang yare samin this past few days kaya naisipan ko po na pumunta muna dito." Paliwanag ko at tumungo naman si tita.

"Ahh ganon ba, sige na at umakyat na muna kayo. Sabihan nyo lang ako pag nagugutom kayo at bibigyan ko kayo ng makakain." Sabi samin ni tita at tumungo ulit ako.

"Sige po, thank you ta, akyat napo kami." Paalam ko kay tita at umakyat na kasama si Eya.

"So??" Panimula ko ng makapasok sa kwarto nya.

"Beh.." Tawag sakin ni Eya at tinignan ko naman sya, tulala lang sya sa kung saan.

"Oh? Ano ba nang yare sayo? Unang week pa lang ng school year pero parang ang dami na ng nangyari sayo." Sabi ko sakanya at tinignan nya naman ako.

"Beh, pag ba sinabi ko sayo na may nang yari samin ni Dave maniniwala ka?" Tanong sakin ni Eya na nag patigil sakin.

"What do you mean??" Nakakunot na ang noo kong tanong sakanya.

"Beh..." Panimula nya ulit at nag start nanaman tumulo ang luha.

"What the, hoy umayos ka nga." Medyo napasigaw na sabi ko sakanya habang salubong ang mga kilay, pero at the end nilapitan ko din sya at niyakap.

"Hayst, kwento mo sakin kung anong nang yare, di kita ijujudge." Sabi ko sakanya at napaiyak naman sya, di ko alam kung anong sasabihin ko ngayon o gagawin kasi ibang usapan na to.

Umiyak pa sya saglit at nang medyo tumahan na ay tinignan nya ako.

"Promise?" Tanong nya sakin habang namumugto ang mga mata.

"Alangan, kailan ba kita junudge ha??" Tanong ko sakanya habang nakataas ang kilay.

"Haha never, sige kwento na ako. Kaso di ko alam san ba ko mag uumpisa." Sabi nya sakin at nag isip pa.

And as a supportive friend, ginaya ko line nya. "Edi sa umpisa, alangan sa dulo eh tapos na yon." Sabi ko at natawa naman sya.

"Sira, basta ano... Di ba nung tuesday hindi ako nakapasok?" Tanong nya at tumungo naman ako. "That time is nag sinungaling ako na may sakit ako, di lang talaga ako pumasok dahil nahihiya ako kay Dave. Then kinagabihan biglang nag aya si ate na pumunta sa isang party... And hindi ko alam na nandun din pala si Dave..." Sabi nya at huminto.

"Oh ano sunod na nangyare??" Tanong ko sakanya at tinignan nya ko at mukhang nag aalangan pang mag kwento. "Kwento mo na lahat, isipin mo na lang na para akong isang papel at dun mo sinusulat ang mga kwento mo." Sabi ko sakanya at napangawi naman sya.

"Eh pano kung may makakuha ng papel na yon at may makabasa?" Tanong nya naman sakin at napaisip ako.

"Uhmmm... Another story na yon, basta sabihin mo na." Sabi ko sakanya at nag simula na ulit mag kwento.

"So ayon nga, nasa party kami and bigla ako napahiwalay kala ate. Medyo malaki din kasi yung place kaya nagkaligaw ligaw ako, tapos na patigil ako dun sa isang upuan. Dahil nga di ko makita sila ate ay dun na lang muna ako nag stay. Then biglang may lumapit sakin na lalaki, feeling ko kilala ko naman sya kasi nakita ko sya nung una na nakakakwentuhan nila ate so kinausap ko na din, mukha din naman kasi syang mabait." Napatigil sya and bumuntong hininga bago mag pa tuloy. "May binigay sya na drink sakin and tumanggi pa ako nung una pero at the end na kombinse din ako at ininom yun, onti lang naman kasi and mukhang di naman na kakalasing. Little did i know na meron palang gamot na nakalagay dun, nahilo ako and next nun ay di ko na alam... Nagising na lang ako nasa kama na ako and... You know... Kasama ko si Dave..." Kwento nya at natulala nanaman.

"Are you sure na may nang yare sainyo?" Tanong ko sakanya at tinignan nya naman ako.

"I don't know.. pero i think meron.. pero may possibly din na wala, pero pano kung meron? Ano gagawin ko?" Tanong nya sakin at nag start nanamang umiyak, niyakap ko sya at pinabayaang umiyak.

"Shhhh okay lang yan, iyak ka lang, maaayos din to." Sabi ko sakanya and ayon naman ang ginawa nya.

Pero na papaisip din ako, pano nga kung may nang yare sakanila? Pero I'm hoping na wala, plus sinabi nya din naman na wala syang maalala so it means may possibly nga na walang nangyare.. or meron...

My Boyfriend Is A StalkerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon