ආලයේ ගාථා 🖤 Completed ✔️ Non Fiction Bl

ආලයේ ගාථා 29

ආලයේ ගාථා
29වන දිගහැරුම

"හෙලෝ"

"හෙලෝ පුතේ ඔයා කොහෙද"

කතාකළේ වෙන කවුරුත් නෙවේ නිශේන්ගෙ අම්මා.ඒත් අම්මා එක්ක කතා කරන්න තරම් හයියක් නිශේන්ට තිබ්බෙ නෑ...

"මං බෝඩිමට යන ගමන්"

"හෙට නඩුව.ඔයා එන්න වෙනවා ඒකට"

"කීයටද"

"උදේ 9ට."

"හරි මං එන්නම් ඒ වෙද්දි"

"හරි පුතේ.ඔයා කාලා බීලද"

"නෑ අම්මෙ ගිහින් මොනවහරි හදාගන්නවා.මට මහන්සියි මං ඔයාට පස්සෙ ගන්නම්"

"හා පුතේ බුදුසරණයි පරිස්සමට "

"බුදුසරණයි"

කෝල් එක තියලා අයෙම ශාක්‍යගෙ මූණ දිහා බලන් හිටපු නිශේන්,

"අපි යමුද.මහන්සියි මට"

"අපි කඩෙන් කෑම එකක් ගමු.ඔයා රෙස්ට් කරන්න මහන්සියිනම්.මැණික හෙට මාත් එන්නද"

"පුළුවන්ද"

"නැතුව.මං ඔයා එක්ක ඉන්නම ඕනි වෙලාවක් මේක.අපි මේක කොහොමහරි දිනමු"

හෙට අමායට දාලා තිබ්බ නඩුවෙ දෙවනි කැදවුම් දවස.මේ ප්‍රශ්න එක්ක නිශේන්ට ඒක අමතක වෙලා තිබුණෙ කියනවනම්,ඒ ගැන කිසිම මතකයක් තිබ්බෙ නෑ.අඩුම අමායා ගැනවත්.පහුවදා උදේම කිව්වා වගේම ශාක්‍ය එක්කම නිශේන් උසාවියට ගියා.ඒ යද්දිත් නිශේන්ගෙ අම්මයි,උමංගයි දෙන්නා එතන.ඒත් එක්කම වගේ අමායයි තාත්තයි දෙන්නත් ඇවිත් කාර් එකෙන් බැස්සා.වෙලාව හරි නිසා නිශේන්ලා කතා කරපු ලෝයත් එක්ක ඇතුළට ගියා.හැම සාක්ෂියක්ම අමායට විරුද්ධව පැහැදිලිව තිබ්බ නිසා,අමායගෙ ලෝයර් කොච්චර තර්ක කලත්,නිශේන්ලගෙ පැත්තෙ ලෝයර් ඒ හැම තර්කයක්ම සාක්ෂි එක්කම බින්දා.අමායගෙ තාත්තටනම් මේව නිසා ඇතිවුණේ ලේසි පහසු කැලලක් නෙවේ.ඒ මනුසයනම් හරිම නිවුණ කෙනෙක්.එහෙම කෙනෙක්ගෙ දුවක්ද කියලා ඇත්තටම හැමෝම පුදුම වුණා.කොහොමහරි අයෙම නඩුව කල් දාලා දින දුන්නා.ඉතින් අදත් නිශේන්ලගෙ පැත්තට වාසිවෙන විදිහට නඩුව කතා කරලා ඉවර වුණා කියනවනම් නිශේන්ගෙ අම්මා උසාවියෙන් එළියට ඇවිල්ලත් ලෝයට ගොඩක් ස්තූති කළා...