The Perfect Bitch

The Perfect Bitch Chapter 28

"How old are you?" Tanong ni Matthew.

"16. Why?" Walang gana kong sagot sa kanya.

"Your very young to be that rich. Akala ko mag-kasing edad lang tayo."

"Ilang taon ka na ba?"

"20. Mahilig ka ba sa Gwapong katulad ko?" Bigla niyang tinanong.

"Siguro, pero yung ka-edad ko lang."

"Ah. May Best Friend ako. 18 years old nga lang siya. Siya yung

pinagkakagulohan ng mga babae kapag pumupunta kami ng bar."

"And what is his name?" Tinanong ko.

Alam kong si Daniel ang tinutukoy niya.

"His name is Daniel Andrie Levine, the heir of Levine Company. Bigla nalang siya nawala nung June. Wala na nga akong balita sa kanya eh."

"A wild guy?" Tanong ko.

"Very Wild." Natawa siya.

Magdamag kaming nagkwentuhan ni Matthew. And ito nanaman ako, medyo lasing.

"Hatid na kita, lasing ka na eh." Alok ni Matthew sakin.

"Look, Matthew I'm fine. I can drive my way home." Lasing mode.

"Blah. Blah. Blah. Pati pananalita mo na nga lasing na."

"Hatid mo na siya. Baka may mangyari pa jan." Sabi naman ni Anna.

And after that, nawalan na ako ng malay. Everything went black.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

"Adriana. Gising. Adriana. Gising." Bwesit naman to, alam na natutulog yung tao, diba?

"Ano ba yun?!" Inis kong sinigawan ang gumigising sakin. Pagtingin ko sa paligid, hindi ko to kwarto ah. At umaga na. Where am I? "Uh, w-where am I?" Tanong ko kay Matthew na ang gumising sakin.

"Your at my condo, nawalan ka ng malay kagabi. At pinagpipilit mo pang magmaneho pauwi kagabi." Explain niya.

"Dapat pina-uwi mo nalang kasi ako." Sabay hawak sa ulo, hangover.

"Ikaw? Magmamaneho ng lasing? Ha! Gawin mo na ang lahat wag lang magmaneho ng lasing."

Ang pinagkaiba sa kanila ni Daniel? Overprotective to. Tsaka hindi to natatakot sakin.

"Ilang beses ko nang ginawa yan." Inis kong sinabi.

"Well, wag mong gawin yan pagnandito ako." Inis niyang sabi.

"What the hell do you care?" Walang emosyon kong sinabi sa kanya.

"I care because-.." huminto siya "basta wala ka na don." Inis niyang sinabunutan ang sarili niya at tumalikod at naglakad. Napa-ngiti ako sa ginawa niya.

"You like me, don't you?" Napahinto ko siya, napa-ngisi naman ako ng nakakaloko. Nilingon niya ako.

"W-what d-did you just s-said?" Parang may kakaiba, kinakabahan siya.

"You like me." I stated again. Lumaki naman ang mata niya. Tinawanan ko lang siya, at parang nagbu-blush siya. "That's odd. A Casanova, falling inlove with me?" Nakatayo lang siya, hindi maka-galaw. Humiga ako ulit at ni-ngitian ko siya ng nakakaloko. Agad naman siyang umalis at pumunta yata sa kusina.

Another Casanova, kaka-iba talaga ganda ko.

Tumingin ako sa pader, naalala ko si Daniel.

Napatingin ako kay Matthew na naglalakad papunta sakin, dala-dala ay pagkain na nasa maliit na table. At iyon ay inilapag sa harapan ko, umupo naman siya sa gilid ko.