15.bölüm...

1.6K 174 36
                                    

Paranormal kategorisinin sıralamasında 1.sayfada psikoloji sıralamasında 2. sayfadayız 7k için teşekkürler.Ama bunu fark ettim votelerde acyip düşüş var yükselmezse yine sınır koymak zorunda kalıcam emeğe saygı.

MAVİ'DEN...

Tuvallette kafayı yemek üzereyken kurtulmalıyım diye tekrarladım icimden aynaya bi yumrum atıp dolabın içindekiler fırlatırken kanayan elimi umursamadan kana bulanmış makası aldım tam o anda tuvalatin kapısı kırıldı ve karşımda babam beliri.

Beni kucağına aldığında kanlı ellerimle göğsünü yumruklamaya başladım bir süre sonra gücümün tükendiğini hissettim ve gözlerimi kapadım.

Uyandığımda gri bir odadaydım elim sarılıydı ne olduğunu anlamadan doktor olduğunu düşündüğüm adam içeri girdi.

"Merhaba Mavi şu an hastanedesin burası normal hastaneler gibi değil bir takım klinik iyileşene kadar burda kalacaksı 3. kat yani şu an olduğumuz kat psikolojik sorunları olan hastalar 2.kat şizofren ve akıl sağlığı yerinde olmayanlar 1.kat ise çok tehlikeli sakın inmeye çalışma asla iyileşemicek hastaların olduğu kat her gün düzenli tedavin ve psikoloğun var diğer ayrıntıları yardımcılardan öğrenebilirsin."dedi ve odadan çıktı.

Şimdi burası deliler hastanesimiydi Enesin gitmemem için uğraştığı yer eninde sonunda burdaydım işte korkuyordum.

Tanımadığım insanlar annemsiz babamsız Enes'siz...

Derin bir nefes alıp ayağı kalktım oda arkadaşıma baktığımda sessiz çekingen benim yaşlarımda bir erkekti kendini fark ettirmemek için elinden geleni yapıyordu acaba bendemi dışarıdan böyle gözüküyordum.

Koridoru dolaştığımda birbirinden değişik insan gördüm ürkütücüydü onlardan çekinmiyordum en az benim kadar ahmaktılar çünkü.

Kendi katımı bitirdiğimde 2. kata inmek veya inmemek arasında kaldım Eneste şizofrendi çünkü onun eskiden nasıl göründüğünü merak ediyordum bu beni üzer miydi nasıl hissettirirdi bilmiyorum.

Kata indiğimde buranın daha beter olduğunu gördüm şeytan gibi gülen ,kendi kendine konuşan birbirine zarar veren insanlarla doluyu Enes nasıl katlanmıştı ki buraya...

Odaları gezmeye korkuyordum çünkü bana öldürecek gibi bakıyorlardı hangi cesaretle buraya gelmişsem artık geri dönerken kapısı açık bir oda gördüm içeri baktığımda 2 delinin birbirne vurup güldüğünü gördüm tam gözlerimi odadan çekerken kendi kendine konuşan arkası dönük bir çocuğu fark ettim önüne döndüğünde bunun Enes olduğunu fark ettim şaka değildi dimi bu ayaklarım beni tutmuyordu gözlerim dolu bir şekilde bakışlarımı ona sabitledim.

ENES'TEN...

İşlerini bitirdiklerinde Doktor gelip ilaçlarımı verdi ve kısa bir konuşma yaptık diğerlerine göre en normal bendim odadaki moronlar birbirleriyle uğraşmaya başlayınca şimdilikte yırttım derken hayal ürünü moronlarım geldi ve beni delirtmeye başladılar bu varlıkların hayal ürünü olduğunu fark eden az sayılı hastalardandım hasta olduğumu bilip gerçek olmadığına inanıyodum böyle bile olsa delirmeme engel değildi.

Öldürdüğüm pislikler bana gülerken onlara küfür ediyordum arkadan izlendiğimi hissedince geriye dönüp bakmamla şok olmam bir oldu.

Bu Maviydi uzun sarı saçları küt olmuştu surat ifadesi solgun eli sargı beziyle kaplıydı üstünde gördüğüm tişört yıkılmama sebep olmuştu bu hastanenin hastalara özel olan tişörtüydü.

Bu hayal ürünümün yaptığı bir oyunmuydu gerçekmiydi ayırt edemiyordum gözlerimi Mavinin gözlerine odakladım evet bu oydu kendi beynim bile bu gözleri gerçekçiliğyle gözümün önüne seremezdi.

Ben o buraya gelmesin çektiğim acıları çekmesin diye çabalamıştım ama o burdaydı burda ya benim gibi olursa o kaldıramazdı yapamazdı kendi derdimi bıraktım onun için doldu bu sefer gözlerim.

Ona yaklaştığımda oda bana yaklaştı elimi suratına yaklaştırdığımda gözümden bir damla yaş düştü elimle yanağını okşadım ve suratına baktım oda şok olmuştu.

Etkiyi üzerimizden attığımızda sıkıca sarıldık çünkü bu iğrenç yerde tek birbirimize sığına bilirdik,arkamdaki moronların dikkatini çekmiş olmalıkı yanımıza gelmeye başladılar suratı yaralı olan Mavinin saçına dokunmaya çalışınca Maviye git diye bağırdım zor olsada hızlı adımlarla çıktı.

Moron sinirlenmiş olmalıkı beni yere itti ve gülmeye başladı Tanrım en kısa sürede iyileştir beni.

ANTROPOFOBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin