Dangy

Untitled Part 18

//..\\

Ξημερώνει,δεν τον βλέπω δίπλα μου,τα παντζούρια είναι ανοιχτά. Διάφορες κακές σκέψεις περνάν από το μυαλό μου. Μήπως ήρθαν οι γονείς μου πιο νωρίς; Τον είδαν και τον έδιωξαν; Δεν θα μου ξαναμιλήσει,έγινα ρεζίλι. Δεν θα με αφήσουν να τον ξαναδω. Κοιτάω κάτω από τα σκεπάσματα και είμαι ακόμα γυμνή,μόνο με το σουτιέν μου και το κιλοτάκι μου. 

Το κεφάλι μου είναι βαρύ αν και δεν θυμάμαι να ήπιαμε χθες. Δεν ακούω τίποτα,πηγαίνω στο σαλόνι και ο ρούντι πηδάει από εδώ και από εκεί. Βλέπω τον Δημήτρη γυμνό,φορώντας μόνο μια ποδιά μαγειρικής,του πάει τόσο πολύ,είναι τόσο σέξυ. Έχει φτιάξει πρωινό,δεν ήξερα οτι είχαμε όλα αυτά στο ψυγείο μας. Φυσικός χημός πορτοκάλι,μαρμελάδα και μέλι με φρυγανιά είναι στο τραπέζι. Δίπλα ένα τριαντάφυλλο,και αυτός  να πλένει τα πιάτα. Θέλω να γελάσω με το όλο σκηνικό αλλά είναι συνάμα τόσο ρομαντικό! 

''-Θα φας ή τα ετοίμασα για το σκύλο;'' του γελάω,ξανά και κάθομαι στο τραπέζι. 

Πεινάω τόσο πολύ,τρώω γρήγορα και άτσαλα,μέχρι τώρα δεν μπορούσα να φάω μπροστά σε αγόρια,με αυτόν είναι αλλιώς. Έχουμε έρθει πολύ πιο κοντά,δεν τον ντρέπομαι τόσο. Αυτός δεν τρώει τίποτα,δηλαδή τα ετοίμασε όλα για εμένα; Σφίξιμο στην καρδιά,είναι υπέροχος. Πίνει λίγο από τον καφέ του και βάζει τα ρούχα του. 

''-Θα φύγεις;''τον ρωτάω,δεν θέλω να φύγει,όμως σήμερα επιστρέφουν οι γονείς μου. 

''-Πρέπει μωρό μου,θα τα πούμε αύριο όμως,εντάξει;'' μου λέει και με φιλάει στο μέτωπο. 

Η πόρτα πίσω μου ανοίγει κι φεύγει. Μόλις έφαγα και πηγαίνω να πλύνω τα υπόλλοιπα πιάτα. Βγάζω τον ρούντι έξω και πηγαίνω να σημαζέψω το δωμάτιο. Τα σεντόνια μου μυρίζουν Δημήτρη,έχει ξεχάσει εδώ το λαστιχάκι του,μαζεύει σχεδόν πάντα όταν ζεστένεται τα μαλλιά του. Θα το κρατήσω για μένα,να έχω κάτι να τον θυμάμαι. 

Δεν τινάζω τα σεντόνια,θέλω το βράδυ όταν ξανακοιμηθώ να τον μυρίζω,να νιώθω οτι είναι δίπλα μου. Δεν έχω μπει facebook κάτι μέρες τώρα,δεν ξέρω αν μου έχει στείλει κανένας,δεν με νοιάζει κιόλας. 

//..\\ 

Έχει φτάσει βράδυ. Η μαμά μου μπάνει στο σπίτι,κουρασμένη και της έχω ήδη ετοιμάσει το αφρόλουτρο,ο μπαμπάς μου πήγε στο καφενείο,όπως κάθε φορά. Δεν έλεγα ποτέ στην μαμά μου τα προσωπικά μου,δεν είναι οτι δεν την εμπιστεύομουν απλά,ντρεπόμουν. Τον Χρήστο παρόλο που τον ήξερε,τον ήξερε ως καλύτερο μου φίλο. Δεν ήξερε οτι είχαμε σχέση. 

''-άντζελα; τι είναι αυτό;'' με ρωτάει και δείχνει το μπουκάλι με την vodka. Θεέ μου,το είχα ξεχάσει τελείως αυτό. Τι θα της πω τώρα; 

''-Δεν έχω ιδέα!''της λέω όσο πιο πιστικά μπορώ.

''-Δεν έχεις ιδέα; Εγώ με τον μπαμπά σου δεν το είχαμε εδώ,τι σκατά έκανες όσο λείπαμε άντζελα; η φωνή της είναι σκληρή και φωνάζει. 

Ο μπαμπάς μου μπένει μέσα.

''-Τι γίνεται εδώ;''λέει χωρίς να ξέρει τίποτα.

''-Το βλέπεις αυτό εδώ; Μπορείς να συμπεράνεις και μόνος σου τι κάνει η κορούλα σου όσο δεν είμαστε σπίτι!'' η μαμά μου τα έχει πάρει,δεν είμαι καλά. 

''-Ηρέμησε Νικολέτα,το είχα πάρει εγώ πριν φύγουμε,μην την κατηγορείς άδικα.'' λέει ο μπαμπάς μου. Δεν ξέρω αν τα λέει για να με καλυψει ή όντως νόμιζε οτι είχε πάρει μία. 

Κλειδώνομαι στο δωμάτιό μου και είμαι έτοιμη να κλάψω,αλλά δεν μου έρχεται δάκρυ. Τον παίρνω τηλέφωνο. Μακάρι να το σηκώσει,θέλω να ακούσω την φωνή του. 

''-Ναι;'' λέει και χαίρομαι που το σήκωσε 

''-Δημήτρη; Η Άντζελα είμαι,μπορείς να μιλήσεις;''

''Ναι,τι έπαθες;''

''-Καλά είμαι,απλά ήθελα να σε ακούσω λίγο.''

''-Δεν θα ήταν καλύτερο να με δεις;''

''-Δεν νομίζω να με αφήνει να βγω,ειδικά τώρα,ξες είχες ξεχάσει εδώ την vodka και την βρήκε,τα κάλυψα κάπως αλλά νομίζω δεν το έχαψε.'' λέω σιγανά για να μην με ακούσουν.

''-Κάνω μαλακίες μερικές φορές,συγγνώμη. Δεν θα ξαναφέρω vodka, λες να πουν τίποτα για να τις πορτοκαλάδες;'' 

Με κάνει να γελάω ακόμα και όταν οι καταστάσεις είναι σοβαρές,ένας από τους λόγους που τον αγαπάω. Συνεχίζουμε να μιλάμε και χωρίς να το καταλάβουμε μιλάμε εδώ και 45 λεπτά. Έχει πάει 2 το βράδυ,αύριο έχω σχολείο,πρέπει να ξυπνήσω νωρίς. 

''-Δημήτρη πρέπει να κλείσω,τα λέμε αύριο,καληνύχτα.'' 

''-Ναι μωρό μου,καληνύχτα.''μου λέει,αχ αυτό το <<μωρό μου>>. Το λατρεύω.

Σκεπάζομαι μέχρι πάνω,δεν ξέρω αν θα μπορώ να κοιμηθώ,η μυρωδιά του είναι παντού στα σεντόνια μου και κοιμάμαι δίπλα του. Έχω εκτυπώσει μια φωτογραφία του από το facebook,είναι τόσο ωραίος,είναι η αγαπημένη μου! Έχω αγγαλιά την φωτογραφία και προσπαθώ να κοιμηθώ,αύριο θα τον δω και θα είναι μια υπέροχη μερα.