:-:-:-:-:-:-:
Evelyn's Pov
-Και πώς θα καταφέρουμε να φύγουμε...Εννοώ...Οι μέρες περνάνε τα πράγματα δεν αλλάζουν και τελειώνουν οι μέρες της άδειάς σου., του είπα και σήκωσα το κεφάλι μου για να αντικρίσω το βλέμμα του καθώς είχα ξαπλώσει μαζί του και μου χάιδευε απαλά την σπονδυλική μου στήλη με τα ακροδάχτυλά του.
-Όσο γι' αυτό να είσαι σίγουρη πως θα είναι το τελευταίο για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε. Θα κανονίσω εγώ με τον ανώτερο μου για την επέκταση της παραμονής μου στην Αγγλία., είπε και με κοίταξε και εκείνος κατευθείαν στα μάτια.
Έγνεψα ελαφρά και έχωσα το κεφάλι μου στο στέρνο του ενώ εκείνος με έσφυξε στην αγκαλιά του, όσο μπορούσε και, με φίλησε στοργικά στο κεφάλι προσπαθώντας να με καθησυχάσει για μία ακόμα φορά.
-Loui;
-Χμμ;
-Τι θα γίνει όταν γυρίσει..;
-Όταν γυρίσει ποιος καρδιά μου;
-Ε-εκείνος..., είπα σιγανά μιας κα ένιωσα τις τρίχες της σπονδυλικής μου στήλης να σηκώνονται μόνο και μόνο στην σκέψη των συνεπειών...
Κάτι που φυσικά αντιλήφθηκε και ο Louis.
Έδειχνε πως κατάλαβε ποιον εννοούσα και τον φόβο που καταλάμβανε το σώμα μου εκείνη την στιγμή. Εκείνη την στιγμή που εγώ ένιωθα πιο ασφαλής από ποτέ στην αγκαλιά του. Εκείνη την στιγμή ο φόβος αυτός με έκανε να τα ξεχάσω όλα. Τι συνέβη, τι γίνεται, που είμαι... Με ποιον ξαπλώνω... Ποια μάτια κοιτώ...
-Θα φροντίσουμε να έχεις φύγει πριν γυρίσει. Από εδώ ακούγεται το αυτοκίνητό του όταν παρκάρει. Θα φροντίσεις να κατέβεις κάτω όσο πιο γρήγορα γίνεται και δεν θα μας αντιληφθεί. Εντάξει;
-Ναι αλλά-, με έκοψε.
-Δεν έχει αλλά και δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι αρνητικά, ειδικά τώρα. Θα τρεξεις και θα πας στο υπόγειο. Κανείς δεν θα πει τίποτα...
-Αν όμως-, με έκοψε ακόμα μία φορά.
-Evelyn[!], ύψωσε ελαφρώς τον τόνο του, Μίλησα... Μην το σκέφτεσαι. Όταν έρθει η ώρα φέρ'το πίσω στο νου σου... Ηρέμησε τώρα και κοίτα αυτό που σου δίνεται απλόχερα, είπε και μου χάιδεψε τρυφερά τα μαλλιά.
-Εντάξει..., είπα ψιθυριστά και βόλεψα το κεφάλι μου στο θώρακά του καλύτερα και τον αγκάλιασα προσεχτικά.
Χαμογέλασε γλυκά και συνέχισε να μου χαιδεύει τα μαλλιά ενώ μια απέραντη ησυχία επικράτησε ανάμεσα μας. Για αρκετά λεπτά τα οποία για έμενα φάνηκαν αιώνες λόγω του αγγίγματος των χεριών του πάνω μου...Των χαδιών του...
-Είναι καλύτερα το κεφά- , τρίτη φορά[!] δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την φράση μου και τα φρένα ενός αυτοκινήτου και η μηχανή που έσβηνε σιγά-σιγά ακούστηκαν.
Αλλά δεν ήταν ένα αυτοκίνητο... Ήταν το δικό του αυτοκίνητο...
-Γρήγορα Evelyn! Γρήγορα τρέξε κάτω!
Τον κοίταξα αμήχανη σαν να είχα ξεχάσει τι είχε συμβεί πριν από κιόλας ένα δεύτερο. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και κατέβηκα από το κρεβάτι του και άρχισα να τρέχω στον διάδρομο και ύστερα στις σκάλες. Έφτασα στο τελευταίο σκαλί σώα και αβλαβής και κοίταξα τριγύρω μου και ύστερα την πόρτα. Αφού σιγουρεύτηκα προχώρησα ταχύτατα στι σκάλες που οδηγούσαν στο υπόγειο.
Κάτι όμως έμελλε να πάει στραβά... Γιατί Θεέ...
Δεν πρόλαβα να κάνω το τρίτο μου βήμα και η πόρτα άνοιξε. Και η μορφή του... Έκανε την εμφάνιση της...
-Βρε βρε βρε... Απέδρασε η μικρή μας Evelyn από το υπόγειο.
Ήταν το μόνο που άκουσα και κατέβασα το κεφάλι μου μιας και με έπιασε, ενώ μετά ακολούθησαν λίγα γέλια του. Από εκεί και πέρα...
Δεν ήθελα να σκέφτομαι.
Δεν ήθελα να ακούω.
Δεν ήθελα να μάθω τι θα γινόταν.Απλά ευχόμουν να γίνει γρήγορα και να τελειώσει γρήγορα...
Μόνο αυτό ζητούσα...
Μόνο αυτό...~•~•~•~•~•~•~
Καινούριο chapter baes!!! Hope you liked it!!!
Όπως πάντα μην ξεχνάτε να κάνετε vote και εάν θέλετε να αφήσετε κάποιο comment σας down below {as always!xD} Ή ακόμα και κάποια ερώτησή σας! Κάποια απορία σας γιατί δεν είμαι και η τέλεια συγγραφέας, επομένως ενδέχεται να μην έχετε καταλάβει κάτι και να θέλετε βοήθεια! ♥♥♥Ακόμα θέλω να μου αφήσετε διάφορες ερωτήσεις! Τοσο για το fanfiction όσο και για ερωτήσεις που σας απασχολούν. Με ένα δικό σας έργο που θέλετε να γράψετε, ή πραγματικά με το οτιδήποτε!Θα ανεβάσω ένα chapter εδώ με τις ερωτήσεις σας και τις απαντήσεις! Γι' αυτό.. ΓΡΆΨΤΕ!!! Χεχε ♥♥
Ό,τι γεννιέται στο μυαλό σας , να το εκφράσετε!!!
Μέχρι τότε θα περιμένω! Φιλάκια! Σας αγαπώ και ευχαριστώ πολύ για την συνεχή υποστήριξή σας!
Υ.Γ: Sweet 22 Liam James Payne!!!Μεγάλωσε ο μικρός μας Batman! All the love and best wishes! ♥♥♥♥♥
YOU ARE READING
My kidnapper's Son [L.T]
Fanfiction"Behind everything bad and cruel Something pleasant is hidden"