We Were Made For Each Other [ Markus Feehily FANFIC ] COMPLETED

Chapter 46: Marry Me

Titig na titig parin siya kay Mark nang magsimula itong kumanta.

" I'll give world to make you mine

Cos I can't go on without you this time..this time"

Bigla niyang naalala ang mga panahong unang narinig ang kantang iyon, ang unang magazine kung saan Westlife ang cover.

Ang panahong ginawa niya ang scrapbook, nung una niyang nakita si Mark, nakausap.

Nung mga oras na nagkaroon sila ng first picture together. Yung unang halik, yakap at 'I love you' sakanya ni Mark.

Ang unang supposed to be "love session" na palaging nauudlot. Ang unang pag-aaway nila na sa tingin niya ngayon ay matitigil na.

"The stars shine so bright, moon and the sky

Just being here with you means more than life

And since I met you, my heart has been true.. to you."

Every word in that song, he means it. He means what he's singing. Straight from the bottom of his heart. The song-- the song is full of happiness, full of love. And that's what he really feels for the girl standing and watching right in front of him.

Every word, she felt and she knew it was true. Overwhelming, heart-melting, heart-stopping, s-she couldn't breath. She felt the strong love from the guy who's singing the song.

Hindi niya mapigilang mapangiti sa sobrang kilig at sayang nararamdaman. Para siyang estatwa na di makagalaw. May kung anong mainit na humaplos sakanyang mga pisngi na dahilan ng pamumula nito.

Samantala, nakangiti lamang ang lahat ng taong naroroon. Hindi niya alam na maliban sakanilang apat, marami pang tao roon. Pansamantala niyang nakalimutan na kasama nga pala nila roon sina Gillian at Jodi.

Dali-daling pumasok sila Jodi at Gillian. Tumabi sa gilid kung saan madilim, walang kailaw-ilaw at naroroon sila Shane.

Everyone can see the fire in their eyes. Everyone can't deny the love they have for each other.

"So, let's make tonight special

Something beautiful that we'll always treasure

Let's make tonight so right.."

Bahagya siyang humakbang pababa ng naturang mini stage at lumapit kay Sol.

Mark: We will make it a night to remember.. all of our lives.

Binigkas niya na lamang ang huling linya sa mukha ng dalaga. Inilapag niya ang hawak na mic at kinuha ang isang rose na nakatago sakanyang suit at ibinigay iyon sa dalaga. Kinuha naman ito ni Sol. Niyakap niya ito ng mahigpit at ganun rin ito sakanya.

Ngunit kumalas ito sa pagkakayakap niya at mataman siyang tinitigan habang nakangiti.

Sol: So, what is this? A peace offering? *laugh*

Mark: No, but, I'm sorry.

Niyakap ulit ito ni Sol at ipinatong ang kanyang ulo sa balikat nito.

Sol: Don't worry, it's okay. This is enough.

Ipipikit niya na sana ang kanyang mga mata upang lalong damdamin ang yakap ni Mark sakanya. Nang biglang umilaw ang mga ilaw sa buong paligid. At ang madilim na parte ng backyard ay nakita niya.