Chapter 36

0 0 0
                                    

After five years.....















It's been five years when I decided na umuwi muna dito. Pero doon parin mag aaral si Aki. Gusto lang ni Daddy na kami naman ang bumisita sakanya dito sa pinas. Nag sawa na ata na sila ang pabalik balik sa US.



"Miss okay na po yung sasakyan." Saad ng isang driver na hindi ko naman kilala. Halata naman kasi na bagong salta siya sa family namin.

"Okay, Aki let's go." Inabanggan ko ang kamay niya para mahawakan ko.

"Mommy san tayo punta?" Akin asked while his site is around with people here in airport.

"Kala Papa, he missed you so much na daw." Kinurot ko pa ang mataba n'yang pisngi.

"Mommy, I want balloon!" Turo niya sa labas. Ang talas talaga ng mga mata nito, kahit ang daming tao ay kita parin niya ang nag titinda ng lobo sa labas.

Gusto n'yang bumitaw sa kamay ko pero hindi siya maka bitaw. "Wait lang, Aki!" Saway ko sakanya at hinigpitan pa ang pag kakahawak sa maliit n'yang kamay.

"Mommy!" Piglas niya pa sa kapag kakahawak ko sakanya.

"Wait lang nga! Aantayin pa natin sila Tita ninang! Aki!" Sigaw ko dahil naka takas na siya sakin. "Sundan niyo!" Utos ko sa mga bodyguards na pinadala ni Daddy.



"Bat ka bumalik?! Asan si Aki?!" Tanong ko sa isa sa mga bodyguards.

"Miss wala po eh, kahit po sa nag titinda ng lobo wala po don si Aki." Laglag ang panga ko sa sinabi niya. Kahit ako kanina pa nag hahanap ay hindi ko makita si Aki.

"Tell the security here na isara kamo lahat ng lalabasan dito! I know my son was here! Hindi pa nakaka labas yon!" Utos ko sakanya. Tumango lang siya at tumakbo na.    


Tinawagan ko agad sila Jasmine para sabihin na nawawala si Aki. Syempre binungangaan nila ako.


Hindi ko na sinabi kala Mommy dahil alam kong magagalit yon sakin. Halos mag wala na ang lahat sa inutos ko dahil hindi mala labas at maka pasok ang mga tao.


"What happened ba?! Bakit nawawala si Aki?!" Singhal agad sakin ni Jasmine pag kita nila sakin na nag aabang sakanila sa entrance.

Hindi ako maka sagot dahil sa luha kong hindi na tumigil sa kakatulo. "He want buy a balloon. Sabi ko aantayin namin kayo... bu- but he just run and I don't know where is he now." My voice cracked when I say all of those words.


"Don't cry, stop crying. Hahanapin natin si Aki, shh." Pag papatahan sakin ni Jasmine. Zia also here and Sandy.




Past two hours ay hindi parin namin nahahanap si Aki. I don't know kung saan siya nag punta and I can't stop crying, pano nalanb kung manakaw Yung anak ko?! It was my fault of course! Hawak ko na naka wala pa!




"Negative po, hindi rin po namin makita eh. Nag punta na po kami ng main office para humingi ng tulong." Balita sakin ni James.

"Just find him, thank you." Si Jasmine na Ang nag salita. Hindi ko na alam kung saan ko hahanapin Ang anak ko. Hindi ako pwedeng humingi ng tulong sa Mommy at Daddy ko.



"Hello?" Napa angat ang tingin ko Kay Sandy. "Really?! Okay pupunta na kami dyan." Tumayo si Sandy sa kinauupuan niya at hinarap kami. "Nasa main office daw si Aki sabi ni James." Napa tayo agad ako sa sinabi ni Sandy.



"Let's go then." Ako na ang naunang mag lakad sa kanila. Hindi ko at kakayanin kung mawawala ang anak ko sakin. Siya nalang ang meron ako.




When we reached the main office I open the door without any knock. "Aki.." Tawag ko agad at lumuhod para pantayan ang taas niya.



"Where have you been? Kanina pa kami hanap ng hanap sayo." I can't help it but to cry.

"I was lost in the crowd and I can't see you because of so many people in here, sorry Mommy." Kumawala ako sa pag kakayakap ko sa kanya at inayos ang buhok niya.



"Next time don't do it again okay? Your Mama's gonna kill me if I can't found you." Talagang patay ako sa Mommy at Daddy pag nalaman nilang nawala si Aki sa airport.


"But don't worry Mommy, that man found me." Turo niya sa naka upong lalaki sa couch, naka talikod kasi ito kaya hindi ko makita. May kausap sa cellphone.




Tumayo ako mula sa pag kaka luhod at lunapit sa lalaking matangkad at mahaba medyo ang buhok. I tapped his shoulder to say thank you of course.



"Thank-" I didn't finish my words because of the man in front of me. "A-  Arkin?" God!


"Celine, long time no see." Hindi siya Maka paniwala when he saw me and me also! Nakita niya si Aki and I hope he didn't recognize my son our son.

"Y- yeah, it- it's been a year..." Why my voice like this?!

Naka kunot niya. "Umiyak ka ba?" Tanong niya agad.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Pano ko sasabihin na oo umiyak ako kasi yung anak mo muntik na mawala at buti ikaw ang nakita sa kanya.

Lumingon ako kala Jasmine na kinakabahan dahil narin kay Aki kung bakit ako umiiyak. Bumalik ang tingin ko kay Arkin. "Yeah, but it's because of K-drama you know..." Pa lusot ko pa.

Napa iling naman siya. "Yeah I know, as always."

Napa tingin ako sa mga kamay niya and he still wearing the gold ring. Celine the father of your child is married now, wala kang magagawa.

"So... we have to go, see you around." Pag papa alam ko sa kanya at tumalikod.

"Wait," Pigil niya sakin at hinawakan ako sa braso. Napa lingon ako sa kanya kaya niya ako binitawan.


"What?" It so awkward right now! I can't look on his face and ganon din siya.


"I saw a little boy earlier, and I was looking for his Mom. Can you help me?" Ohh gowwwd! Si Aki ba yung tinutukoy niya?!

"Ah, his my son Arkin." Singit ni Sandy.

Napa awang naman ang bibig niya. "Ohh, congrats pala I didn't know about it."

"Yeah, kasi Diba after ng kasal niyo.. you went to Canada?"

"Yeah yeah, next time ingatan mo na yung anak mo ah." Pag papa alala niya pa kay Sandy.

"Of course. Thank you again."













:)




I was never yours (s2)Where stories live. Discover now