ආලයේ ගාථා 🖤 Completed ✔️ Non Fiction Bl

ආලයේ ගාථා 43

ආලයේ ගාථා
43වන දිගහැරුම

"හෙලෝ නිශේන්.මං අමායගෙ ඩොක්ටර් කතා කරන්නෙ.ඔයාට පුලුවන්ද හොස්පිට්ල් එන්න.අමායා හොස්පිට්ල් ආව වෙලාවෙ එයාට පොඩ්ඩක් අමාරුවුණා."

"මොකක්.ඩොක්ටර් දැන් අමායට කොහොමද"

"අපි එයාව ඔපරේශන් තියටර් එකට දැම්මා.ඔයාට එන්න පුළුවන්නම් හොඳයි"

"හරි ඩොක්ටර් මං ඉක්මනට එන්නම්"

මං කෝල් එක කට් කරලා දාලා එහෙන්ම ටී ශර්ට් එක්කුයි අහුවෙච්ච කලිසමකුයි ඇඳන් ආසිරි එකට ආවා.මං එද්දිත් අමායව ඩිලිවරි රූම් එකට දාලා තිබ්බෙ.මගෙ හිතට කවදාවත් නැති මූසල හැඟීමක් දැනෙන්න ගත්තා.අවට වටපිටාවෙන් පවා හමාගෙන ආපු කොළරොඩු කැරකිලා යන හුළඟ පවා ලොකු වැස්සක පෙරනිමිති පෙන්නුවා.මගෙ හිත දැන් ගොඩක් දුර්වල වෙලා යනවා,මං ඒ නිසාම ශාක්‍ය අයියට කෝල් කලාම එයත් විනාඩි පහක් යන්නත් කලින් හොස්පිට්ල් එකට දුවගෙන ආවා..

"මොකද නිශූ අමායට"

"නේත්‍රා එක්ක ඩොක්ටර් මීට් වෙන්න එනවා කිව්වා උදේ.තව සතියක් එහෙන්මම තිබ්බනෙ ඩිලිවරි එකට.එක සැරේම අමාරු වුණා කිව්වා ඩොක්ටර් "

"කෝ දැන් නේත්‍රා?"

"එයා ඩිලිවරි රූම් එක ඇතුළෙ"

"නිශූ"

"නෝමල් ඩිලිවරි එකක් නෙවේනම්,අනිවාරෙන් සිසේරියන් එකක් අයියෙ.අයියේ අමායා?"

මගෙ ඇස් දෙකම කඳුලු පටලෙකින් වහගෙන යනවත් එක්කම මුළු ඇඟම පණ නැතිවෙලා යනවා වගේ මට දැනුනා.ශාක්‍ය අයියගෙ වාරුව නොතිබෙන්න මං එතන ඇදගෙන වැටෙනවා.අනේ දෙවියනෙ අමායට කරදරයක් වෙන්න එපා.මේ ටික දවසට එයා මට හොඳ යාලුවෙක් වුණා.අපි නුවර අස්සක් මුල්ලක් නෑර ඇවිද්දා.රෑට රෑවෙලා වැව රව්මට වෙලා වල් පල් කියව කියව හිනා වුණා.මාළිගාවෙ වැල් බෝධිය යට,මඟුල් මඩුවෙ රෑ වෙනකම් වාඩිවෙලා කියව කියව හිටියා.KCC එකේ අස්සක් මුල්ලක් නෑර ඇවිදලා ශොපින් කරලා උඩ icecream පාලර් එකෙන් අයිස් ක්‍රීම් කෑවා.මං වුණත් කවදාවත් යාලුවෙක් එක්ක කියලා විඳපු නැති පැයවල් අමායා එක්ක ගතකළා.මට මේ හැම දෙයක්ම වගේ එකින් එකට මැවිලා පෙන්න ගත්තා.මං අයියගෙ උරහිසකට වාරුවෙලා කඳුලු වලට ඔහේ ගලාගෙන යන්න ඉඩ දුන්නා..