38k♥ .Söz verdiğim üzere Uygar ağırlıklı bölüm olucak.fotoğraftaki ENES.
UYGAR
Sabah uyandığımda Mavi okula gitmişti ona ihtiyacım vardı ama biraz dayanabilirdim sanırım.kafamı dağıtmak için dışaı çıkıp birkaç tur atabilirim ne kadar çekinsemde Mavinin annesine haber verip evden çıktım.
Buraları pek bilmiyordum çoğu yeri bilmiyordumda neyse,uzaklaşmadan turlardım elbet.Biraz yürüdükten sonra bir park gördüm rahatlamak için iyi bir yer olabilirdi.Boş bulduğum banka oturup etrafı incelemeye başladım.
Benim yaşlarımda gülen arkadaş grubu ,ailesiyle gezen insanlar,sevgililer. Benim hiç sahip olamadığım şeyler gözlerim istemsiz bir şekilde dolmuştu bu kadar zayıf olmaktan nefret ediyorum.
Gözlerimi uzun süre daha etrafta gezdirdikten sonra bir yere takıldı parkın en uzak köşesinde telefonla konuşan bir kız vardı ağlıyordu telefonu kapattı yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı ve etrafa göz attı tek boş yer olan bank benimkiydi,bankın en köşesine oturdu.
Ortada oturduğum için biraz sağa kaydım ona daha çok yer verdim ve yaklaştı.Ellerini yüzüne kapatmış ağlıyordu onu bu kadar üzen ne olabilirdi ki .Etraftakiler mutluydu ama mutsuz olanlarda vardı.
Ceplerimi karıştırıp bir peçete bulduğumda kıza uzattım korkakça.Elimden yavaşça alıp göz yaşlarını sildi "Teşekkürler."dedi masumca o kadar şirindi ki .İlk defa birine karşı böyle şeyler hissediyordum içimdeki çocuk deliye dönmüştü zaten deli değilmiydi?
Kız peçeteyi banka koyup ayağa kalktı ve yanımdan uzaklaştı bir süre sonra gözümden kayboldu.Umarım onu birdaha görürdüm.Bende geldiğim yoldan eve döndüm içeri girince Maviyi ve Enesi gördüm özlemiştim.
MAVİ
Son derste bitti ve rahatlamış hissettim sınıfın tamamı çıkana dek bekledim.Boş koridorda yürüken sevindim "yalnızlık"en sonunda.
Merdivenlerden inerken yanımda bir gölge hissettim telaşlandım ve hızlıca merdivenlerden indim soluk soluğa kaldığımda biri kolumdan tutmuştu kafamı kaldırıp kim olduğuna baktım Enesti.
Rahat bir nefes verdim "Beni korkuttun."
"Korkutmak istemedim."
"Biliyorum."
Suratıma bir süre bakıp sarıldı "Benden uzak kalma sensiz olmaz anlamıyor musun?"
"Uzak değilim okulda iyi vakit geçirmeni istiyorum,yeni insanlarla tanışmaya çalışıyorum benim için zor biliyorsun."
"Biliyorum Mavi,sen benim yanımda olduğun zaman daha iyi vakit geçiriyorum merak etme."
Birbirimizden ayrıldık ve kolunu omzuma attı "Şimdi seni evine bırakalım."Ne kadar istesemde ayrı kalamıyordum işte.Yürümeye başladık bahçe kapısından çıkarken Giray'ı kaldırımın üstünde oturuken gördüm sigara içiyordu beni görünce el salladı.Bende hafiften elimi oynattım ve Enesle yola devam ettik.
Evime varınca annem Enesi yemeğe davet etti.Masaya oturduk ve kapı çaldı annem kapıyı açınca Uygarı gördüm dışarı çıkmıştı.Buna sevindim hızla yanımıza gelip bana sarıldı alışkın değildi bu kadar ayrı kalmaya ama alışacaktı bende bazı şeylere alışmak zorundaydım.
Benden ayrılıp Enese sarıldı masaya hep beraber oturup güzel bir yemek yedik.Uygar düşünceliydi ve garip davranıyordu.Enes ben ve Uygar odama çıktık Eneste bu durumu fark etmiş olacak ki Uygara sordu "Neyin var senin."
"Bir şey yok."utanmıştı.
"Söyle dedim."
"Dışarıda bir kızla karşılaştım ve çok hoşlandım"
Enesle birbirimize şaşkınca baktık.Uygar aşık olmuştu!
"Sanırım bir daha asla karşılaşamicaz."
Üzgündü yanına gidip sarıldım "Belki buralarda oturuyordur dünya küçük umudunu kesme sakın."dedim ve gülümsedim.
Başını sallayıp yatağa uzandı kafasını dinlemesi için diğer odaya geçtik.Balkonda pufların üzerine uzandık karanlık hava ve hafif soğuk çok iyi hissettirmişti.
"O çocuktan hoşlanmadım."
"Hangi çocuk?"
"El salladığın."
"Sadece arkadaşım olsun istiyorum."
"Bende bunu istiyorum,takılabilirsin ama yakında tanışıcam."
"Peki."dedim ve arkamı döndüm.
Belimden tutup beni kendine çekti."Bana arkanı dönme kalbim acıyo."
"Seni seviyorum."
"Seni seviyorum."
........................
Açıklama getirmek istiyorum yok Mavi o kadar hastada bir anda Enesle neden bu kadar yakın hemen iyileştimi keşke biraz daha uzatsaydın ne çabuk iyileşiyo falan yapmayın.Gerçekten sinirlerim bozuluyo kitabın mantığıda bu değil mi? bir kız imkansız gibi bir çocuga hemen alışır çünkü o da kendi gibidir fark eder ki kendi gibi olanlardan korkmaz mantığı ve konusu bu anlamamakta ısrar eden bazıları var son kez açıklıyorum.Tabikide yavaş yavaş düzelmeye başlıycak hep böyle kalıcak değil tek düzey olamaz.Yıllar sonra iyileşmeye başlıcak çünkü Enesle tanıştı umudu var değişti bazılarının iyi olduğunu öğrendi ayak uydurmaya çalışıyor anlamışsınızdır umarım hala konuyu mantıksız bulan varsa okumasın.Çünkü farklı duygularla yazılmış diğer bir bölümü okumadan o bölümü mantıksız bulmayın herşey birbirine bağlı ve biraz mantık lazım bunu ,beni anlayan okuyucularıma çok teşekkür ederim bu haftalık benden bu kadar.Yorumları bekliyorum umarım beğenmişsinizdir
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANTROPOFOBİ
ParanormalO insanlardan korkuyordu.Rezil olmaktan,yanlış bir şey yapmaktan, insanların o'na zarar verebilmesi düşüncesiyle yaşıyordu. Ailesi dışında kimseyle konuşamıyor ve insanlara temas edemiyordu. Bu kişi Mavi. Özgüvensizliğin ve hassaslığın sözlük anlamı...