The Perfect Bitch

The Perfect Bitch Chapter 33

Nasa Guest Room ngayon si Daddy, tulog pa rin, medyo magaling yata ang Doctor ko sa pagbigay ng Pampatulog. It's been an hour since we arrived here at my house at gabi na. Nagpasama muna ako kay Alendrea, Anna at Micko, hindi ko kasi alam kung papaano ako magre-react kay Daddy.

"Chill ka lang. He's gonna be glad to see you." Pagcomfort ni Micko.

"I don't know Micko." Pamomoblema ko.

At nung gumalaw na si Daddy, napa-tingin ako sa kanya at sinubukan na pakalmahin ang sarili.

"We-Where am I?" Panimula ni Daddy.

"Psssttt. Ikaw na kumausap, ikaw naman ang nagturok nung gamot." Sabi ni Alendrea.

Kaya napilitan akong lumapit kay Daddy.

"Who are you? And I thought you injected me a Pottasium Chloride?" Tanong niya.

"Do you know tagalog?" Walang Emosyon kong tanong. At talagang kinaya kong pakalmahin ang sarili.

"Oo, marunong ako. Nasa Pilipinas ba ako?" Tanong niya.

"Oo, nasa Pilipinas ka." Seryoso kong sabi at inirapan siya.

"Wala ka bang respeto sa Matanda? Everybody calls me Sir or nagpo-po sila. At hindi din nila ako iniirapan." Reklamo ni Daddy. Matapang siya ah.

"Kailangan ko bang gawin lahat ng pinapagawa mo?" Walang Emosyon kong tanong.

"Hija, mag-aral ka nga muna ng Respeto." Sabi niya. Aba-aba malala din siya.

"Do you know who I am?" Mayabang kong tanong.

"And do you know who I am?" Mayabang din niyang tanong pabalik.

"May pinag-manahan si Black." Natatawang bulong ni Alendrea sa dalawa pero rinig ko.

"You are Mr. Chang Lee, the Founder of Lee Corporation." Seryoso kong sabi.

"And who are you?" Matapang na tanong ni Daddy.

Nag-smirk ako bago ko siya sinagot. "I am Adriana Alessandra Lee, the Heir of Lee Corporation."

Natahimik siya ng sandali.

"A-Alessandra?" Di makapaniwalang tanong ni Daddy. Umupo ako sa tabi niya at hinarap si Daddy.

"Daddy, nakalimutan mo na ba ang magandang mukha na ito?" Pabiro kong tanong.

"Alessandra." Mangiyak-ngiyak na sabi ni Daddy at nagyakapan kami, I really missed Daddy.

"Daddy." Naka-ngiti kong sabi.

"How are you? You've grown-up so big now. And more Pretty." Sabi niya sa pagkalas niya sa yakap.

"Thank you Dad. And I'm fine." Tinignan niya ako ng maigi. "Dinner na po tayo?" Aya ko sa kanya.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Umuwi na yung tatlo nung nag-dinner kami, kaya ko na raw kasi.

"Alessandra, I can't really believe I'm here with you, having dinner." Naka-ngiti niyang sabi.

"Dad, masanay ka na, you're staying here with me for good." Seryoso kong sabi.

"Masyado kang Seryoso naman, nagmana ka talaga sa Mommy mo." Natatawa niyang sinabi.

"Hindi ako nagmana kay Grim, noh." Inis kong binulong sa hangin.

"Grim?" Lito niyang tanong.

"Nickname for Grim Reaper." Naka-ngiti kong sabi.

"Alessandra, magka-away ba kayo ng Mommy mo?"

"Sa tingin mo Dad? Since the day you disappeared, I hated her and she hated me. It's been 11 years, Dad."

"11 years?! H-How old are you?!" Gulat na gulat siya.

"I'm 16 now. You disappeared when I was 4, right?" Gulat na gulat siya.

"Impossible." Bulong niya sa hangin.

"You've been unconscious for 10 years."

"The Day before you came, nagising ako." Sabi niya.

"Well, welcome to my world, Daddy." Naka-ngiti kong sabi.

After namin mag-dinner, sabay kaming lumabas ni Daddy sa dinning room.

"Dad, magpahinga ka na." Sabi ko.

"Adrie." Lumingon ako.

Wrong timing.

"Wa-What are you doing here?" Gulat kong tanong.

Si Daddy napatigil din at naka-tingin kay Daniel. Hinigit ni Daniel ang braso ko palapit sa kanya.

"Hindi ka na nakuntento, pati matanda." Inis niyang binulong sakin.

Napanga-nga ako sa sinabi niya. Ganoon na ba ako ka-cheap? Pati matanda papatulan ko. Pinisil ko ang tenga niya.

"Ahh. Masakit!" Reklamo niya.

"Nambabastos ka ba? Ganoon na ba ako ka Cheap sa paningin mo?" Inis kong tinanong. Mas pinisil ko ang tenga niya.

"Arayy!"

"Hija, bitawan mo siya." Paki-usap ni Daddy.

Tinignan ko ng masama si Daniel bago ko binitiwan. Lumapit ng konte si Daddy sa aming dalawa. Tinignan ba naman ng masama nung loko si Daddy.

"Hijo, you are?" Mahinahon na tanong ni Daddy.

"I am Daniel Andrie Levine, the Heir of Levine Company." Pagmamayabang niya.

"Ikaw yung panganay na anak ni Christopher at Hanna, hindi ba?" Tanong ni Daddy.

"Ako nga yun. At sino ka naman?" Iritang tanong ni Daniel kay Daddy.

Magsasalita sana si Daddy pero inunahan ko siya.

"Siya lang naman ang Founder ng Lee Corporation, my Daddy. The comeback of Mr. Chang Lee." Tahimik si Daniel sa sinabi ko.

"Alessandra, stop boasting about Lee Corporation." Saway ni Daddy.

"Ang kulit kasi niyang Lokong yan." Inis kong sabi.

"S-Sorry Sir." Sabi naman ni Daniel kay Daddy.

"Alessandra, is he your boyfriend?" Tanong ni Daddy. Napa-bugtong hininga ako.

"He is my pathetic Husband, Dad." Nagulat si Daddy sa sinabi ko.

"Husband? You got married?!" Gulat na tanong ni Daddy.

"Yeah. And that was the dumbest thing I've ever done." Irita kong sabi at inirapan ko si Daniel.

"He is the son of my Friend. So that's okay."

"Dad, umakyat nalang po kayo. Angelica, ihatid mo siya." Utos ko kay Angelica.

Nang maka-alis na si Daddy.

"Adrie, I'm sorry. Akala ko kasi--..."

"Akala. Akala. Akala. Lahat nalang ng akala mo mali!" Sinigawan ko siya. Niyakap niya ako.

"Adrie, sorry na. Nagkamali lang."

"Bwesit." Bulong ko.

Natahimik naman siya ng sandali.

"Adrie, I'm sorry." He kissed me. "Sorry na." Bulong niya.

"Malandi ka talaga." Irita kong sabi.

"Sorry na nga." He kissed me again.

"Umuwi ka na." Walang Gana kong sinabi.

"Sorry na nga."

"Sige na uwi ka na." Inis kong sabi.

"I Love You." Seryoso niyang sabi.

And he gave me a smack kiss. Hinintay ko si Daniel maka-alis.

Naguguluhan kasi ako sa nangyayari, hindi ko na alam ang nararamdaman ko para sa kanya.