AYLARDAN KASIM +18 (GAY)

34

  "Dadaaaa!"

Bana doğru koşan küçük haylazı hızlıca kucaklayıp etrafımda bir tur döndürdüm.

"Neler yaptın bakalım?"

"Boyamaaa!"

Keşke oğlumdaki enerjinin yarısı bende oldaydı.

"Öğretmenine hoşçakal de bakalım."

Sınıf kapısına yaslanmış bizi izleyen genç adama el salladı.

Öğretmeni vedalaşmak için yanımıza yaklaştı.

"Hoşçakal yakışıklı."

Çocuğum utanarak yüzünü boynuma sakladı.

"Bugün sizi yormadı değil mi?"

"Yalan söylemeyeceğim. Bu küçük haylaz sınıfı tuzla buz etti."

Gülümsedim.

"Neyse ki şu andan itibaren dinlenebileceksiniz."

Öğretmen kafasını salladı.

"Yarın yerli malı olacak. Katılmanızı çok isterim."

Elini ensesine götürüp biraz ensesindeki saçını kaşıdı.

"Çocuklar ailelerinin yanında daha rahatlar. Bildiğiniz üzere Kuzey çok fazla yemek yemiyor. Belki sizin yanınızda iştahı açılabilir."

"Tabi. Çok isterim."

Öğretmen mutlu olmuş gibi gözüküyordu.

"Yarın görüşürüz öyleyse. Ben diğer veliler gelene kadar çocuklara göz kulak olayım. İyi akşamlar."

"Kolay gelsin. Hoşçakalın."

Öğretmen sınıfa doğru giderken Kuzeyi yere indirip elinden tuttum.

"Neden yemek yemiyorsun bakalım?"

"Şünku şeni özvüyovum."

"yemek yersen beni daha erken görebilirsin."

"Gevçekten miii?"

Kafamı salladım.

"Dada yavan söyvüyov."

"Aaaa. Ne zaman yalan söyledim sana?"
"Bugün evken gevcektin."

"Dada hasta olduğu için hastaneye gitti. Bu yüzden geç geldi."

Yolda pamuk şekerleri görünce elimi bırakıp satıcıya doğru koşmaya başladı.

Arkasından yavaşça yürürken zihnimde belli belirsiz bir anı canlandı.

Bana onu hatırlatıyorsun küçük haylaz diye geçirdim içimden.

20.10.2016

Şirkette ki işler bir hayli yoruyordu beni. Babamla Tuana yüzünden kanlı bıçaklı olduğumuz için kendime küçük minimalist bir ev satın aldım.

Kafamı dinlemek istediğim zamanlar o eve gidiyordum. Kafamı dinlemek istediğim günlerden biriydi bugün.

Arabama atlayıp evime giderken telefon çaldı.

"Efendim?"

"N'apıyorsun?"

"Şirketten çıktım eve geçeceğim. Sen ne yaptın?"

"Bir hayli yoruldum. Kapatıcam şimdi dükkanı."

"Pazartesi günleri tempo gerekiyor tabii."

"Kesinlikle."

"Yardımcı olmamı ister misin sana?"

"Sevişmeye çok ihtiyacım var aslında."
Sesli bir kahkaha attım.