Bewitched My Husband To Be ✔️

BMHTB22 CHASING

AN: Sorry po kung ngayon lang ako na pag update. Sa sobrang madaming working paper sa office plus nangyari sa mom ko wala akong maisip na maisulat.

Ang Bewitched My Husband To be ay malapit na pong matapos. Katulad ng sinabi ko sa inyo lahat ng stories ko ay hanggang Chapter 30 lang po plus ang Epilogue. Di na po ako mag add ng mga Special Chapter. Sana mo hanggang wakas suportahan ninyo ang love story nina Drew at Kathy.

Sa tingin ninyo sila pa rin ba hanggang huli?

O tuloy ang annulment nila?

Ano kaya ang gagawin ni Drew?

Did you think Kathy get her HAPPILY EVER AFTER?

Alam ko pong madami kayong katanungan? Sana po wag ninyo akong katayain sa huling kabanata ng story na nito.

-skylierreyes

~ ^_^~

Habang nasa biyahe kami nararamdaman ko na di mapakali si Ynah sa kinauupuan niya. I am not stupid na akuin ang anak ng iba. Kailangan matapos muna ang kahibangan nito bago kong harapin si Kathy.

"Do we need to do this Drew? Di ka ba naniniwala na anak mo ang batang dinadala ko?" I ignore her. Pinagpatuloy ko na alang ang pagmamaneho. Nakarating na kami sa hospital at nakapagpark agad ako ngsasakyan.

"Baba!" He said a sarcastic tone. Wala akong pakialam kung magreklamo ito sa inaasal ko sa kaniya. He wants to finish this allegation. Masyado nang humahaba ang storya nila ni Ynah sa kakahabol nito. Moreover, he felt this is the reason why my wife filing an annulment.

"Ganito ka pa rin ba kay Kathy ng malaman mo na nagdadalang tao siya? Di ba hindi? Nagpakasal ka nga agad sa kaniya di ba? Asan ang hustisya don Drew kapag anak natin need mo ng proof na anak mo ito samantalang kay Kathy walang isang Sali..."

"Yes! Walang anong salita pinakasalan ko na siya. Kasi alam ko na ako ang unang lalaking nakagalaw sa kaniya..." pinutol ko na ang sa sabihin nito. Naririndi na siya sa kakadakdak nito. I never imaged, na ito ang babaeng minahal niya noon. "Are you afraid? Huh? Look Ynah I'm not a stupid para ibigay agad sa anak mo ang apelyido ko. Kung walang kang tinatago papasok tayo sa loob ng hospital na yan na walang kahirap hirap."

Naiiling na nakatingin ito sa akin. "NO.... NO..." umiyak na ito nang di ko naman pinaiiyak.

"Now tell the truth Ynah. Sino ang ama ng pinagbubuntis mo?" Awa na ang nararamdamn niya ngayon dito.

"So sorry, Drew. Desperada lang ako dahil wala akong alam pwedeng takbuhan. Akala ko kapag nalaman mong buntis ako pananagutan mo ako..." umiyak lang ng umiyak ito.

Napahawak na lang ako sa manubela ng sasakyan ko. So plano talaga nitong ipaako sa kanya ang bata. "Why? Bakit ako Ynah? 'Coz alam mong mahal na mahal kita? Hahaha... nagpapatawa ka ba? O di ka nagkakaintindi noong last na usapan natin? Break na tayo! We're done, Ynah! Kaya pwede ba wag mo nang guluhin kaming mag-asawa pa!" Bawat salitang sinabi niya ay may diin. He wants to clarified to Ynah na wala na sila matagal na.

"Sa tingin mo Ynah maloloko mo ako huh? Di ako tanga katulad noon. Siguro noon kasi bulag ako pero ng dahil sa nangyari sa amin ni Kathy kaya na mulat ang mga mata ko na siya pala ang mahal ko..."

"D-drew..."

"Get out!"

"D-dre..."

"Mahirap bang intindihin Ynah, ha? Labas!" Sinigawan ko na ito para matinag. Alam niya lalandiin at maggagwa naman ito ng kwento at ayaw na niyang makinig pa. Napapikit siya at inalala ang mukha ng asawa't anak. Gusto na niyang makita ang mag-ina niya.

Naramdaman na lang niya lumabas na ito. Tapos na ang problema niya Ynah ngayon ang haharapin naman niya ang problema niya sa asawa.

~

Walang pang isang oras ang tinakbo niya pauwi ng bahay nila, pag ka bukas niya ng pinto ng sasakyan tatakbo siyang pumasok sa bahay nila.

"Kathy... Kathy..."

"Iho.." tawag ng matandang kasambahay namin.

"Manang, asan ang mag-ina ko?"

"Iho..." umiyak na ito na di ko maiintindihan.

"B-bakit Manang? Anong nangyari sa mag-ina ko?" Kinakabahan ko sa mga sasabihin nito. Kapag mag-ina ko na ang pinag-uusapan natatakot na ako. Di ko na papayagan mangyari pa ulit ang nangyari noon.

"Iho, pinipigilan ko si Kathy kanina..." humagulgol ito. "P-pero di magpapigil, pinagsasabihan ko na kausapin ka muna bago umalis ng bahay."

"Po?"

"Oo Drew, umalis ang mag-ina mo kanina pang uamga. Tumatawag kami sayo sa opisina pero wala ka na daw sabi ng secretary mo..."

"May ginawa lang akong mahalaga Manang. Saan kaya nagpunta ang mag-ina ko? May sinabi si Kathy na uuwi siya kina Papa (magulang ni Kathy)?"

"Iho, di ko alam. Siguro mas mabuti kung puntahan mo na agad ang mag-ina mo."

Paalis na ako ng pigilan ko si Manang.

"Iho, ipaglaban mo ang karapatan mo sa kanila. Huwag kang mawalaan ng pag-asa, alam kong nagsisi ka na sa mga ginawa mo. Kaya kakapit ka sa KANYA..." isang makahulugan wika nito. Isang ngiti ang tinugon ko dito.

~

Sa mansion ng mga Cruz.

"Mama, andito po ba ang mag-ina ko?" Tanong na bungad ko sa aking biyenan.

"Wala dito. Bakit mo dito hinahanap? Di ba nasa bahay ninyo?" Tanong na pabalik sa akin nito.

Napasabunot siya ng kaniyang buho. Kung wla dito si Kathy, asan sila? Tanong ko sa aking sarili.

"Mama, nakatanggap kong petition ng annulment namin ni Kathy. Di agad ako na kauwi dahil may inaayos po akong problema. Pag-uwi ko ngayon sa bahay wala na po ang aking ma-ina..." di ko na sinabi dito ang naging problema ko kay Ynah. Ayaw ko nang dagdagan pa ang suliranin nito. Lalo't wala pala dito ang kaniyang mag-ina.

"S-si K-kathy nagfile ng annulement? Pasok ka muna Drew at sa library natin pag-usapan yan.."

Sumunod ako, sa bawat hakbang ko di ako alam ang aking iisipin. Nanghihina na ako kanina pang umaga, nang natanggap ko ang petition ng annulement namin. Wala na akong maisip na maayos.

"Umupo ka muna Drew..." para akong robot ngayon. Walang ganang gumalaw kung di mo sasabihin di ako gagalaw.

"Anong bang nangyari sa inyo ulit? Akala ko maayos na kayo ni Kathy?" Sunod sunod na tanong nito.

Napayuko na alang ako at piangsaklob ko ng dalawa kong kamay ang aking mukha. Di ko na kaya pang itago ang aking nararamdaman. Para akong batang umiyak sa kaniyang ina. Wala kong pakialam sa sasabihin ng Mama ni Kathy.

"D-drew.." nauutal at mahina na tawag nito sa akin.

"Mama, alam kong may pagkakamali ako. Pero sana binigyan naman sana ako ni Kathy makabawi sa lahat..." mas lalo pang lakas ang aking aking pag-iyak. "Di ko po kayang mawala ang aking mag-ina. Nawala na po si Baby Xander sa akin... Mama, parang awa na po ninyo sabihin ninyo kung nasaan ang aking mag-ina." Pagmamakaawa ko dito.

"Anak, tama na! Nakikita naman namin ang pagbabago mo. Kahit gusto namin maayos ang lahat. Di namin alam kung asan ang mag-ina mo. Kahit ako nabigla sa sinabi mo kanina na nagfile si Kathy ng annulment nito..."

"Mama. please help me...help me to find my wife and my daughter!"

Sa oras na yon wala akong alam kung saan ko hahanapin ang aking mag-ina.

~0~

Please don not forget to leave you comments and vote :).

Thank u