My kidnapper's Son [L.T]

Chapter 33.

Louis' Pov

Και καθώς τρώγαμε ήρεμα γύρω από το μικρό τραπέζι στην κουζίνα παρατήρησα κάτι περίεργο πάνω στην Evelyn. Όχι δεν είχε κάποιο τραύμα ή κάτι σοβαρό, απλά κρατούσε την κοιλιά της για κάποιον λόγο λες και την πόναγε. Κατάπια την μπουκιά μου και έτσι της απευθύνθηκα.

-Evelyn;

-Μμμ;, μουρμούρισε και με κοίταξε καθώς μασούσε την μπουκιά της.

-Πονάει η κοιλιά σου;

-Εμ όχι.. Γιατί το λες;, με ρώτησε αφού κατάπιε και εκείνη το φαΪ της.

-Να σε βλέπω τόση ώρα που κρατάς την κοιλιά σου και αναρωτήθηκα. Επομένως τι συμβαίνει και την κρατάς αφού δεν πονάς;, την ρώτησα και την κοίταξα απευθείαν στα μάτια διακρίνοντας μια μικρή ενοχή.

Μα τι στο καλό θα μπορούσε να γίνεται και να μην το ξέρω.

Δεν πρόλαβα να πάρω την απάντηση μου και το κινητό μου δονήθηκε στον πάγκο της κουζίνας, τρίζοντας σαν μανιακό για να το σηκώσω.

Σηκώθηκα βιαστικά και με το που είδα το ποιος με καλούσε, κοίταξα πίσω σε εκείνες και προχώρησα πιο πέρα στο σαλόνι όπου και το σήκωσα. Ήξερα πως θα με κοιτούσαν ύποπτα για το ποιος ήταν στο τηλέφωνο, για τον οποίο έπρεπε να απομακρυνθώ από κοντά τους, αλλά δεν με ένοιαζε. Πρέπει να τις κρατήσω ασφαλείς, και τις δύο, και ήσυχες - βέβαια δύσκολο να βρει κανείς ησυχία σε μια τέτοια κατάσταση που βρισκόμαστε αλλά και σε αυτό το σπίτι-, αλλά βάζω τα δυνατά μου. Δεν πρέπει να γνωρίζουν. Όλα θα γίνουν την ώρα που πρέπει, ενώ εκείνες θα είναι σε πλήρη άγνοια. Μόνο έτσι θα δουλέψει σωστά.

Η επιπλέον γνώση για εκείνες είναι περιττή και κίνδυνος...
Δεν είμαι σίγουρος για τίποτα και έτσι υπολογίζω το κάθε μου βήμα...

-Πες το, είπα απότομα και σιγανά για να μην ακουστώ.

-Ναι, γεια και σε εσένα Loui.

-Mark... Δεν έχω όρεξη για πλάκες και για ευγένειες. Πες μου τι γίνεται. Αύριο δεν θα με έπαιρνες; Που θα... ξεκινούσαμε;

-Ναι πάνω σε αυτό. Loui ο στρατηγός δεν δέχεται παραπάνω αναβολή της άδειάς σου. Καταλαβαίνεις τι πάει να πει αυτό;!, είπε και τόνισε τα τελευταία του λόγια αφήνοντας με άφωνο. Ακούμπησα την παλάμη στα χείλη μου, καλύπτοντας το στόμα μου και κοίταξα κλεφτά στην κουζίνα την Evelyn που δεν είχε πάψει να με καρφώνει περιμένοντας πιθανόν μια εξήγηση για το τι συμβαίνει.