We Were Made For Each Other [ Markus Feehily FANFIC ] COMPLETED

Chapter 63: Leaving

kKk:

He didn't want to let her go, he wanted her to stay. Ngunit, masyadong masakit, risky.

Pagkatapos ng komprontasyon at masakit na hiwalayan na iyon ay nagdesisyon si Mark na pumunta sa isang bar, sa bar kung saan na rin nila dating napuntahan ng mga kaibigan.

Mark: I--I want drink, please.

Agad namang sumagot ang bartender na nasa harapan niya.

"What drink, Sir?"

Mark: Anything..please. Anything that could make me..forget everything..about her..

~~~~~>

Gillian: Hey, let's visit them.

Kasalukuyang nagda-drive si Shane ng sasakyang sinasakyan nila ng asawa. Kagagaling lamang nila sa isang grocery store.

Shane: Who's them?
Gillian: Mark and Sol. You know, let's just drop by.
Shane: *smile* Okay.

Kasalukuyan na siyang nakatunghay sa daan at si Gillian naman sa katabing bintana.

Gillian: They're really perfect together, aren't they?
Shane: Yes, honey. They are.
Gillian: I'm really happy for the both of them.

~~~~~>

Agad niyang hinila ang dalawang maleta na nakatago as ilalim ng kama. Ipinatong niya ang mga ito sa naturang kama at binuksan iyon.

Binuksan niya ang closet at kinuha niya ang lahat ng mga damit doon at inilapag sa kama. Isa-isa niyang tinanggal sa hanger ang mga ito at isinilid sa maleta.

Ini-zipper niya iyon at ibinagsak ang kanyang katawan sa naturang kama sa tabi ng mga maleta sa huling pagkakataon. Humiga siya at rinamdam ang kabuuan ng kama.

Niyakap niya ang unan na nasa parte ng kama kung saan natutulog si Mark. Inilibing niya ang mukha doon, she can now smell his scent, his attractive and so arousing scent.

Muli niyang naalala ang gabing matamis na namagitan sakanilang dalawa ni Mark. Kung gaano ito nagdahan-dahan upang hindi lamang siya masaktan. Kung paano ito mag-alala na kitang-kita sa mukha habang ginagawa iyon. Ngunit ang gabing iyon..alam niyang kahit kailan ay hindi na mauulit dahil lamang sa kanyang pagkakamali. Totoo ba? Totoo ba itong mga nangyayari sa kanya? Sa kanila?

Halos hindi siya nakahinga nang mapagtanto niya na totoo nga ang lahat ng nangyayari sa kanila at hindi lamang basta-basta kathang-isip.

Muli niyang naalala ang mga kumikinang at kumikislap na mga mata nito habang nakatingin lamang sa kanya kaninang umaga. Kung paano siya nito hawakan, yakapin. How he expresses each and every word of "I Love You" without even saying a thing.

Sumagi sa kanyang isip ang tagpong nakapagpabago sa relasyon nila, ang mga salita, tingin at kilos sa masaya at maayos na relasyon nila...

"--.. From now on, you won't care to me anymore and I'll do the same thing. Do whatever you want. Flirt with some other guys out there, it's okay...--"

"--.. I'm done. We're over..--"

Bakit ba kailangan itong mangyari sakanya? Why did fate had to give him to her, if it would only take him back? Bakit? Para paasahin lamang ba siya?