ආලයේ ගාථා
36වන දිග හැරුම
මෙච්චර දවසක් ඩයල් නම්බර් අස්සෙ තප්පරයක්වත් නොතිබ්බ නම්බර් එකට නිශේන් කෝල් එකක් ගත්තම රින්ස් 2ක් වගේ යද්දි ආන්සර් වුණා..
"හෙලෝ කියන්න මල්ලි"
"ඔයා කොහෙද ඉන්නෙ "
"ම්ම්ම් දැන්නම් මං ඉන්නෙ නුවර එළියෙ.ඇයි හදිස්සියේ"
"මට ඔයාව පොඩ්ඩක් හම්බවෙලා කතා කරන්න ඕනි"
"ඒ ඇයි"
"මට ඔයා නැතුව ඉන්න බෑ ශාක්‍ය අයියෙ.ඔයා මගෙ සතුට කියලා මාව අතෑරියට මගෙ සතුට තියෙන්නෙ ඔයා ළඟ"
"ම්ම්ම්..."
"කවද්ද එන්නෙ?"
"තව දවස් දෙක තුනකින් එනවා."
"ආවම කියන්න මට ඔයා එක්ක කතා කරන්න ඕනි.මේ ප්‍රශ්නෙ විසඳිලා නෑ තව.මං දන්නෑ ඔයා මේ දවස් ටිකට අමායා එක්ක මොනවගේ සම්බන්ධයක් ඇති කරගත්තද කියලා.ඒත් මං තවම හිටපු තැනමයි.අඩුම ඔයාගෙ ස්පර්ෂයකින් එහා වෙන කෙනෙක්ගෙ ස්පර්ෂයකටවත් කැමති නෑ.අනේ ප්ලීස් ආවම කියන්න"
"හරි මල්ලි මං කියන්නම්"
"ම්ම් හරි ටේක් කෙයා"
නිශේන් කෝල් එක කට් කරලා ෆෝන් එකත් ඇඳට විසි කරලා අත් දෙකත් දික් කරගෙන මුනින් අතට ඇඳට පැන්නා කියනවනම් හිත ඉල්ලන කෙනාව එයාට නැතිවෙයි වගේ බයක් හිතේ නොතිබ්බම නෙවෙයි.
"චූටි තේ එකක් හඳන්නද ඔයාට"
"පුළුවන් ද?"
"අපෝ පුළුවන් වැඩි කහට දාපු අඩු සීනි කිරි තේ එකක්.මං දන්නවා ඔයා ආස විදිහ"
"ඔයත් හදාගන්න අයියේ.නෙස්කැෆේ ඇති"
"හා මං දෙන්නටම හදන් එන්නම්"
මතීෂ නිශේන්ටයි එයාටයි තේ දෙකක් හදාගෙන,නිශේන්ගෙ තේ එක ඇඳ ළඟට ගෙනත් දුන්නා..
"කේක් කෑල්ලක් කනවද"
"කේක් ඉවර වෙලානෙ තිබ්බෙ.අන්තිම කේක් කෑලි දෙක තමා උදේ ඔයාට දුන්නෙ ලෙක් යන්න කලින්"
"අහ් මං එද්දි අරන් ආවා.මං දන්නවනේ කේක් පෙරේතයට තේ බොද්දි කේක් ඕනිමයි කියලා"
YOU ARE READING
ආලයේ ගාථා 🖤 Completed ✔️ Non Fiction Bl
Romanceමම, කිසිවෙකු ජීවත් වීමට තෝරා නොගන්නා ශීත කාන්තාරයක්...❄️ නුඹ, ඒ බව් දැන දැනම මිඳුණු අයිස් මත පිපෙන්නට වරම් ගත් ඩැෆඩිල් මලක්....🏵️ (වස්සාන සුළඟ season 2)
