"ဦးဂုဏ္"
ေခတ္အတြက္ မနက္စာကို ကိုယ္တိုင္
ျပင္ေပးေနတုန္းေခတ္က ဂုဏ့္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို သိုင္းဖက္လာသည္။ေခတ္ရဲ႕လက္ကေလးကို ျပန္လည္ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ေခါင္းငဲ့ကာ
ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဟင္"
"ေခတ္အတြက္ မနက္စာျပင္ေနတာ"
ေခတ္အတြက္ဟု ေျပာလာသည့္အတြက္
ဦးဂုဏ္ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕ကြယ္ေနသည့္ ျမင္ကြင္းကို
ေခါင္းေစာင္းၿပီး ရေအာင္ၾကည့္လိုက္သည္။
မီးဖိုခန္းထဲ အန္တီေဌးေရာ အန္တီသီသီေရာ
မရွိဘူးဆိုတာ သတိထားမိသည္။
ဦးဂုဏ္ျပင္ေပးလာသည့္ မနက္စာေလးက
စားခ်င္စဖြယ္။ၾကက္ဥေၾကာ္ရယ္ အာလူးကို
အေခ်ာင္းေလးေတြေၾကာ္ထားတာရယ္
ေပါင္မုန့္မီးကင္ရယ္ နို႔တစ္ခြက္ရယ္။
စီးပြားပဲရွာတတ္တယ္ထင္ထားတာ
ခုလိုအစားအေသာက္ ျပင္ေပးထားတာ
သိရေတာ့ အံ့ၾသမိသည္။
"ဗိုက္ဆာေနတာ"
"ထိုင္ေန ျပင္တာၿပီးေတာ့မယ္"
ဂုဏ္သည္ ေခတ္အတြက္ မနက္စာျပင္ၿပီးေပမဲ့
ကိုယ့္အတြက္ က်န္ေနေသးသည္။
ကိုယ္အတြက္က ထမင္းပူပူ ဆီးစမ္းရင္
မစားတတ္ဘူး၊ ဆိတ္သားေျခာက္ဖုတ္၊ ငါးပိေထာင္း ၊ ထမင္းစားၿပီး
ေကာ္ဖီေသာက္ဖို႔ ႏွပ္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္
ေဖ်ာ္လိုက္သည္။
"ေမႊးေနတာပဲ"
"ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လား"
"တစ္ေနကုန္ ရင္တုန္ေနမွာဆိုးလို႔
ႏြားနို႔ပဲ ေသာက္ေတာ့မယ္"
"စားလို႔ရပါၿပီ ခင္ဗ် ၊ဝန္ေဆာင္မႈ႕အတြက္
ေခတ္က ကိုယ့္ကို ျပန္ၿပီး ဝန္ေဆာင္မႈ႕
ေပးရမယ္"
ဦးဂုဏ္ကို ဝန္ေဆာင္မႈ႕ျပန္ေပးရမွာ
မေန႕ညကလိုလားေတြးမိၿပီး ၿပဳံးမိသြားသည္။
ေမးေတာ့မၾကည့္ရဲေပ ခုခ်က္ျခင္း
ဝန္ေဆာင္မႈ႕ျပန္ေပးဆိုရင္ ခက္ရခ်ည္ရဲ႕။
"အစ္ကိုက ကုပၼဏီကိုလိုက္နိုင္ပါ့မလားမသိဘူး
ဒီေန႕ အစည္းအေဝးရွိတယ္ ဦးဂုဏ္"
"သားအစား ကိုယ္လာခဲ့မယ္"
"အစ္ကို႔ကို ေမးပါဦးမယ္။
ဒါနဲ႕ေလ ဦးဂုဏ္"
YOU ARE READING
Love Hate Relationship (Completed)
Fantasyကြမ်းတမ်းတဲ့အရေးအသား ပါနိုင်သည့်အတွက် ကြိုက်မှဖတ်ပါ
