ေခတ္သည္ အစ္ကိုေျပးဝင္သြားသည့္
ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုထုကာ အစ္ကို႔ကို
ေအာ္ေခၚမိသည္။ဦးအင္အားေရာ
စိုးရိမ္တႀကီးေခၚေနေပမဲ့ တံခါးကပြင့္မလာေပ။
"!အစ္ကို တံခါးဖြင့္ေပးပါဦးေနာ္"
"ငယ္ တံခါးဖြင့္ကြာ"
ေလေတြထိုးအန္ၿပီးမွ ငယ္သည္
မ်က္ႏွာသစ္ကာ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕
ရပ္ေနမိသည္။
ဦးခြန္နဲ႕ငယ္ ေရွ႕ဆက္ၿပီးဘာျဖစ္မွာမွန္း
မသိသလို ငယ့္ကိုယ္ငယ္လည္း ဘာဆက္
လုပ္ရမလဲမေတြးတတ္ေအာင္ျဖစ္မိသည္။ေသြးပူေနတုန္းေသပစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္ခဲ့ေပမဲ့
ေသြးေအးသြားၿပီမလို႔ ငယ့္ကို ခ်စ္ေပးတဲ့
ေဖေဖနဲ႕ညီေလးေခတ္ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့
အသိကဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။
ငယ္က အရာရာကိုအရႈံးေပးၿပီးထြက္သြား
ရေအာင္ စိတ္ဓာတ္ေပ်ာ့ညံ့သူလား
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေမးမိသည္။
ငယ့္ အမွားအတြက္သာ ဦးခြန္ကို
အားနာမိတာ။ငယ္က စိတ္ေပ်ာ့ညံ့တဲ့
လူမွ မဟုတ္တာဘဲ။
"အစ္ကို ေတာ္ပါေသးတယ္ဗ်ာ
အထဲမွာတခုခုျဖစ္ၿပီထင္ေနတာ"
ေသာ့တံအသုံးျပဳကာ အထဲဝင္လာသည့္
ညီေလးေခတ္က ငယ့္ကိုစိုးရိမ္တႀကီး
ဖက္ထားလာသည္။မွန္ကေနတဆင့္
ျမင္ေနရသည့္ ဦးခြန္က ငယ့္ကို
ဘာမွမေျပာဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနတာေတြ႕ရသည္။
"အစ္ကို ေနသာရဲ႕လားဟင္"
"အစ္ကိုဘာမွမျဖစ္ဘူး ညီေလးေခတ္"
ညီေလးေခတ္ကို ထိန္းကိုင္လ်က္
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ ေဖေဖတို႔ကုတင္ေပၚ
ညီေလးေခတ္ကို ထိုင္ေစလိုက္သည္။
"ညီေလးေခတ္ကို အားနာပါတယ္
အစ္ကိုက အပူလာေပးမိတာ"
"ရတယ္ အစ္ကို နာေနလားဟင္"
ပါးတစ္ျခမ္းေယာင္ကိုင္းေနသည့္
အစ္ကို႔ရဲ႕ပါးျပင္ကို ခပ္ဖြဖြေလးထိေတြ႕ၿပီး
စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလို ဦးအင္အားကို
စိတ္တိုမိသည္။အားနည္းသူကို အနိုင္က်င့္
တာထက္ လက္ပါတာက စိတ္ပ်က္ဖို႔
ေကာင္းသည္။အစ္ကိုက မွားခဲ့ဦး
ထိုအမွားေၾကာင့္ဦးအင္အားကို လက္ခံေပးတာ
ဒါကိုမွ မေက်နပ္နိုင္ျဖစ္ရသလားေနာ္။
YOU ARE READING
Love Hate Relationship (Completed)
Fantasíaကြမ်းတမ်းတဲ့အရေးအသား ပါနိုင်သည့်အတွက် ကြိုက်မှဖတ်ပါ
