UAbeyzaGS ye kapaktan dolayı teşekkürler aslında ithaf etcektimde bilgisayar error verdi caktırmayın hshashash kapakta hikayenin ismi yanlış yazılsada idare edin.d yorumlarınızdan yine çok mutluyum devam bazı arkadaşlarla çeşitli yerlerden konuşuyorum konuşmak isteyen mesaj atabilir.Karakter önerebilirsiniz neyse sustum.
Kabinde hala oturmaya devam ederken birinin tuvalete geldiğini hissettim."Buraya geldiğini biliyorum sesinin saklayabilirsin ama kokunu asla.."evet bu Enesin sesiydi.
Bir kilit sesi duyduğumda kapıyı kilitlediğini anlamıştım kabinin altından ayaklarını gördüm ve kapının önüne çöktü ben içerideydim o dışarıda ama aynı kapıya yaslanıyorduk tahminen başlarımız arka arkayaydı.
Alttan bir not geldi elime aldığımda "Anlatmak ister misin?."Bu çocuk neden benle bu kadar çok ilgileniyordu anlamıyorum.
Cevap vermem için alttan bir kalem fırlattı"Sana nasıl güvenicem"yazıp kağıdı yolladım.
"Guvenemezsin bunu sana ben soyleyemem kendi hislerine guven." Diye bur cevap almayi beklemiyordum.
"Hislerim yok,insanlari tanimiyorum."yazdim ve gonderdim.
"Benle tanişabilirsin hadi zaten birbirimizi gormuyoruz konuş benimle." Yazdi.
Belkide beni anlatan biri cikabilirdi gozlerim doldu kısık bir sesle"Merhaba."dedim ama o duymuştu.
"Merhaba"dediginde sesi mutlu gelmişti biri benle konuştugu için seviniyordu içimde garip bir his oluşmuştu.
"Benim gibi bir paranoyakla neden uğraşiyorsun?"sesimde utangaçlik tinisi vardi.
"Seni begendim."bunu dediginde vucut isimin artrigini hissettim.
"Dokunamayacagin konuşamayacagin birini neden beğenesin ki?"
"Hayal etmek başarmanin yarisidir bak konuşuyoruz bunuda hayal etmiştim ama başardik."
"Yüzyüze asla konuşamayacagiz."
"Belki bir gun onuda başaririz
"Ben karanligim uzak durmalisin."
"Aydinligi severim diye birşey soyledigimi hatirlamiyorum gerçi bende pek aydinlik sayilmam sana bir sir vereyim mi?"
"Ver"
"Gecen seneye kadar deliler hastanesindeydim şizofreni başlangici teşhisi konulmuştu orda o kadar sapik ruhlu insan vardiki daha cok delirecektkm kurtulmak icin buyuk bir destek ilac dedavisiyle ordan kurtuldum tabikide arada kendini gosteriyor ama eskisi gibi degil peki senin sirrin ne boyle olmanin bir aciklamasi olmali"
Şaşirmiştim demek donuk bakişlari garip tavirlari bundan dolayiydi.
Peki ben yillarca kimseye bahsetmedigim sirri 2 gundur tanidigim birinemi anlatacaktkm ama o bana anlatmişti benimle ilgilenmis korumuş şu iki gunde en yakinim olmuştu kimseyle konuşmamiştim ama onla konuşmuştum.
Tum cesaretimi toplayim anlatmaya karar verdim.
"Orta okuldayken ailem yurtdisinda uzun sure kaliyordu abimde kotu biriydi iyice sapitmişti ailemiz tarafindan pek sevilmezdi kumar oynayip borç yapmişti bu borcu odemek icin evde kadin satiyordu bunu ogrendigimde onu soylemekle tehtit ettim bana cok aci cektirdi sonra paranin hepsini odeyemedigini beni oara verecegini soyledi bende onu oldurdum ailem pek uzulmedi zaten benim psikolejimede buyuk bir baski oldu antrapofobi teshisi konuldu fobi olmaktan ciktk hastalik derecesine geldi doktorum okula gelip topluma karismassam senin geldigin yere yani deliler hastanesine yollicak.
Bana temas etmeleri konusmalari beni bitiriyo daha 2 gundur okuldayim neler yasadim ne yapacagim hakkinda hicbir fikrim yok"dedim
Enesten bir sure ses gelmeyince şaşirdigini anladim.
"Şu an abini gomuldugu yerden cikartip tekrar oldurmek istiyorum ama kendi hayatini mahfedemezsin bunu atlatabiliriz."
"Atlatabilirmiyiz"diye sordum onaylatorcasina.
"Atlatiriz." Dedi ve kabinin kapisini araladi sadece yuzlerimizi gorebiliyorduk gozumun ustune percem dusmustu elini onu duzeltmek icin uzatti kendimi geri cektim ama tekrar yaklasti eliyle percemimin arasinda 5 cm vardi hayali bir şekilde duzeltiyormuş gibi yapti bu davranişina gulumsedim.
O sirada cikis zili caldi tuvalette cok fazla zaman gecirmiştik Enes kilitledigi kapiyi acti anahtari nerde buldugu hakkinda hicbir fikrim yok yuzume bakti ve havadan telefonunu firlatti "numarani gir." Dedi bende telefonu havada tutup numarami girdim ve ona geri firlattim.
O tuvaletten cikti ve herkesin ciktigina emin oldugumda bende hizla okuldan ciktim ve eve dogru yol aldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANTROPOFOBİ
Siêu nhiênO insanlardan korkuyordu.Rezil olmaktan,yanlış bir şey yapmaktan, insanların o'na zarar verebilmesi düşüncesiyle yaşıyordu. Ailesi dışında kimseyle konuşamıyor ve insanlara temas edemiyordu. Bu kişi Mavi. Özgüvensizliğin ve hassaslığın sözlük anlamı...
