AYLARDAN KASIM +18 (GAY)

39

Son 2 haftadır durmadan kavga ediyorduk. Sebebi ise Babam ve Tuanaydı. Davetiyeleri çoktan bastırmışlardı. Gökhan ve ben başlarda ciddiye almadık fakat olaylar ciddi bir boyuta geçti.  2 ay sonra nikah vardı.

"Kerem siktir git yüzüğü at!"

"Oğlum nasıl atayım? Babama ne diyeyim?"

"Diyecek bir şey mi var amına koduğum? Bu senin hayatın değil mi? Hangi devirde yaşıyoruz? O adam kim ki senin mürüvvetine karar veriyor? Ha ben istekliyim diyosan diyecek hiçbir şeyim yok sana."

"Gülüm bu formaliteden bir düğün. Şirket için çok..."

"Sikerim senide şirketinide ha beni çıldırtmak mı istiyorsun? Bak başımızı koyduğumuz bir ev var benim kurduğum bir iş var bırak şirketini benimle yaşa işte. Neyine yetmiyor?"

"Bunu yapamayacağımı biliyorsun."

"Neyi yapamıyorsun Kerem neyi? Fakir olmaktan mı korkuyorsun? Sevgim ve evim neyine yetmiyor?"

"Hepsi yetiyor emin ol."

"O zaman sorun ne?"

"Sorun şu ki, eğer ben yüzüğü atıp şirketten geri çekilirsem babam sana hayatı dar eder. Yapabileceklerinden korkuyorum."

"Erkek değil misin sen? Sevdiğini koruyamıyor musun?"

"Anlamıyorsun."

"Anlamıyorum Kerem anlamıyorum. Şu siktiğimin kafası basmıyor. Deliğimi sikerken her seferinde kendini erkek gibi hissediyodun. Diyodun ya karı gibi nazlanma diye şuan kim karı amına koduğum?"

"Ağır konuşuyorsun."

"Ne ağırı amına koduğum bana ne dediysen onu söylüyorum. Hayat sikişmekten ibaret değil. Her siken de adam değil. Bunca zaman sana seçenek sunmadım ama şuan sunuyorum. Ya ben ya da şirketin ve o sevgili minik yalandan bağların."

"Şuan çok sinirlisin. Sakin bir kafayla sonra konuşalım."

"Konuşacak bir şey yok. Ben mi onlar mı?"

Belki de haklıydı. İlişkimizde her zaman cesur olan oydu.

"Korkak olmaktan sıkılmadın mı? Babanın yapmadığını ben yapıyorum sana. Fikrini soruyorum. Ben mi onlar mı?"

"Her dediğinde sonuna kadar haklısın. Fakat Türkiyenin en zengin insanlarından birine kafa tutamam sana zarar vermesinden korkuyorum."

"Göremiyor musun Kerem? Bana zarar veren tek kişi sensin."

Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ne yazık ki Haklıydı.

"Anlaşılan seçim yapamıyorsun. Eğer cidden değer verseydin gözün kapalı beni seçerdin. Hatırlatayım ben bir erkeğim. Korunmaya ihtiyacı olan tek kişi sensin."

Montunu alıp kapıya doğru ilerledi.

"Döndüğümde evimde olma. Defolup git. Bitti."

Kapıyı açıp son defa arkasına baktı.

"Yeni hayatında mutluluklar dilerim."
Kapıyı vurup gitti.

***

"Çok korkak biriydim o zamanlar. Bunun için asla kendimi affedemeyeceğim. Sebebini tam anlamıyla hatırlayamıyorum. Babama olan korkum Gökhana olan sevgime ağır basmıştı. Oysa ki lise yıllarımda ne kadar da cesurca davranıyordum. Babamı hep karşıma alırken ne oldu ki karşıma alamaz oldum? Belki de bunların hepsi bahaneydi. Gökhan'ın dediği gibi fakir kalmaktan korkmuşumdur. Gökhan'ın yaşadığı bu hayat lüks hayatıma oranla yetersiz kalmıştır. Sanırsam sebebini asla bilemeyeceğim."