ANTROPOFOBİ

13.bölüm...

5k olmuşumuz ve güzel yorumlarınızdan dolayı çok teşekkürler.

ENES'TEN...

Kapıda sarışın bir adam gördüm ve hemen kendimi çalılıkların arasına fırlattım suratını döndüğünde videodaki adam olduğunu anladım.

Mavi ise pencereyi kapatmış yaklaşık yarım saatir içerideydi bende böyle bekliyordum iyiki beklemişim.

Adam etrafa uzunca baktı sonra susturucu silahla kapının kilidine ateş etti kapı açıldığında gülümsedi ve nerden çıkardığını anlayamadığım bıçakla eve girdi.

Tehlikeli biriydi ona türlü acılar çektirebilirdim ama ölmesi gerekiyordu ölmezse kurtulamazdık ama benim bir sırrım var ki birini daha öldürürsem eski halime döneceğim ama Mavi için yapar mıyım?yapdım.

Arkasından bende eve girdim çok sessiz olmalıydım mutfağa girdiğimde en büyük bıçağı elime aldım ve merdivenlerden çıkmaya başladım Mavinin acı çığlığı geldiğinde piçin odaya girdiğini anladım sakin olmalıydım sadece sakin.

Kapının aralığından onları izlediğimde Mavi delicesine titreyip ağlıyordu adam gür bir kahkaha attı ve elindeki bıçakla yaklaşmaya başladı.

Derin bir nefes aldım ve adamın silahlarına baktım bir susturucu ve bıçak kendine güveniyordu ama bir şizofrenle başa çıkamazdı.

Maviye tam bıçağı sokacakken arkasından adama atladım ve boynundan geriye doğru çektim yere yatırdığımda piçin baya güçlü olduğunu anladım ayağımla kemerindeki silaha tekme attım ve silahın uzaklaşmasını izledim bu aralıktan yararlanarak o benim ustume çıktı sanki etinden bir parçaymış gibi taşıdığı bıçağı suratıma yaklaştırdı tam gözüme sokacakken kasıklarına bir tekme attım ve suratım baştan aşağı çizildi.

"Bırak onu"duyduğum sesle Maviye baktım elindeki silahı piçe doğrultmuştu bir yandan ağlıyor bir yandan titriyordu ama silahı bırakmıyordu tekrar eskileri yaşamayı göze alacak kadar sevmişmiyi beni birini öldürmeye göze alacak kadar.

"Dur sakin öldürme aynı duyguları yaşayıp daha çok insanlardan korkmanı istemiyorum."

Cevabı beklemeden gözlerimi yumdum kaçak bir göz damlası yanaklarımdan aşağı süzüldü adamın Maviye olan odağı yüzünden genişlettiği elinin altından elimi kurtardım arka cebimdeki bıçağı çıkarıp boynuna sapladım.

Kanlar üstüme akıyordu adam suratıma baktı son nefesini verirken bunu yapmamalıydı bu duyguyu tekrar yaşamamalıydım hızlıca yerden kalktım ve Maviye baktım donmuş kalmıştı silahı yere attı elimdeki bıçağıda titreyerek yere bıraktım birbirimize dolu gözlerle baktık odaya birden annesi zannettiğim kadın girdi Mavi direk ona sarıldı ağlayarak "Anne adam be-beni öldürmeye çalıştı Enes kurtardı an-ne."dedi kısık nefesiyle.Annesi yerdeki ceseti ve ellerimdeki kanı görünce ağlamaya başladı ama cebinden telefonu çıkardı ve polisi aradı.

Siren sesiyle polisin geldiğini anladım onun isminin Aldarik olduğunu öğrendim hapishanediki herkesi öldürüp kaçmış Maviyide öldürmeye teşebbüs ettiği için benim onu öldürmem bir suç arz etmiyor nefsi müdafa olmuştu bana bişey olmamıştı.

Peki vicdanım? oraya gitmeye tekrar katlanabilecek miydim yanımdaki süliete artık bir iken iki olmuşlardı sürekli suçlu olduğumu bağıran beynimin içindeki sese?

Karakoldan sonra kimsenin yüzüne bakmadan eve gittim odaya kendimi kilitledim ve sessizce oturmaya başladım bu olaydan sonra belkide uzun süre Maviyi göremicektim.