တစ္ပတ္ၾကာၿပီးေနာက္
"ေခတ္ ကိုယ့္နဲ႕လိုက္ခဲ့ပါလား"
"တစ္ေယာက္တည္းသြားပါဗ်ာ
ကိုသက္ပိုင္ လိုက္မွာပဲ ဦးဂုဏ္ကလည္း"
ေခတ္အနားမွာ ေတာက္တဲ့တစ္ေကာင္လို
တြယ္ကပ္ေနသည့္ ဦးဂုဏ္က မျဖစ္မေန
ခရီးထြက္ဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့သည္။
ကိုသက္ပိုင္ကို အစားထိုးသြားခိုင္းေပမဲ့
အစ္ကိုသွ်ားဆက္တိုး သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ
မရဘူးလို႔ ကိုသက္ပိုင္က ေျပာလာခဲ့သည္။
ခရီးသြားဖို႔ ခရီးေဆာင္အိတ္ျပင္ေနရင္း
ေခတ္ကိုလိုက္ခဲ့ဖို႔ အခါတစ္ရာမက
ေျပာလာခဲ့သည္။ေခတ္ကို တစ္ေယာက္တည္း
ထားခဲ့ရမွာ စိတ္မခ်ဘဴးတဲ့ေလ။
"ထင္ကရ လာေနမယ္ေျပာတယ္ ဦးဂုဏ္"
ထင္ကရဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီးအကူညီ
ေတာင္းၾကည့္ရာ လာေနမယ္ေျပာလာသည္။
ဦးဂုဏ္ကို ထင္ကရလာေနေပးမယ္ေျပာလိုက္သည္။ ဦးဂုဏ္က ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲ
လက္စသတ္ပစၥည္းေတြထည့္ကာ ဇစ္ပိတ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ဆိုဖာခုံေပၚထိုင္ေနသည့္
ေခတ္ဆီ ေရာက္လာသည္။
"အိမ္ကို သားလာလို႔ ကိုအင္အားပါလာမယ္
ဆိုရင္ျပႆနာတတ္မယ္ေနာ္ ျဖစ္ပါ့မလား"
"အစ္ကိုေရာ ထင္ကရေရာ သက္ဆိုင္သူေတြ
ရွိေနၿပီပဲ။ျဖစ္မွာပါ အစ္ကို႔ကို ေခတ္ရဲ႕
ေဝယ်ာဝစၥခိုင္းဖို႔ၾက မခိုင္းသင့္ဘူးေလ။
ထင္ကရၾက အားနာစရာမလိုဘူး"
ေခတ္ေျပာတာ အက်ိဳးအေၾကာင္းဆီေလ်ာ္
ေနတာေၾကာင့္ ထင္ကရ လာေနဖို႔သေဘာတူလိုက္သည္။သားဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး အိမ္ကို
မလာေသးဖို႔ေျပာထားရမည္။
"ဒါဆို ကိုယ္ သြားေတာ့မယ္ ေခတ္"
ဦးဂုဏ္က ေခတ္ ထိုင္ေနတာကို အုပ္မိုး၍
ၾကည့္လာသည္။ဦးဂုဏ္ရဲ႕ လည္ပင္းကို
သိုင္းဖက္ၿပီး အနမ္းေပးလာမယ္ထင္တာေၾကာင့္
ေခါင္းေမာ့ထားလိုက္သည္။
"ကိုယ္ မင္းကို ခ်စ္တယ္"
"အင္း.... !ဗ်ာ"
"ရင္ထဲက ႏွလုံးသားထဲက လာတဲ့စကားမလို႔
ယုံၾကည္ေပးေနာ္ ေခတ္၊
ကိုယ္ မင္းကို ခ်စ္တယ္"
YOU ARE READING
Love Hate Relationship (Completed)
Fantasyကြမ်းတမ်းတဲ့အရေးအသား ပါနိုင်သည့်အတွက် ကြိုက်မှဖတ်ပါ
