Pembe Düşler Mahallesi

28. Bölüm

Yine uzuuuuunca bir bölüm ile geldim efenim. Tarih 14.04.2020 şu an saat 05:11. Bölümü bitirmek için uyumadım, evet. Teşekkürler, tezahürata gerek yok.

Yorum yeter..

Dilenci değilim ama bi yorumunuzu alırım. Muah.

Siz bunu yarın öğlen 2-3 gibi okuyorsunuzdur yüksek ihtimalle.

Neyse hadi çok tutmayayım ben sizi.

İyi okumalar. 🥳

*
*

Düğün salonunun yakın çevresine kızlarla bakınsakta maalesef, kimse ortalıkta yoktu.

Bu kılık kıyafetle de daha uzağa gidemiyorduk. Sonuçta düğün salonunun buralar çok bildiğimiz yerler değildi.

Mis gibi mahallemizin sokakları varken, niye düğün salonu tutuyorsunuz kurban olduklarım...

Sıkıntıyla ciğerlerime derin bir oksijen doldurduğum esnada Yağmur'un söylediğiyle, nefesim soluk borumda tıkanıp kaldı.

"İrem değil mi şu?"

Yağmur'un gergin sesi, zihnimde şimşekleri çarparken hızlıca kafamı çevirdim. Gaye de kafasını omzumdan kaldırdığında, hepimiz düğün salonundan yanında Fulden ile birlikte telaşla çıkan İrem'e bakıyorduk.

Biz onlardan uzaktaydık.

Kaşlarım iyice çatılırken, "Yanındaki de Fulden. Doğru görüyorum, değil mi?" Yağmur tedirgince kafasını salladı. Öfkeyle elimi saçlarımın arasından geçirdim, "Neyin peşinde lan bunlar?"

Ben Fulden'in Kaan'dan etkilendiğini düşünüyordum ama belli ki bu işin içinde bir bit yeniği vardı.

"O İrem, bu İrem-" Gaye'nin sorusunu bitirmesine izin vermeden kafamı salladım sinirle. "Evet."

Gaye, alt dudağını dişledi.

Ya Fulden, İrem ile Kaan'ın eski sevgili olduğunu bilmiyordu... Ya da bunların hepsi bir plandı.

Fulden'in Kaan'ı kenara çekince hissettiklerini söyleyeceğini düşünmüştüm, ama zaten halihazırda hissettiği hiçbir şey olmayabilirdi?

Sinirle elimi alnıma vurdum.

Ne söylemişti Fulden bu çocuğa?!

"Nereye gidiyor bunlar?" Diye sordu Gaye şaşkınlıkla.

"Hem de resmen düğünden kaçarak.."

İrem ile Fulden etraflarına baka baka köşeyi döndüğünde, içimin rahat etmediğini farkettim.

"Yürüyün," dedim dişlerimin arasından.

"Bunları takip edince elimize hiçbir şey geçmeyecek," dedi Yağmur yanıma gelirken.

"Şu anda da elimize geçen hiçbir şey yok ki!" Dedim öfkeyle ve hiçbirini beklemeden yürümeye başlayarak.

"Haklı," diyen Gaye de peşime takıldı. "Burada kös kös oturup onları bekleyeceğimize, şu ikisi ne ayak onu anlayalım bari."

Adımlarımı durdurup Yağmur ile Sevda'ya döndüm, "Siz abimleri beklemeye devam edin. Ben bunların nereye gittiğini bilmezsem içim rahat etmeyecek."