Chapter 28

1 0 0
                                    

Approved







Pumayag na rin si Daddy sa relasyon namin ni Arkin, see? Kailagan ko lang palang mag layas? I mean, mag separate ng house? Para lang approve na kay Dad.

"Arkin, face on me. Kanina ka pa sa phone mo." Inis kong sabi. I need his attention right now, and I don't know why?

"Wait, it's all about business. Sorry-" Natigil siya dahil may tumawag sakanya. "Wait, I need to take this call." Pag papaalam niya sakin at humalik sa noo ko. Dumaretso agad siya sa balcony ng kuwarto ko.

I hate this man! Lagi nalang nasa business yung attention niya, at wala sakin! But I know it's for our future. Kahit sila Dad ay tinuturuan narin ako. Hirap, kasi ayaw bitawan ni Kuya ang papagung professor niya. And dad says, he's going to be a father kaya dapat mag focus muna siya sa business namin. But still ayaw parin niya.

Napa nguso nalang ako. Naiinis parin. Kinuha ko nalang ang cellphone ko sa bed side table ko at nag chat kay Sandy na mag punta dito. Kasi hindi ko naman makausap ng maayos si Arkin.

"So, what do you want? Love, sorry na kasi. That's Dad, he wants me to do other documents. If it's okay?"

"Okay." Tipid kong sagot. Halata naman sa boses ko na galit ako, sa boses naman niya ay halatang nag so-sorry. At ayaw gawin yung documents na pinapaga sakanya.

"I did something wrong ba? Hoy!"

Ilang beses niya akong sinuyo pero wala rin.

"Okay na, love. Nag pa deliver na ako ng food, ano pa ba? What do you want pa? Tell me." Panunuyo niya sakin.

Nag busy busy-han naman ako sa phone ko. Love?! Who the hell is that?!

"Love, sorry na po..." Natigil siya sa pag sasalita, dahil naluha na ako sa tinatawag niya sakin. Gusto ko siyang sampalin! As in!

"Oh! Shoot! Babe, I- I- I'm so sorry!" Natigil ako sa pag kalikot sa gallery ko dahil niyakap niya ako.

I pushed him hard. "Ayoko na, Ilang months na tayo! Tapos you're calling me 'love'? Sino yan?! Sabihin mo kung may iba ka!" Suminghap ako at nag punas ng luha sa pisngi. Ang babaw ko ba? Kasi he called me 'love'? Well dapat ganito yung maramdaman ko, kasi wrong cs yung natawag niya sakin.

"Wala, na typ- I mean na wrong cs lang, pero wala akong iba."

"Sinungaling! Alis na! Bago pa kita mapatay."

"Wag, wala kang handsome boyfriend n'yan."

"Wag mo akong inuuto! Layas! Daddy!" Sigaw ko para naman ma takot siya. Siraulong to! Pupunta dito tapos wrong cs yung itatawag sakin. What if pasundan ko tong lalaking to? No!

"Shh!" Tinakpan niya naman ang bibig ko, takot naman pala siya sa Daddy ko eh.

"Ano-" I didn't finish my words because he gave me a smack kiss.

"Sorry, baby. I love you so so so much!" Nagpa baby voice pa nga at hindi ako tinigilan. Panay ang halik sa pisngi at leeg ko.

"Arkin! You're so clingy!"

"I know."

"Arkin! Stop!" Wala. Bumigay din ako dahil sa ka clingy-han nitong lalaking to!

He stopped kissing me when his phone rang.

"Wait,"

Not again!

"Okay, wait for me." Sabi niya sa kausap niya at agad tumayo. Hindi siya nag paalam sakin.

"Arkin," But it's too late. Naka labas na siya sa kuwarto ko.

Should I cry na ba? Nakakainis naman! Kung kailan okay na ako, bati na kami. Tsaka pa agad aalis?!

Ilang saglit lang ay bumukas ulit ang pinto.

"Baby, here's our food na."

Napa tingin agad ako sakanya mula sa pinto.

"okay na ba'to? Ang dami na rin nito. All your requests are here. Tada!" He showed me everything. Kala ko hindi siya nakikinig kanina.

He buys milk tea, chicken nuggets, and a chocolate cake. Pati rin sunday at coke float ay om-order siya.

"Kala mo talaga si Daddy yung kausap ko kanina? No, that's the delivery guy. Tapos... nag tanong kung saan banta yung house niyo. Surprise!"

Wow?! So all this time prank yon? Don't tell me pati yung pag Tawag niya ng love sakin ay kasama don? Alam talaga niya kung pano ako inisin at suyuin.

"Don't get mad na, I love you." Saad pa niya sakin at nilapag ang mga food sa bed side table.

"I love you too,"



We're just eating when his phone rang again. Who's Melissa by the way?

"Can I?" Pag papaalam niya pa sakin.

"Yeah, I think that's important." Tumango lang siya at tumayo. Hindi siya sa balcony ko nag punta. He went outside pa.

Melissa? I don't know she is. Maybe friend lang ni Arkin.

After a minute ay bumalik din siya. "Matagal ba?" Tanong niya.

I looked up at him. "Not too much. Let's continue our meal?" Turo ko sa mga pag-kain na nasa harap namin.

Napa kagat labi naman siya bago sumagot. "Babe, I need to go home na. Sorry, babalik ako later? Okay? May aasikasuhin lang ako." Hindi niya pa masabi ng maayos.

Napa balik ang tingin ko sa mga pag-kain. Hindi ko naman mauubos ang mga to. Pang two person talaga siya.

"Babe, I thought me a- and you time?" Nauutal ko pang tanong sakanya.

"Sorry. Babawi ako," Lumapit siya sakin at humalik sa noo ko. "I love you, okay? Bye."

"Babe!" Sigaw ko pa, pero parang kanina lang. Parang walang narinig.

Gusto kong itapon yung pag-kain na nasa harap ko. Pero hindi ko kaya.

Binaba ko na lang yon sa baba at sinabihan ko nalang sila ate Helga na kainin na lang ang mga yon. Pag higa ko ay tumulo na agad ang luha ko. Hindi ko nakalimutan ang nakita ko kanina. Kahit name lang yon, still! Babae parin yon. At sino ba yon?!

"Girl?" That's Sandy. Agad akong nag punas ng luha. I clean my throat.

"Come in," Basag pa ang boses ko.

"Shet? Are you crying?"

"Am I?"

"Wag ako! Kilala kita. Anong nangyari? Bakit?" Sunod sunod niyang tanong.

"Wala nga, wag kana lang maingay. Okay?!" Galit galitan kong saad sakanya.

"Mall tayo? Gusto mo?" Pag aya niya sakin.

Tumango naman ako. "Sounds good. With girls ba?"

"Zia can't come, alam mo na. Medyo malaki na yung baby niya. Tayong tatlo nalang nila Jasmine." Naka ngiting sabi ni Sandy.

Tumango na lang ako. At tumayo na sa kama.










:)







I was never yours (s2)Where stories live. Discover now