My kidnapper's Son [L.T]

Chapter 20.

Louis' Pov

Άνοιξα τα μάτια μου και αντίκρισα τα δικά της πανέμορφα πράσινα να με κοιτούν με απορία. Η αλήθεια είναι πως και εγώ στη θέση της έτσι θα αντιδρούσα και, ομολογώ, τόσο καιρό κοροιδεύω τον εαυτό μου. Κοροιδεύω το μυαλό μου και δεν ακούω την καρδιά μου...
Αυτή η κοπέλα είναι περίεργη... Ωραία περίεργη!
Θα με πείτε τρελό που αυτές τις ώρες σκέφτομαι έρωτες, αλλά-
Όχι, δεν ξέρω πως είναι ο έρωτας, η αγάπη... Το να νιώθεις συναισθήματα παραπάνω από του φυσιολογικού για κάποιον άλλον και, ιδιαίτερα για μια κοπέλα.
Δεν ξέρω πως είναι να αγαπάς, ποτέ δεν έμαθα, ποτέ δεν το έζησα, ποτέ δεν αγάπησα. Δεν με ενδιέφερε και δεν ήθελα.
Νομίζω.
Δεν μπορούσα μάλλον...
Δεν μου το επέτρεπαν και αργότερα έφτασα να μην το επιτρέπω και εγώ στον εαυτό μου.
Να υποκύψω, να ερωτευτώ, να γίνω μαλθακός, γλυκός, ρομαντικός...
Αυτή η κοπέλα όμως θα ανέτρεπε την μέχρι τώρα πορεία μου.

-L-Loui... Τ-τι κάνεις; , είπε και κατάφερα να διακρίνω τα χείλη της που τρεμόπαιζαν.

-Πώς το έσκασες από εκεί κάτω; , ήταν το μόνο και το πρώτο που μου ήρθε να της πω. Μα τι χαζός!.. Πραγματικά δεν ήξερα πως να φερθώ απέναντί της.

-Ε; , με κοίταξε σαστισμένη. Λογικό αφού δεν απάντησα και πήδηξα σε διαφορετικό θέμα απότομα.

-Ξέχασε να με κλειδώσει, και έτσι, κατάφερα και έφυγα. Το θέμα είναι όταν θα γυρίσει τι θα γίνει, που δεν θα με βρει κάτω.

Μου είπε σοβαρή. Αλλά ήξερα πως μέσα της έσπαγε με κάθε άσχημη σκέψη που περνούσε από το μυαλό της ως συνέπεια των πράξεων της. Και ορκιζόμουν πως δεν θα άφηνα τίποτα από όλα αυτά να συμβούν...
Έγνεψα στην απάντησή της και την κοίταξα βαθιά στα μάτια.

-Και ήρθες αμέσως σε εμένα; Αντί να προσπαθήσεις να αποδράσεις εντελώς;

-Και να ήθελα δεν μπορώ. Το σπίτι είναι περικυκλωμένο και... Δεν θα σε άφηνα. Και ναι ήρθα σε εσένα. Ήθελα να δω αν είσαι καλά αν.. ζεις..!

Δεν μου έφτανε τίποτα παραπάνω από αυτά της τα λόγια, κάτι μου έλεγε πως ένιωθε και εκείνη κάτι -παρόμοιο με εμένα-, ίσως και πολλά αλλά αυτό θα το ανακάλυπτα αργά αργά. Ανακάθισα προσεχτικά αν και το κεφάλι μου άρχισε να με πονά και να ζαλίζομαι λόγω του ότι είμαι ξαπλωμένος εδώ και δύο μέρες και, τα πόδια μου δεν έχουν ακουμπήσει το πάτωμα. Ούτε στο μπάνιο δεν πήγαινα!
Οι λεπτομέρειες... είναι περριτές!

-Πρόσεχε θα ζαλιστείς. Πονάς πουθενά; Θες να κάνω κάτι, τώρα που μπορώ γιατί μετά-