We Were Made For Each Other [ Markus Feehily FANFIC ] COMPLETED

Chapter 33: Going Back

Sol's:

 

     "Ring, Ring!"

     Ang lakas ng alarm clock!

     Alas- tres palang, nagising na ako!

     Napabalikwas ako ng upo atsaka tumayo na.Tinali ang buhok ko, kumuha ng towel at pumasok na sa cr.

     Halos 15 minutes lang ako sa cr (E, pake niyo ba! xD) at lumabas na agad. Sinuot yung pantalon na hinanda ko pa kagabi at yung black t-shirt ko. Nag-rubber shoes na nakapatong lang sa upuan sa kwarto ko.

     Pumunta sa harap ng salamanin , nag- blush on ng very light, eye liner then, pink lips stick.

     Kinuha ko agad yung shoulder bag ko na naka-patong lang sa bed- end couch ng kama ko.

     Pagkababa ko ng hagdan, I immediately saw my mom, my brothers and sister eating. Ang aga nila ah!

     Napatingin ako sa relo ko.

Mom: Oh, sumabay ka na samin.

     Lumakad na ako papunta sakanila.

Me: Oh, bakit ang aga niyo yata?

     Umupo na ako sa upuan, sa tabi ni Ate Claire.

Ate: E, sabi ni Mom na ngayon na daw ang alis mo pabalik ng Ireland. So, susulitin na namin na kasama ka.

     Napangiti nalang ako.

     Pagkatapos namin kumain, hinatid na nila ako du'n sa parking area namin.

Mom: Oh, galingan mo lalo sa trabaho ah! And take good care of him.

Kuya Ken & Toper: (They hugged me so, so tight) Ingat ka dun ah!

Kuya Kevin: Oh, babalik ka na dun. ( he smiled) Ang laki mo na talaga! You're a grown up girl. We know that you can handle things for yourself and do things for yourself but never forget that we're still here. Always look back from where you began, okay? Wag lalaki ang ulo!

     Ginulo niya yung buhok ko. At niyakap ko na sila isa- isa. Pumasok na si Ate Claire sa loob ng kotse.

Ate: Sol, we gotta go. Baka mahuli ka pa.

     Ngumiti nalang ako. Aakyat na sana ako ng kotse nang--.

Me: Mom! Di ko pa po pala naayos yung maleta at mga damit ko!

Mom: Don't worry, nandu'n na sa compartment. Inayos namin nung tulog ka pa.

     Wait! Yung yellow notebook ko!

     Tumakbo agad ako papasok ulit ng bahay at umakyat sa kwarto ko. Kinuha ko dun sa bed- side table yung notebook ko, tapos inilagay sa shoulder bag ko at tumakbo ulit palabas ng bahay.

Mom: O, ano yun?

Me: (I just smiled) N-Nothing.

     Pumasok na ako sa loob ng kotse at kumaway kila Mom at ganun rin sila bago paandarin ni Ate yung sasakyan.

     Masaya ako kasi, finally, makikita ko na rin si Mark, but at the same time.. malungkot rin kasi aalis na naman ako kila Mom.

kKk:

     Pagdating sa airport ay agad na bumaba si Claire at Sol sa kotse. Tinulungan ni Claire ang dalaga sa pagbaba ng maleta nito.

     Nasa tapat na sila ng airport.