ANTROPOFOBİ

28.bölüm...

Geri geldim 58 bin için teşekkürler :)

MAVİ'DEN...

Cevap yazmadan üstümü giyinip evden çıktım parka doğru yürümeye başladım 15 dakika sonra parka vardığımda Giray'ı göremedim.

Nerdeyse yarım saat olmuştu ama gelen giden kimse yoktu biraz sinir ve merakla eve geri döndüm.Acaba neden gelmemişti?

ENES'TEN...

Artık içimdeki fazlalık hissi gittikçe büyüdü kendimi hissedemiyordum.Bir hışımla evden çıkıp stres atmalıydım.Evden çıkınca delicesine koşmaya başladım içten içe hırslandım bedenimin tamamen karanlığa büründüğünü hissediyordum.

Bağıra bağıra koşmaya başladım sesler duyuyordum garip sesler .Birileri bana gülüyordu sanki katıla katıla.....

Sinirim iyice arttı "Neden sana gülenleri susturmuyorsun?" dedi gaipten bir ses.

Gözümü hırs bürüdü yoldan geçen bir genç vardı kesin o gülmüştü.

Koşa koşa üstüne atladım."Hadi gülsene birdaha."çenesine defalarca vurdum.

"Sen ne diyosun lan ne gülmesi  yoldan geçiyordum sadece." dedi  boğuk ve kısık sesiyle ve ağzındaki kanı tükürdü.

Karanlıktan zar zor görsemde tekmeleri isabet ettirebiliyordum.Issız bir sokaktı elimden kimse alamazdı.

O gülmemişse bile içimdeki hırsı ondan çıkarıyordum.Zifiri karanlıkta benim tekmelerimin sesi ve onun inlemeleri vardı.

Gülmeye ve kahkaha atmaya başladım zevk alıyordum.

Birden gülmem ağlamaya dönüştü ben ne yapıyordum.

Kısacası ben ne yaptım? sokağı terk edip koşmaya başladım kumsala oturdum ve ellerimi inceledim kan vardı bir insanın kanı.

Bunu ben yapmıştım.

Nasıl yaptım..ben bunu istememiştim.

Kumsalda sallanmaya ve ellerimi kafama vurmaya başladım."Deliyim ben."

"Deli" "Şeytanım ben " yüzlerce kez tekrarladım kendimi kaybetmişçesine bağırdım ellerime baktım ağlamaya devam ediyordum.

.................

Uyandığımda evimde ve yatağımdaydım belkide rüyaydı sadece kötü bir rüya gülümsedim ve o rahatlamayla televizyonu açtım.

O sokaktı haberlerde olayın olduğu sokak vardı ellerime baktığımda kan izleri kurumuştu.

Asıl şok şimdiydi benim için ,öldüresine dövdüğüm çocuk Giray'dı.

Okul arkadaşımı mı komaya sokmuştum ben?

bunu yapmış olamam bu ben olamam .............

MAVİ'DEN...

Uyandığımda saat çok geçti kahvaltı yaptım ve televizyonun karşısına geçtim.

Kanalları gezerken bizim civardaki bir sokağı gördüm ve o kanalda kaldım.

Biri bir çocuğu komalık hale sokacak kadar dövmüştü,serseri kaçmış ve kimse tarafından bulunamamıştı.

Komalık hale gelen çocuğun ismiyse........Giray bizim Giray.

Demek o yüzden gelemedi hepsi benim yüzünden gibi hissediyorum eğer arayıp buluşmayalım deseydim o yoldan geçmiycekti.

Ağlamaya başladım vicdan azabım canımı yakıyordu ilk arkadaşımdı o benim ya ona birşey olursa.Yanına gitmeliydim..

Nasıl gidecektim Enes'i aramalıydım telefonumu çıkardım ve açtı.

"Enes... Giray hastanede çok kötü yanına gitmeliyim."dedim ağlayarak.

"Mavi....Giray'a bunu ben yaptım."

.....

Devamı çok yakında :) umarım beğenmişsinizdir yorum atarsanız sevinirim.

Kapakta güzel oldu..