My kidnapper's Son [L.T]

Chapter 16.

Η Evelyn γύρισε γρήγορα επάνω και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του Loui όπου εκεί και την περίμενε.

-Δεν έχει έρθει ακόμα, δεν ξέρω γιατί αλλά αλήθεια δεν με ενδιαφέρει. Έλα! Πρέπει να σου δείξω! ,τον έπιασε και τον τράβηξε από το χέρι προς τα έξω στον διάδρομο.

-Εμ ναι ναι, είπε αμήχανα εκείνος και κοίταξε την μικρή της παλάμη η οποία καλυπτόταν τέλεια από την δικιά του και τα δάχτυλα της που είχαν κλειστεί στα δικά του.

Τον πήγε στο δωμάτιο του Πιτ και άνοιξε την ντουλάπα με τις κουβέρτες από όπου είχε πάρει και εκείνη την δικιά της κουβερτούλα. 

-Μπορείς να με βοηθήσεις; , τον κοίταξε.

-Ναι φυσικά.., είπε και την έπιασε από την μέση και την ακούμπησε στον ώμο του και εκείνη άρχισε να ψάχνει αυτό που ήθελε. 

Αφού το βρήκε του έκανε νόημα να την αφήσει κάτω και έτσι και έγινε. Μόλις ακούμπησε τα πόδια της στο έδαφος την κοίταξε περίεργα και ιδιαίτερα αυτό που κρατούσε.

-Τι είναι;

-Δικό σου. ,είπε και του το έδωσε.

Το πήρε στα χέρια του και άρχισε να το ξεφυλλίζει. αλλά δεν καταλάβαινε. Αναγνώριζε την μητέρα του από την φωτογραφία που είχε αλλά όλα τα υπόλοιπα του φαίνονταν περίεργα. Ποιος ήταν εκείνος; Και αυτή...Αυτή ήταν η μητέρα του. Δεν γίνεται όντως να έβγαινε με άλλον..Και  ο Πιτ να είχε δίκιο. Έτσι;!

-Δ-δεν καταλαβαίνω.., είπε αμήχανα και έπιασε το κεφάλι του ενώ ανακάτεψε τα μαλλιά του και έκατσε στο κρεβάτι.

Τον κοίταξε λυπημένη και κάθισε δίπλα του.

-Να βοηθήσω;, του είπε και εκείνος έγνεψε θετικά το κεφάλι του και την κοίταξε.

-Ξέρεις πότε έχεις γενέθλια;

-Φυσικά και ξέρω. ,είπε σοβαρά.

-Πότε;

-24 Δεκεμβρίου.

-Και είσαι γεννηθής;!

-Το '91!

Τον κοίταξε και έγνεψε και έβγαλε όλες τις φωτογραφίες από τις θέσεις τους. Τις γύρισε ανάποδα ώστε να αποκαλυφθούν οι ημερομηνίες τις οποίες τραβήχτηκαν. Τι έβαλε σε μια σειρά και τον κοίταξε*

""Στο ξεφύλλισμα των φωτογραφιών – καθώς της επεξεργάζομαι αρκετά καλά και πολύ- διακρίνω τις ημερομηνίες που τραβήχτηκαν. Είναι τρελό. Τραβήχτηκε από μία κάθε μέρα.

13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23 Δεκεμβρίου του 1991.

Και εκεί τελειώνουν. Γιατί;""

-Τώρα καταλαβαίνεις Loui;!

-13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23 Δεκεμβρίου του 1991,  μονολόγησε σιγανά και έτριψε το πρόσωπο του ενώ κρύος ιδρώτας τον έλουζε.

Τον κοίταξε έντρομη ενώ περίμενε την επόμενη κίνησή του ή μάλλον περίμενε την κατάρρευση του...

-Αυτή είναι η μητέρα μου...Λίγες μόλις μέρες πριν γεννηθώ... Και αυτός...Αυτός..Δεν ξέρω ποιος είναι. Ξέρω όμως ότι δεν είναι ο "πατέρας" μου. ,είπε και διάφορες σκέψεις μπήκαν στο μυαλό του.

Μήπως τελικά όσα είχε μάθει αυτόν τον καιρό ήταν αλήθεια και, μάταια έψαχνε την "αλήθεια"- που ήθελε εκείνος να ισχύει- ενώ την ήξερε ήδη; Τότε ίσως και να έστεκε το ότι εκείνος σκότωσε την μητέρα του μιας και όντως όπως έβλεπε στις φωτογραφίες ήταν με άλλον άντρα και φιλιόταν. Ή μήπως όχι;! Μήπως αυτός ο άλλος άντρας είχε μια ιδιαίτερη θέση στην ζωή αυτής την γυναίκας; 

Μία θέση παραπάνω από του εραστή ή του "γκόμενου";

Οι σκέψεις του διακόπηκαν από τον δυνατό χτύπο που ακούστηκε κοντά τους...

Από το δυνατό κλείσιμο της πόρτας της Evelyn ...Έχοντας την φωνή του να ακολουθεί και να σκεπάζει τα πάντα...

-EVELYN!!!, φώναξε δυνατά και άρχισε να πλησιάζει το δωμάτιό του ενώ από όπου περνούσε άνοιγε τις πόρτες για να ελέγξει αν είναι μέσα...

Και ύστερα...

Ο απόλυτος πανικός....