We Were Made For Each Other [ Markus Feehily FANFIC ] COMPLETED

Chapter 30: Reunion

kKk:

     "Sol! Ano ba?! Bilisan mo naman oh! Handang-handa na 'yung kotse oh! Ang bagal mo!", si Claire.

Sol: Opo, Ate. Ito na oh! (sigaw niya mula sa kwarto niya)

Claire: Bilisan mo!

Sol's;

    Nakakainis naman oh! Bakit ba kasi ito pa dapat ang isuot ko? Ang hirap- hirap suotin oh!

kKk:

     Pagbaba ni Sol ng hagdan ay agad niyang nakita ang kanyang Ate na nakaupo sa may sofa at nakakunot na ang noo nito.

     Agad ito'ng tumayo.

Claire: Oh, tara na.

Sol: Sige po.

     Agad itong lumabas ng bahay at sinundan naman ito ni Sol. Agad silang sumakay sa kotse.

Claire: Ano? I-start ko na?

Sol: Opo, Ate.

Claire: Sure ka? Baka may nakalimutan ka pa. Ayaw ko ng babalik pa tayo.

Sol: Opo nga. I- start mo na, Ate.

     Sabay na palihim na taray sa kanyang Ate.

     Pinaandar na ng kanyang kapatid ang sasakyan at nagsimulang magtanong kahit na nagda-drive ito.

Claire: Ano nga pala ang pinag-usapan niyo ni Mama kahapon? Nakita ko kayo sa sofa. Parang seryoso 'yung pinag-usapan niyo ah.

Sol: *nervous* Ha? A.. e.. w-wala. Wala.

     Tiningnan siya ng Ate niya ng 'dont-lie-to-me' look.

Sol: Ok, fine. Tungkol yun kay Mark.

Claire: Ah, tungkol dun sa kung paano kayo nagkakilala ni Mark?

Sol's:

     Patay!

Me: Hindi.

     Biglang kumunot yung noo ni Ate.

Ate: Huh? E, akala ko ba tungkol kay Mark?

Me: Oo nga, Ate. Pero hindi tungkol dun.

Ate: E, ano naman yun?

     Whooh! Sige na nga! Sabihin ko na!

Me: T-Tungkol du'n sa paglipat ko sa bahay ni Mark.

     Biglang nanlaki yung mata ni Ate, paktay!

Ate: Teka, ano? You've planned of moving in together?

Me: O--Oo. (kinakabahan ko'ng sabi)

     Napakamot sa ulo si Ate Claire tapos biglang hininto yung kotse.

Ate: Magli- live in na kayo, e, halos wala pa kayong isang buwan? Alam mo, gusto ko naman si Mark para sayo. Pero, it's too early for your relationship to do that.

     Hinawakan ko yung kanang kamay ni Ate.

Me: Ate, we love each other.

Ate: Pero, kailangan niyo munang magpakasal.

Me: Ate, patatagalin pa ba namin? E, kung dun din naman papunta yun. Sa huli, magsasama rin kami.

Ate: Pero--.