"ගෞරව් කොහෙද පුතා ඉන්නෙ..."
"මං අම්මව බලන්න ආවා තාත්ති."
"යන තැනක කියලා යන්නෙපැයි පුතා.අප්පච්චි මට හොඳටම බැන්නා යන තැනක්වත් හොයන්නෙ බලන්නෙ නෑ ඔයාව නරක් කරනවා කියලා"
"අප්පච්චි ඔයාට බැන්නා...? ඉන්නකො මං එන්නම් ඉක්මනට "
"නෑ නෑ ඔයා ඇති තරම් වෙලාවක් ගන්න.මතක ඇතුව හවස් වෙන්න කලින් එන්න.ඔයාගෙ යාලුවො ඇවිත් "
නිශේන්බ්යාලුවෝ ඇවිත් කියලානම් කිව්වෙ බොරුවට...
"ඉක්මනට එන්නම් තාත්ති"
"පරිස්සමට ඩ්‍රයිව් කරනවා හරිද.යන්තම් 18 වුණා විතරයි"
"හරි මගේ කච කචේ.අනේ මන්දා අප්පච්චි කොහොම ඉන්නවද කියලා"
"හොඳටම වැඩියි දැන් අප්පලා පුතාලා දුවලා"
"අහ් කෝ මගෙ රෝස මල"
"රෝස මල මෙන්න ඉන්නව එල්ලගෙන.එක්ක ආවෙ නෑ කියලා."
"රෝස මලට එද්දි රෙඩ් වෙල්වට් කේක් එකක් ගේනවා කියන්න එයාගෙ අයියා"
"කියන්නම් කියන්නම්..."
"රෝස මල විතරක්නම් බැරි ඇයි.තව රෙඩ් වෙල්වට් පෙරේතයෙක් ඉන්නවනෙ ඉතින්.අප්පච්චි කියලා තියේ තරහ වුණාම යාලු කරගත්තෙ එහෙම කියලා"
"මේ උඹගෙ කණ මිරිකනවා ළඟ හිටියනම්.තියපන් ෆෝන් එක."
"හරි හරි කේන්ති ගන්නෙපා ඔයා වයසට යාවි.බුදු සරණයි"
"බුදු සරණයි.පරිස්සමට එනවා"
කාලෙ ගෙවිලා ගිහින් තියෙන හැටි හිතාගන්නත් බැරි තරම්.එදා නිශේන්ගෙ අතේ නැලවි නැලවි හිටපු රෝස මලක් වගේ පුංචි අත් කකුල් තිබ්බ ගෞරව් අද වයස 18ක් සම්පූර්ණ වෙච්ච ලොකු කොල්ලෙක්.නිශේන්ගෙ අතේ එල්ලිලා එහෙ මෙහෙ ගිය ගෞරව් නෙවේ අද ඉන්නෙ.අද තනියම එයා අප්පච්චිගෙ හරි තාත්තගෙ හරි කාර් එක අරන් තනියම ගමන් බිමන් යනවා.දරුවො තරුණ වෙලා ලෝකෙ දකිද්දි දැනෙන සතුට නිශේන්ට වගේම ශාක්‍යටත් ඕනවට වඩා දැනුණා...
"මැණික...කොහෙද ඉන්නෙ පුතා"
"එයා අමායව බලන්න ගිහින්"
YOU ARE READING
ආලයේ ගාථා 🖤 Completed ✔️ Non Fiction Bl
Romanceමම, කිසිවෙකු ජීවත් වීමට තෝරා නොගන්නා ශීත කාන්තාරයක්...❄️ නුඹ, ඒ බව් දැන දැනම මිඳුණු අයිස් මත පිපෙන්නට වරම් ගත් ඩැෆඩිල් මලක්....🏵️ (වස්සාන සුළඟ season 2)
