Pembe Düşler Mahallesi

Özel Bölüm: Nereden Nereye

Çok tatlı bir özel bölüm... Yıllar sonra....

Yorumlarınızı bekliyorum... Sizi ve Pembe Düşler Mahallesi evrenini çokça özlediğimi farkettim...

*

Korkulu bakışlarım omzumun üstünden hemen yanıbaşımdaki kocam ve bahçenin diğer tarafında verandada oturan eşek kadar olmuş kızım arasında mekik dokurken bu konuşmanın yarattığı gerginlik kalbime indirmeseydi bari...

"Ben anlamam," diyen Ares konuyu harlamaya yemin etmişti sanki. "Kızımızı öyle davulsuz zurnasız göndermeyiz. Baştan söyleyeyim."

"Nereye gönderiyoruz ya?" Diye sordu abim kaşlarını çatarak. "Bunları konuşmak için bile çok erken."

"Yuh," dedim dayanamayarak. Masadaki tüm bakışlar bana döndüğünde kaşlarımı havalandırdım. "Kızımın turşusunu kurun bi'de isterseniz."

"Haklı." Kaan'ın onayıyla şaşkınlıkla bakışlarımı ona çevirdim. "Daha bunları konuşmak için çok erken. Ne davulu, ne zurnası? Benim kızım daha oho... Çok planı var onun. Evliliği nereden çıkardınız?"

Belgin kahkaha atarak arkasına yaslandı. "Eniştem yıllardır aynı vallahi... Sinirlenince hep mi geriden gelir bi' insan..."

Kaan ise onu duymuyor gibiydi. Hışımla bana döndü.

"Sevgilisi mi var bu kızın? Var da ben mi bilmiyorum? Nereden açıldı bu konu?" Konunun en başını çeken Belgin'e döndü bu sefer. "Bir şey mi dedi sana?"

Belgin dehşet içinde ellerini iki yana kaldırdı.

Kendimi tutamayarak kıkırdamaya başladığımda avuç içimi yavaşça dudaklarıma bastırdım ve kafamı yana çevirdim.

"Gülme," diye uyaran ise abimdi. "Şakası olmaz bu konunun." Belgin ve Yağmur da gülmeye başladı. "Gülmeyin." Gaye'nin kahkahası salonu doldurdu.

"Gülmesenize!"

Abim ile Kaan dehşet içerisinde soluklanmaya çalışırken kahkahalarımız bir an hiç bitmeyecek sandım ancak yavaş yavaş kendimize geldiğimde Yağmur boğazını temizleyerek araya girdi.

"Bu kız 26 yaşında. Farkındasınız, değil mi?"

Kaan meydan okurcasına bakışlarını kardeşine çevirdi. "Yeni mezun oldu ama?"

Belgin kaşlarını kaldırdı. "Mezun olalı 4 sene oldu?"

Hakan Dinçer tüm kendinden eminliğiyle el attı. "Tamam işte, yeni mezun oldu dedik ya."

Kaan dehşetle gömleğinin üstten bir iki düğmesini açtı. "Vallahi bir şeyler biliyorlar," dedi abime bakarak. "Bir şeyler var, Allahım...Biliyordum, al işte!"

Abim düşünceli biçimde kafasını salladı. "HTS kayıtlarını falan düzenli kontrol ettiriyor musun?"

"Yok artık!" "Yuh ama enişte..." "Hakan, sus artık." "Pes..."

Masadan herkes bu sorunun karşısında şoka girerken Kaan, abime cevap vermedi.

"Kaan!" Dedim dehşetle. "Ettirmiyorum desene!"

"Ettirmiyorum," dedi ağız ucuyla.

"Kaan!"

"Anne," bahçe kapısından kafasını uzatan Mira her şeyden habersiz gülümseyerek bize baktı. "Masayı kurmaya başlıyoruz biz. Nehir otobüsten inmek üzereymiş."