Giriş bölümüyle ve 1. Bölümüyle şu an yayında olan yeni kurgum Alamet'e profilime tıklayarak ulaşabilirsiniz.
Uçarı kaçarı İlke'yi yazmak ve sizlere okutmak için sabırsızlanıyorum.
Hepinize şimdiden teşekkürler. ✨
🕰️
2034, Ocak
Beni görmeyi beklediği belki de en son yerde ve en son şekildeydim. Bir savaş meydanının ortasından çıktığım allak bullak olmuş yüzümden zaten belli değilmiş gibi üstüm başım toz, duman içinde kalmıştı. Az önce yaşadığım arbedede dizi yırtılmış taytım, yüzümde sızısını hissettiğim ufak çizikler, diğer eşini nerede kaybettiğimi bile bilmediğim tek ayakkabım ile durumumun vehameti ayan beyan ortadaydı.
Sanki o değil de ben askermişim gibi aykırı bir durumun içindeydik. Üstündeki yeşil tişört, altındaki kamuflaj pantolonu akça pakça, tertemizdi. Ellerini palaskasına yerleştirerek beni baştan aşağı süzdü. Gördüklerinin hoşuna gitmediği yeterince belliyken gözü kamerama takıldığında kaşları iyice çatıldı. Huysuzluğundan da hiçbir şey kaybetmemişti. Kameramı elimde olabildiğince sıkı sıkı tutarak aynı şekilde kaşlarımı çattım.
Yıllar önce bir vedanın yıkımıyla savaş meydanına dönen biz değilmişiz gibi yıllar sonra gerçek bir savaşın ortasında karşılaşmamız hayatın cilvesi miydi, emin değildim. Sıcak ve soğuk savaşların cirit attığı böylesine bir dönemde dünya basını ne derdi, bilmiyordum ama...
Biz, birbirimizin en büyük savaşıydık. Kılıçlarımızı ise tam dört yıl önce kuşanmıştık.
🕰️
Alamet - Giriş
09.11.2024
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pembe Düşler Mahallesi
Teen FictionBir insana ne zaman aşık olursunuz? Çocukken, o gol atmak istediği için onun yerine kaleye geçtiğinizde mi? Yoksa, saatlerce beklediği salıncak sırasını size verdiğinde mi? Hazal, bu sorunun cevabını biliyordu. Fakat cevabı bilmesi gereken kişi, o d...
