Chapter 04

4 1 0
                                    

Sad

Andito na kami sa tapat nila Jasmine. Waiting for nothing. Kanina pa kami nag sabi sakanya na na andito kami.

"She's not answering my calls, what's wrong with her?" Iritang saad ni Zia. Kanina pa kami s'ya tinatawagan pero hindi s'ya sumasagot.

"Si ate Justine? S'ya nalang kaya kausapin natin?" Binatukan ni Zia si Sandy.

"Are you out of your mind? Si ate Justine nga yung kaaway ni Jasmine eh."

"Oo nga. Pero ayaw tayong pansinin ni Jas. Ayaw din tayong pag buksan kasi bilin n'ya." Sagot ni Sandy.

I hate this! Lagi bang ganito? Ayaw naman n'ya mag open up sa'min.

"I know what to do." Saad ko at lumabas ng kotse.

"Jasmine, if you don't need us! Just forget everything!" Sigaw ko. Agad naman akong inawat nung dalawa.

"We always pleased you! Pero wala! Nag mumukha lang kaming tanga dito! If you don't need me... us. Forget it!" Inis kong sigaw muna sa tapat nila. Alam kong maririnig n'ya yun.

Sumilip s'ya sa bintana n'ya at punong puno ng luha ang mukha n'ya. Hindi parin s'ya natigil sa pag iyak. Ganito s'ya kahina pag nag aaway sila ni ate Justine.

"I don't know what to do, Celine!" Sigaw n'ya. "Wala akong ginawa, but I need to face that fvcking consequences ate made!"

Ate made? Anong ginagawa ni ate?

"Daddy want me to come there in Singapore. He want me to be there, for the rest for my life!" Sigaw n'ya at patuloy parin s'ya sa pag iyak.

Nagka tinginan kami nila Zia. Ano bang ginawa ni ate?!

"Pasok daw kayo sabi ng Mommy nya." Nagulat pa kami dahil biglang sumulpot ang anak nag kasambahay nila.

"Thanks." Saad ko at sumunod na sa kami sa loob.

Sinalubong kami ni Tita. "Hi po, tita." Bati namin at isa isang yumakap.

"What happened po ba?" Tanong ni Sandy.

"Ayokong mang galing sa'kin. Itanong n'yo sa kaibigan n'yo." Ngumiti si Tita at ginaya kami sa hagdanan.

"I wanna die!" Sigaw ni Jasmine pag pasok namin sa kuwarto n'ya. Soundproof kasi ang kuwarto n'ya kaya kahit anong sigaw n'ya hindi naririnig ng nasa labas. Pwera lang kung bubuksan n'ya ang bintana, at doon sisigaw.

"Hey!" Napa takbo agad si Zia at inagaw sa kamay n'ya ang basag na iraso ng salamin.

"Zia." Agad niyakap ni Zia si Jasmine.

"What happened ba? You can tell us." Mahinahong tanong ni Zia.

"Ate get drunk last night. Ang aga ko kayang umuwi kagabi, iniwan ko pa nga kayo." Pag uumpisa n'ya. "Tapos si ate umuwi s'ya kaninang 4am. Tapos ako yung sinisi n'ya. She got me daw na dahan dahan pa akong pumasok ng bahay. It's so unfair! Hindi n'ya kayang sabihin yung totoo." Pag papaliwanag n'ya.

"And Dad get mad at me, kahit ilang beses akong mag paliwanag wala! Hindi nila ako pinaniniwalaan." We hug her tight.

"Do pano yan? You will finish your study in Singapore?" Tanong ni Sandy.

"No! Hindi ako papayag. I will proof it, na si ate yun at hindi ako." Matigas n'yang saad. She went her closet and get her phone. Kaya naman pala hindi kami sumasagot dahil tinago n'ya doon yung phone n'ya.

"Anong gagawin mo?" Tanong ko. Kinakabaha ako sa gagawin nito.

"Basta." Diin n'ya. "Hello kuya Ken. Anong oras na kayo umuwi ni ate kagabi?" Inalis n'ya sa tenga n'ya yung phone at ni loudspeak.

I was never yours (s2)Where stories live. Discover now