ANTROPOFOBİ

20.bölüm...

Bölüm uzun süre sonra geldiği için üzgünüm 19k için teşekkürler  yorumlarınızı çoğaltırsanız sevinirim.

MAVİ'DEN...

Eski evimize gitmemiştik onun yerine krem rengi büyük bahçesi olan 2 katlı bir evdeydik sanırım ailem tüm kötü anıların o evde kalmasını istiyordu,bende öyle.

Yemek yerken çok stresliydim bu mutlu aileye o kötü haberi nasıl verebilcektim ki?Tanrım hepsi benim normal olduğumu düşünerek yeni bir hayata sayfa bile açmışlardı.

Birazda olsa kendime gelip  yeni odama çıktım duvarları açık maviydi çoğunlukla mavi ve beyaz kullanılmıştı sevmiştim genelde koyu olan şeylerden hoşlanırdım ama 5 ay boyunca klinikle kalırsanız  renkli şeylere ihtiyacınız olduğunu düşündürürdü.

Kötü şeyleri aklımdan silip kendimi yatağa attım harika!su yatağıydı uykum geldiğinde sevdiklerimin 2 gün sonra geleceğini düşünüp gözlerimi kapadım.

Sabah uyandığımda kendimi aynanın karşısında buldum saçlarım o günden bu güne uzamıştı ama biçimsizdi annemi çağırıp halledebilirdim öylede yaptımda.

Benimle vakit geçirdiği için mutlu olmuştu bir ara hızını alamayıp kahkül bile kesecekti,akşam babam geldiğinde bana çok iyi davranıyodu o günden sonra kaybetme korkusu sarmıştı galiba...

Şuana kadar herşey normaldi ama bu kötü birşeyin olacağını engellemiyordu.Gözüm habire saatteydi o kadar yavaş geçiyorduki hemen yarın olsa diye dua edecektim nerdeyse.

Sabit oturmaktan bıktım ve kendimi yatağıma attım saatin erken olmasını umursamadan gözlerimi kapadım zamanı hızlı geçirmenin yolu buydu sanırım.

Sabahın erken saatlerinde uyandığımda yüzüme gülümseme yayıldı sonra içimi bir heycan  dalgası kaplayınca dolabımın kapısını açtım mor şortumu ve beyaz tişörtümü üzerime geçirdim saçlarımı taradım ve hazırdım anneme beni götürmesini söyleyince hazırlandı ve aşağı indi atıştırdıktan sonra hastanemsi yerin yolunu tuttuk.

Kapıda beklemeye başlayınca gözüme buz mavisi gözler takıldı kalbim hızlı atmaya başlamıştı bile çabuk adımlarla yanına gidip sarıldım bu haraketim annemi iyileştiğimi tamamen kabullendirmiş olabilir aslında bu sadece Enese ve Uygara özeldi durun bir saniye benim küçük patatesim nerde?!

Sanki beni duymuşçasına Enesle aramıza girip sarıldı uzamışmıydı o? saçmalamaya başladığımın farkındayım sadece 2 gün önce görmüştüm!...

İkisindende ayrılıp tiplerini gözden geçirdim ikisininde parçaları eksik değildi.Annemin yanına gittiğimizde Enese minnettar bir şekilde bakıp sarıldı gözleriyle Uygarı işaret ettiğinde  konuşmam gerektiğini anlamıştım.

"Aynı odada kalıyorduk birbirimize destek olduk kardeşim gibi yani uzun süre yanımda görüceksin."

"Arkadaş hatta kardeşim dediğin derecede bir insan edinmen çok hoş." dedi ve Uygara döndü "Adın ne çocuğum?"."Uygar."dedi küçük patates.

"Aileni göremiyorum nerdeler?".Annemin sordugu soruyla başını öne eğip tırnaklarıyla elini yakarcasına kaşımaya başladı ellerini tutup geri çektim ve sadece annemin anlayabilceği bir bakış attım.

Annem durumu kapmış gibi "Uygar bizde kalmaya ne dersin yeni evimizin odaları oldukça fazla."dedi Uygarda minnettar bir gülümseme yolladı.

Yeni ev olayını duyan Enes kolumdan tutup beni kendine çevirdi "Yeni ev mi nerde  nasıl beğendin mi?"."Tek diyebilceğim şey su yatağım var,merak etme uzak değil buralarda."

"Su yatağını görmek isterim."dedi ve güldü o sırada gözü bir yere takıldı yanımdan ayrılıp annesi ve babası olduğunu düşündüğüm insanlarla sarıldı.Uygara baktığımda gözleri dolmuştu biliyordum onun derdini kolumu omzuna atıp kendime çektim "Onu annesi ve babası almaya gelmiş olabilir bak senide kardeşin almaya geldi."dedim ve sarıldık morali yerine geldiğinde Enese el sallayıp annemin arabasına binip yola koyulduk.

Bu arada açıklamam gereken birşey var herkes Enese birden nasıl bu kadar yakın oldu diye sorular soruyor anlamış olacaksınız ki Mavi baştan beri kendini Enese yakın hissediyordu çünkü kendi gibi olan insanlardan korkmuyordu hatırlatırım ki enes şizofrendş hastanedekilerdende korkmuyordu çünkü onlarla kendini eşit görüp bazılarındanda yüksek görüyordu uumarım anlamışsınızdır ve 5 ay aynı yerde olmaları onları yakınlaştırmıştı.

Bu bölümü arakadaşım Tuannaya ithaf ediyorum.Vote ve yorumları unutmayın.Bu arada yeni kapak nasıl olmuş?