Dangy

Untitled Part 44

//..\\

Έχει έρθει το επόμενο βράδυ και είμαι έτοιμη για τη δουλειά. Ο Δημήτρης κάθεται στον υπολογιστή και εγώ ετοιμάζομαι. Βάζω ένα μαύρο τζιν σωλήνα με μια μαυρή εξώπλατη μπλούζα,είμαι λίγο προκλητικά ντυμένη αλλά έτσι κι αλλιώς,μπαρ είναι.

Με βλέπει που φεύγω από τον διάδρομο και σηκώνεται όρθιος. Στέκεται μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής.

''-Που πας;''λέει και με κοιτάει στα μάτια. Θα μπορούσα να τα παρατήσω όλα,να μην πάω στην δουλειά και να τον έχω δικό μου για όλο το βράδυ.

''-Στην Τέιλορ. Θέλει να τα πούμε,ξέρεις κοριτσίστικα πράγματα.''λέω και προσπαθώ να του ξεφύγω το οποίο και καταφέρνω.

Φεύγω και περπατάω κανά δεκάλεπτο τώρα. Νομίζω φτάνω. Το μπαρ είναι λίγο πιο έξω από τον πεζό,είναι στην πλατεία και αυτό σημένει ότι θα έχει πολύ κόσμο. Μπαίνω μέσα και είναι γεμάτο,κι ας είναι Τρίτη.

''-Γειά σας.''φωνάζω στο αφεντικό για να με ακούσει.''ήρθα για τη δουλειά σερβιτόρας.''λέω και το βλέμμα του με εξετάζει από την κορυφή ως τα νύχια. Είναι χαλαρός στο γραφείο του το οποίο είναι πίσω από τη μπάρα και καπνίζει ασύστολα. Η όλη αίθουσα βρωμάει από το πολύ αλκοόλ και τσιγάρο.

''-Κάθε παρασκεύη Σάββατο και κυριακή στις 9 να είσαι εδώ. ''λέει και με διώνει έξω καθώς μετράει τις δεσμίδες με τα 500άρικα.

''-Είσαι η καινούργια έτσι;''το παιδί που φτιάχνει τα ποτά μου λέει και μου χαμογελάει. Έχει υπέροχο και μεγάλο χαμόγελο. Τα μαύρα πυκνά μαλλιά του κάνουν μια αντίθεση με τα μπλε του μάτια. Είναι σαν την Μάριαζ στο αντρικό. Φένεται πολύ φιλικός και ελπίζω να τα πάμε καλά.

''-Ναι΄''λέω και του ανταπωδίδω το χαμόγελο.

''-Είμαι ο Στέφαν.''λέει και μου δίνει το χέρι του για χειραψία. Ο θεέ μου,είναι παγωμένο.

''-Άντζελα.''

''-Από το Αγγελική έτσι;''λέει και του γνέφω θετικά.

''-Άρα είσαι ένας άγγελος.''λέει σαρκικά αλλά μάλλον το εννοεί. Μου την πέφτει;

Χαμογελάω όσο μπορώ ενώ δουλεύω. Τον βλέπω να με κοιτάζει όλη την ώρα,νιώθω άβολα. ΄Θα ήθελα να ήταν εδώ ο Δημήτρης. Μου λείπει.

//..\\

Η βάρδια μου τελειώνει. Έχει πάει 4 τα ξημερώματα και είναι η ώρα που σχολάω. Εγώ,ο στέφαν και μία ακόμα κοπελίτσα που δεν έχω γνωρίσει ακόμα είμαστε στο γραφείο για να πληρωθούμε. Πληρωνόμαστε κάθε βράδυ στο τέλος,και όχι κάθε μήνα,δεν δουλέυουμε νόμιμα άλλοστε.

''-Πάρτε τα και αφήστε με.''λέει και μας διώχνει όλους έξω.

Το πρόσωπο μου είναι ενθουσιασμένο και νομίζω φένεται . Είναι τα πρώτα λεφτά που βγάζω μόνη μου κι είμαι περίφανη. Αυτός έχει μηχανή και παίρνει πίσω την κοπέλα που δεν ξέρω το όνομα της.

''-Καληνύχτα αγγελική.''λέει και φεύγει. Γιατί με λέει έτσι; έτσι θέλω να με λέει μόνο ο Δημήτρης. Χίλια χρόνια θα ζήσει . Τι σκατά κάνει εδώ;

''-Ανέβα.΄''λέει και είναι με το μηχανάκι.

Ανεβαίνω και προσπαθώ να μην ανοίξω κουβέντα,και απλά τον φιλάω στο λαιμό.

''-Γιατί δεν μου είπες ότι δουλέυεις; ''

''-Γιατί...γιατί μπορεί να μη με άφηνες..''

''-Φυσικά και δεν θα σε άφηνα. Ο κάθε λιγούρης να σε παίρνει μάτι; Αλλά αν θες δούλεψε,για λίγο καιρό,μέχρι να τελειώσω τις εξετάσεις,εντάξει; μετά θα είσαι όλη δική μου. '' λέει και συμφωνώ. Είμαι ήδη δική του και το ξέρει .