Baş Belası

Ciddi misin ?

Kafama atılan yastıkla yere düşmem bir olmuştu. Her sabah beni böyle uyandırmak zorunda mısın dayı ? Kafamı kaldırarak bana haince sırıtan dayıma baktım. "Dayı şu uyandırma faslını daha nazikçe yapsan çok sevinicem. Yataktan düşmekten sıkıldım. Daha yaratıcı şeyler bul." Dayım en sonunda kahkahayı patlatarak yanıma geldi. Elini tutarak kalktım.

"10 dakikanız var Deniz hanım. 2 saat seni beklemek istemiyorum."
Gozlerim açık dayıma baktım. Ciddi olamazdı dimi ? Ah hayır çok ciddiydi.

"Dayı öncelikle şunu söylemem gerek eğer bir bayan sana 1 saat içinde hazırım diyorsa sen onun üstüne 1 saat daha koy ki kapıda bekleme. Ve sen ciddi misin 10 dakika nedir Allah aşkına ?"

Dayım oflayarak yanağını sisirdi. Ve arkasını dönüp odamdan çıkmaya başladı. Hayretler içinde dayımı izlerken saat olan elini havaya kaldırarak
"Zamanın geçiyor Deniz. Acele et !".
Gözlerimi devirerek hemen lavaboya gittim. İhtiyaçlarımı gidererek koşar adım dolabımın karşısına geçtim.
Uzerimi değiştirip saçımı sıkı bir at kuyruğu yaptım. Yatağımın yanındaki spor çantasını alıp koşar adım odadan çıktım. Dün yatmadan önce spor çantamı hazırlamakta çok doğru bir karar vermisim. Merdivenlerden bir tarafımı kırmadan indiğim için kendime bir aferin verdim. Çünkü çok sakar bir insanım. Bir tarafımı kırabilirdim. Mutfağa koşarak girdigim de dayım masada oturup kahvesini yudumluyordu. Dikkatini çekmek için hafif öksürdüm. Telefonundan kafasını kaldırıp bana baktı.

" Gidelim artık dayı. Ne bekliyorsun ?"

Dayım hafifçe gulerek beni süzdü.
"Aslında daha gitmemize 2 saat var. Çabuk hazırlan diye sana 10 dakika verdim."
Agzim ve gozlerim açılmış bir şekilde dayıma bakıyordum. Ciddi miydi ? Lütfen ciddi olmasın. Lütfen.
"Sen ciddi misin ?"

"Deniz kulağımın içine ettin ne bağırıyorsun ?"

"Ay ben çok özür dilerim. Çınlıyor mu ? Kanıyor mu birşey var mı ?"

DENİZ KULAK NASIL KANASIN !!!

Ne dedigimin farkına varıp kafamı eğdim. Ve beklenen an.

"Hahahah gerizekalim. Hahaha Deniz. Kulak nasıl kanasın ?"

Evet işte beklenen an. Dayım bütün gün benimle dalga geçecek harika. Bravo Deniz.

"Dayı gülme yeter."

Dayım karnını tutarak gülmeye devam ediyordu. Derin bir nefes alıp kollarımı göğsümde birleştirdim. Kafamı yana eğerek hala gülmekte olan dayımı seyrediyordum. Dayım sonunda kahkasını kesip ayağa kalktı. Sinsice gülüp bana doğru gelmeye başladı. Lütfen aklımdaki şeyi yapmasın. Çantamı yere atarak geri geri yürümeye başladım.

"Dayı aklımdakini yapmayacaksın dimi ?"

Dayım birden koşarak belime sarıldı ve beni bir oraya bir buraya salladı. Ama bu harekette belim felç oluyor yapmayın lütfen.

"Dayı bırak vallaha belim kopucak !"

Dayım kahkaha atarak beni bıraktı.

"Dayına isyan edersen cezası bu küçük hanım."

Gözlerimi devirerek dudağımı büzdüm.

"Küçükken yaptığında acımıyordu ama şimdi acıyor. Yaşlı bir insanım ben lütfen."

Dayım gulerek sıkıca sarıldı ve alnımı öptü.

"Hadi bakalım kahvaltı zamanı."

Kafamı sallayarak kedi gibi dayımı takip etmeye başladım. Tam masaya oturucakken telefonumun çalması bir oldu. Dayım bana ufak bir bakış atıp kahveleri koymaya başladı. Derin bir nefes alarak odama doğru gitmeye başladım. Geldi basımın belaları. Gözlerimi devirerek telefonu açtım.