KAN VE RÜYA: VAMPİRLER

Bölüm 7: Demir

Demir o kadar tatlı biri ki.. Keşke gerçek olsa, arkadaşım olsa istiyor insan. Bu bölümü çok seviyorum.

--------------------------------------------------------------------------------------------

Toplantıya gidiyordum. Ilgaz da bir selam vermek için benimle gelmekte ısrarcı olmuştu. Rabia'yla konuşuyordu. Benim için aşağılayıcı bir durumdu bu. Konuşma boyunca beni iğnelemişti Rabia. Çok gergindim. Ilgaz gibi bir abim olduğu için çok şanslıymışım. Yetenekli, yakışıklı ve çok sevilen abim sayesinde rahat bir lise hayatı geçiriyormuşum. Öyleyse bile sana ne ki?

"Sahi Mira, abinle tanınmak hiç kötü hissettirmiyor mu? "

Kızardığımı hissediyordum. Ilgaz ise gülüyordu. Rabia'ya gözlerimi dikmiş bakıyordum. İyi niyetli olmayan bakışlarımı sezmiş olsa gerek hafif gergin kaçamak bakışlar atıyordu bana aptal aptal gülüşmeye devam ederken. Ilgaz yanımızdan ayrılacağı sırada veda ederken çenemi tutup salladı. Elini ittim. Rabia'nın yukarı kıvrılan dudağı sinirimi daha da çok bozuyordu.

"Selam. "Demiri gördüğüme hiç bu kadar mutlu olmamıştım.

"Sen de mi buradasın? "Ilgaz şaşırmıştı.

"Evet? "Demir anlam verememişti tepkisine. Ilgaz bir an kararsızlık yaşadı. Aklıma gelen şeyi yapmasından korkuyordum.

"Rabia, komitede hala yer var mı? "Katılmak istiyordu ancak katılamazdı. O kadar uzun boylu değildi. Kolundan tuttuğum gibi dışarı çıkardım.

"Hayır. Katılmanı istemiyorum. "dedim.

"O çocukla yalnız kalmanı istemiyorum. "

"Yalnız? Ilgaz biz toplantı yapıyoruz. 20 kişilik bir ekiple. "Kaşlarımı çatmıştım.

"İyi o zaman benim katılmam bir şeyi değiştirmez. "Sınıfa tekrar girmek istedi ancak ben izin vermedim.

"Gölgende olmaktan sıkıldım. "Ağzımdan çıkıvermişti.. Geri de alamıyordum. Kendimi bok gibi hissetmekten başka çare bulamadım. Ilgaz bozulmuştu biraz. Hafifçe başını salladı. Gidiyordu.

"Ilgaz.. "Kolundan tuttum ancak çekip yürümeye devam etti. Hata etmiştim. Başka bir şey söyleyebilirdim ya da farklı şekilde konuşabilirdim.

"Mira.. "Demir bana sesleniyordu ancak belki de beni yaşlanan gözlerimi silerken görmek diyeceği şeyden vazgeçirmişti. Sınıfa tekrar girip çıkıp kapıyı çekti.

"Giy şunu gidiyoruz. "Eşyalarımızı almıştı. Ceketimi alıp giydim. Çantamı da aldım.

"Ben mi bir şey yaptım? Neden gözlerini kaçırıyorsun? "

Ağladığımda ya da ağlamaklı olduğumda birinin gözlerine bakmaya utanırdım. Kendimi güçsüz, yetersiz hissederdim. Ancak onunkilere baktım.

"Ilgaz'ı üzdüm. Ben yaptım. Teşekkür ederim eşyalarımı getirdiğin için. "İçeri girip ben katılamayacağım diyecek ve bunları alıp gelecek gücüm yoktu çünkü. Gidiyordum. Kolumdan tuttu.

"Sana eğlenceli bir gün borçluydum. Bugün yapmak ister misin? Belki moralin yerine gelir. "Ne kadar reddetsem de ısrar ediyordu Demir.

"Eve gitsem iyi olur, lütfen ısrar etme. "Kolumu bırakmıyordu Demir. Gözlerimin içine baktı. Hafif bir ışıltı gördüm gözlerinde.

"Biraz eğlenmek istemediğine emin misin? "

"Eğlenmek istiyorum. "diye cevapladım.

"Öyleyse birkaç saatini bana ayırır mısın? Sana telafi edeyim. " Başımla onayladım. Okula arabayla gelmişti. Arabasına bindik. Bana iyi şeyler hatırlatmıyordu ancak.. iyi vakit geçirmeye ihtiyacım vardı. Demir ile zaman geçirecektim.