Dangy

Untitled Part 42

Κοιμόμαστε αγγαλιά στο κρεβάτι,ελπίζω να μην καταλάβει ότι διάβασα το ημερολόγιο του. Χουζουρεύουμε αγγαλιά και με κοιτάει στα μάτια,κι εγώ το ίδιο. Έχει τόσο υπέροχα μάτια,είναι μελί,σχεδόν πορτοκαλί και αχ είναι τόσο τέλειος.

DIMITRI'S POV

Τα ματάκια της είναι πράσινα,και λάμπουν κάθε φορά που με κοιτάζει,γαμώτο αλήθεια με αγαπάει. Κι εγώ της φέρομαι έτσι,προσπαθώ να κάνω να καταλάβει ότι δεν είναι σαν τις άλλες,οτι για αυτή αλήθεια έχω αισθήματα. Αν θέλει γάμο και παιδιά; δεν ξέρω τι θα κάνω,πως θα αντιδράσω αν μου κάνει κουβέντα για αυτό. Ρε είμαστε μικροί,δεν θέλω να τη χάσω αλλά δεν θέλω να δεσμευτώ έτσι μαζί της. Ο γάμος πιστεύω ότι είναι απλά μια αντίδραση,ένας τίτλος. Μακάρι να νιώθει τα ίδια.

Την χαιδεύω και μου κάνει τα γλυκά ματάκια. Το παντελόνι μου είναι ήδη υγρό και δεν έχει κάνει τίποτα,πως το κάνει αυτό; Τα δάκτυλα της πηγαίνουν πάνω κάτω και σχεδόν αγγίζουν το εξώγγομα στο παντελόνι.

''-Δημήτρη;''μου λέει ναζιάρικα

''-Ναι.''

''-Είσαι χαρούμενος μαζί μου;''λέει και το χαμόγελο της σβήνει. Τι μαλακίες είναι αυτές που ρωτάει; Φυσικά κι είμαι!

''-Μπαααα,για ξεπέτα σε έχω,τα άπογεύματα πηδιέμαι με τον Μπέλι,τι να σε κάνω εσένα.'' λέω και γελάει,το χαμόγελο της κάνει την γαμημένη καρδιά μου να βγάζει πυροτεχνήματα,και ξαφνικά με κάνει να γίνομαι συναισθηματικός. Δεν θέλω να δείχνω έτσι,θέλω να δείχνω ένας μαλάκας και μισός.

''-Ξέρεις..σήμερα καθάριζα το σπίτι και καθάρισα και το δωμάτιο σου..και..εμ..βασικά είδα ότι δεν παίρνεις τα χάπια σου. Γιατί;''λέει και παγώνω. Δεν γουστάρω να πειράζει τα πράγματα σου,κι αν είδε το ημερολόγιο μου ; Αχ γαμώτο , έτσι και το έκανε!

''-Καταρχάς σου έχω πει να μην πειράζεις τα πράγματα μου ρε Άντζελα! Μου την δίνει! Δεν γουυστάρω να γίνω καλά οκ; περνάω καλά που είμαι χάλια,η μαστούρα με κάνει χαρούμενο οκ; και μην καταλάβω ότι διάβασες και το ημερολόγιο μου,γιατί σίγουρα το είδες!''λέω και πετάγομαι από δίπλα της,την βλέπω και σχεδόν βουρκώνει. Παίρνω το μπουφάν μου και φεύγω. Την άφησα μόνη της . Είμαι μαλάκας. Την έκανα να στεναχωρηθεί,θα μπορούσα να γυρίσω τώρα πίσω και να την κάνω καλά όπως μόνο εγώ ξέρω αλλά είμαι τόσο μαλάκας που δεν το κάνω.

ANGIE'S POV

Τι ήταν τώρα αυτό; Ω θεέ μου είμαι χάλια. Ο Δημήτρης έφυγε,χωρίς να πει ούτε καν γεια. Η κάτι . Είμαι τόσο ηλίθια,καλά λέει,παραβίασα τα συναισθήματα του,δεν έπρεπε να το διαβάσω. Που να το μάθει κιόλας. Τον έχασα τώρα; Αχ μακάρι να γυρίσει. Κι αν πήγε στην Εύουζ για παρηγοριά; Ω τι λέω. Εμένα αγαπάει...σωστά; Είμαι μοναδική για αυτόν,σωστά; Πρέπει να πιστέψω ότι μου λέει; Τον αγαπάω γαμώτο και κάνω μαλακίες.

Η Τέιλορ είναι με τον Μπέλι,είναι συνέχεια μαζί. Δεν μου δίνει πια σημασία. Χρειάζομαι κάποιον,να τον πρίξω με τα θέματα μου και να με ακούσει. Είμαι σκατά. Έχω φάει ήδη τρεις σοκολάτες και έχω πιει σχεδόν την μισή βότκα που είχαμε στο ράφι.

''-Χρήστο;''κλαψουρίζω στο τηλέφωνο,είναι ο μόνος φίλος που μου έχει απομείνει και θα τον ήθελα κοντά μου.

''-Άντζελα! Τι έπαθες; γιατί κλαις;''

''-Μάλωσα με τον Δημήτρη..μπορείς να έρθεις σπίτι;'' λέω και μου το κλείνει. Δεν ξέρω αν θα έρθει

Δέκα λεπτά μετά και ο Χρήστος είναι εδώ. Τον σφιχτά αγγαλιάζω που ήρθε,είναι το καλύτερο παιδί. Τον αγαπάω πολύ,φιλικά. όχι πιο πολύ από τον Δημήτρη όμως.