අතුල්‍ය

16 වන පරිච්ඡේදය

"පුලුවන් තරම් මෙගාරාගෙන් ඈත් වෙන්න බලන්න .."

එක කරන්නෙ කොහොමද කියන එකට විශ්විගෙන් උත්තරයක් නැ.අතාරා තනියමද දැන් එතකොට මේ ඔක්කොම කරන්න ඕනේ.ඇඩිල්ල නැවතෙනවට වැඩිය තවත් ඇඩෙන එක අතාරාට කොහෙත්ම දැන් නවත්තගන්න බැ.එයා කලේ වරදක්ද?...

"මම කොහොමද එහෙම කරන්නෙ ..ඒ ළමයා පව් නෙ.එයත් මම වගේ මේක ගැන සීරියස් නම්.."

අතාරා කවදාවත් ඇත්ත කියන්නයි බිම වාඩි වෙන්නයි බය නැ.එයා ඇත්තටම මෙගාරා ගැන සීරියස් .එයාට ඕන වුණේ හොදින් හරි නරකින් හරි එයාට ඕන දේ ලබාගන්නයි.

"අතාරා ...මට තවත් මේක ගැන ඔයාට පැහැදිලි කරලා දෙන්න තේරෙන්නෙ නැ.හැබැයි එක දෙයක් මතක තියාගන්න ඔයාලගෙ ඔය වැඩ හින්දා ලගදිම ඔයාට හොද මට්ටුවක් වෙනවා.."

අතාරාගෙ හිත මේ වෙලාවෙ ගොඩක් මුරණ්ඩුයි .එයා විශ්වි කියන දේ පිලිගන්න කැමති නැ .දුර බලන්න කැමති නැ .

"මං එයාව මගෑරියොත් එයාට දුක හිතෙයි.."

"උබ ලංකාවෙ ඉන්නෙ .."

විශ්විගෙ කටහඩ ගොඩක් තර්ජනාත්මකයි.

"මම එයත් එක්ක වෙන රටකට යනවා.."

හිතේ තියෙන ඇත්තම අහිංසක ම උත්තරේ අතාරා කිව්වා.ඒකෙ වැරැද්දක් එයා දකින්නෙ නැ.

"අතාරා පොඩි ළමයෙක් වගේ හිතන එක නවත්තන්න.රට යනවා කියන එක නෙමෙයි උත්තරේ....හ්ම්...උබ කැමති දෙයක් කර ගනිම් බන් මට මේවට තව ඇගිලි ගහන්න ඕනෙ නැ."

කතාව එතනින් ඉවර වුණාට අතාරාට ගොඩක් දේවල් හිතන්න තිබ්බා.එයා දවසම කලේ හිතපු එක.පන්තියේ ළමයින්ට ඒක නෝට් නොවෙන්න විශ්වි වෙනම ගේමක් දුන්නා.

අතාරා හම්බුන නිදහසින් හිතන්න පුළුවන් උපරිම දුර හිතුවා.වෙන්න පුළුවන් දේවල් ,නොවෙන්න පුළුවන් දේවල් හැමදෙයක් ගැන ම එයා සීරුවට හිතුවා.ඒකෙ ප්‍රතිඵලයක් විදිහට අතාරාට දරුණු ඔලුවෙ කැක්කුමක් ගත්තා .යාලුවො එකතුවෙලා බාම් ගෑවා එක එක ඒවා කළාට අතාරා ඒ එකකින්වත් සහනයක් තිබ්බෙ නැ.අතාරාගෙ ඔලුවෙ අමාරුවට බෙහෙත් නම් ඔලුවෙ අමාරුව දීපු කෙනාගෙන්ම ලැබුනා.