Chapter 15

1 0 0
                                    

Truth




Tumawag kanina si Diego sakin nung papunta kami ni Sandy sa hospital. Kalix is adopted by Vera family.

“Celine, kaninong fingerprint ang mga iyon?” Tanong ni Tito.

“Why? What's the result?” Naguguluhan kong tanong.

“Kanino muna yon?!” Bulong pero madiin na Tanong ni Tito.

“Kay Kalix Calvin Vera. Do
you know him Tito?” Tanong ko.

"What's the-”

Hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil tumawag si Diego.

“Hello, ano na?” Bungad ko.

[Kalix is your brother, Miss Celine.] Balita niya sakin.

Napa upo ako bigla sa kinauupuan ko kanina.

Pinatay koang tawag at naiyak sa balikat ni Sandy.

“Tito, give me the results. Uuwi na ako. I will tell Mom and Dad about this.”

“Doc, eto na po.” May inabot kay Tito yung nurse.

Kinuha ko agad sa kamay ni Tito at umalis. I know this is the results of a DNA test.

“Mom, Dad!” Sigaw ko.

“What happened? Why are you crying?” Tano ni Mommy sakin.

“I heard everything.... Mom, Dad. Sorry for listening.” Inabot ko kay daddy yung DNA test.

Pinag sama sama namin kanina sa kotse, pictures of Kalix, even the other picture of him since he was a kid.

The name of him was there. “Kalix?” Bulong ni Dad.

“Pano mo nahanap ang kuya mo?” Dad voice cracked.

“Sandy's help. Professor nila Sandy si Kal- si Kuya. Dad, I know his house. Diego helped me to find him.”

“Let's go.” Sumunod agad kami kay Dad palabas. Hindi parin ako natigil sa pag iyak. Akala ko ako lang anak nila, kala ko lang pala. I have brother!

Nasa tapat na kami ng bahay ni..... should i say Kuya?

Nag doorbell si Daddy ng sunod sunod. Sa pag kakaalam ko, si Kuya lang ang naka tira dito. Dahil kasama yon sa ni-report ni Diego.

“Wait lang po.” I saw him! Lumabas siya to open the gate.

“Sino po sila?” Tanong niya pag bukas ng gate. Mommy was so happy to see him.

“Kalix. You're growing up.” Naiiyak na sabi ni Daddy.

“Ah- sino po kayo? Baka po nasa maling bahay kayo.”

“No, we're not wrong. Kuya,” When he saw me he's confuse.

“Sandili po. Sino po ba kayo?”

“I'm your father, your real father.” Pag amin ni Dad.

Napa tulala siya sandali, hindi maka paniwala sa narinig.

“Kuya, they missed you so much.”

Hindi rin natigil sa pag iyak si Mommy, sa wakas ay nakita na niya ang anak niya. My Kuya.

“Panong ako? Baka po nag kakamali kayo.”

“Hindi kami ng kakamali.” Inabot ni Daddy sakanya yung plain white envelope.

I was never yours (s2)Where stories live. Discover now