Bölüm 10, Part III: Ölü

9 8 24
                                    


"Karamelliden de alsana. "diyordu Alara. Kucağındaki su şişelerini her an düşürecekmiş gibi hissediyordum.

"Tamam aldım. Yetmez mi bunlar. "

"İyi hadi çıkalım. "Aldıklarımızı ödeyip arabaya atladık ve benzinlikten çıktık.

"Alara salar mısın artık müziği? "

"Olmaz! "

"Demir atar mısın şunu arabadan? "Demir gülüyordu sadece.

"Patla. Patla. "Ellerini yumruk yapmış Enese hareket çekiyordu Alara dans etmeyi bırakmadan.

"Bugün tam havamdayım, 7-24 ayardayım.. "Şarkıya eşlik ediyordu.

"Tüm yol bunu çekeceğiz yani.. "Enes kapüşonunu çekip gömüldü koltuğa.

"Su uzatır mısın Mira? "Ayağımın dibindeki poşetten Melisaya bir şişe uzattım.

"Bisküvi ve çikolata aldık.. Yiyebilir miyiz Demir? Dökmeden tabii. "

"Sorun yok. Dökebilirsiniz de. "Navigasyondaki kadın sağdan ikinci çıkışı takip etmemizi istiyordu.

"Karamelli çok şekerli. Yiyemeyeceğim, Alara alsana. "Bir ısırık aldığım çikolatayı Alara'ya uzattım.

Sete yaklaştık.

"Çok heyecanlıyım! "Alara kımıl kımıldı. Bir türlü huzur vermiyordu Melisayla bana.

"Seni kenara oturtmalıydık ya! "dedim. Rahat durmasını ima ederek.

"Ne yapayım.. "Gözleri ışıldıyordu.

"Alara biraz sakin ol kızım.. Havalı ol. "dedi alaylı bir sesle Enes.

"Kimse hayranına aşık olmaz. Bence iddiayı iptal edin. "diye ekledi Demir.

"Asla! "dedi Alara.

"Enese kölelik yapmaya razıysan tabi.. "diye devam etti Demir.

"Yok öyle bir şey. Kazanacağım. "Elini yumruk yapmış havada sallıyordu.

"İndir o yumruğu. "dedi Enes.

"İndirmiyorum. "Saçma bir rekabet vardı aralarında. Gülmekten başka bir şey gelmiyordu içimden.

Melisa tüm yolculuk boyunca sessizce oturdu. Şimdi ise setten gözlerini alamıyordu. Kurtuluş savaşı dönemindeki bir köyü inşa etmişlerdi. Toprak evlerle dolu bir köyün yakınına. Tabii sadece sokak vardı inşa edilen yerde.. Binalar tek taraflı görünüşlerinden ibaretti. Birkaç dükkan, evin içi kurulmuş ve dizayn ediliyordu. Henüz tamamlanmamıştı. Çekime hazır olmadıkları sokağın ortasına bıraktıkları açık büfe ve birkaç karavandan belli oluyordu zaten. Biz ulaştığımızda ayrılmakta olan çok insan vardı. Çok az kişi hala seti kurmakla meşguldü.

"Alara halan da burada mı? "

"Yok o perşembe günü gelecek. "Mesaj atıp duruyordu Alara.

"Kolay gelsin. "Enes selam veriyordu gördüğü herkese.

"Buyurun? "dedi adam elindeki tahta parçasını bırakıp. Bu kalasla ne yapmayı planladığını merak etmiştim.

"Kolay gelsin. Biz Keremin misafirleriyiz. Belki haber vermiştir. "Adam garip garip bakıp süzdü bizi. Haberi yok muydu yoksa umurunda mı değildi anlayamadım.

"Keremin karavanı şuradaki. "İşaret ediyordu. Başıyla hafifçe selam verip işine döndü. Karavanın kapısına dizilmiştik.

"Alara.. "Alara gergin görünüyordu. Kapıyı tıklattı. Elini dirseğine attı. Kerem Gündoğdu karşımızda duruyordu. Ekranda göründüğünden daha iyiydi. Masmavi gözleri daha da parlıyordu.

KAN VE RÜYA: VAMPİRLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin