Bölüm 35

2.1K 78 3
                                    

UMUT

"Abi ya teklifimi kabul etmezse ? Veya beni hatırlamazsa ?"

Çınar sinirle nefesini dışarı verip bana baktı. Dişlerini gıcırdatarak "Ya sen konuşursun ,ya da ben ? Sec birini ?'

Ellerimi 'teslim oluyorum' der gibi kaldırarak derin bir nefes aldım. Miray'ın okulunun çıkışındaydık. Benimle akşam yemeğe çıkmayı teklif edicektim ama cevabın olumsuz olmasından korkuyordum.

Miray kapıdan çıkınca bende arkamı dönerek arabama ilerledim. Daha hazır değildim. Çınar ensemi tutarak
"Amacın ne oğlum ?"

"Abi vallaha korkuyorum."

"Umut beş dakika içinde kızı ayartıp benim yanıma geliyorsun. Anlaşıldı mı ?"

Kafamı usulca salladım. Çınar sırtıma vurarak beni itekledi.

Tam karşısında durunca bana bakmaya başladı. Tek kasını kaldırıp beni boydan boya suzdu.

"Seni hatırladım."

Oh Allah'ım hatırladı. Hadi bakalım Umut göster kendini.

"Kurtarıcın geldi."

Tebessüm ederek gözlerimin icine baktı.

"Beni o gün yanlız bırakmadığın için teşekkür ederim. Sana borçluyum."

Arsızca gülüp kollarımı göğsümde bağladım.

"Borcunu ödeyebilirsin."

Devam et dercesine kaslarını havaya kaldırdı.

"Haftasonu akşam yemeğine çıkabiliriz."

"Bu bir teklif mi ?"

"Yok öylesine söylüyorum. Mal mısın kızım ?"

Utanarak başını eğdi. Bu hali nedense gulmeme sebep olmuştu.

"O zaman cumartesi saat sekiz gibi evinin ordayım."

Ağzı aralanarak "Evimi nerden biliyorsun ?"

"Ah hadi ama seni eve ben bıraktım ve beni öptün."

"Ne ?!"

Bağırdığı için suratımı buruşturarak ona bakmaya devam ettim.

"Bazı şeyleri hala hatırlamıyorsun güzelim. Cumartesi gorusuruz." diyerek arkamı döndüm ve Çınar'a ilerlemeye başladım.

"Abi kabul etti. Vallaha kabul etti."

Çınar'ın omzunu tutarak zıplamaya basladım.

Beni boğazımdan tutarak arabanın kapısına fırlattı. Canım yanmış olsa da aldırmadım.

"Düzgün dur kız hala sana bakıyor."

"Ha tamam." diyerek duruşumu düzelttim. Çınar başını sallayarak alnına vurdu.

"Korktuğuna değdi mi ?"

Çınar sırıtarak bakıyordu. Alay konusu olucağımı biliyordum ama umrumda değildi.

"Abi gidelim burdan. Düşüp bayılıcam simdi."

Kafasını sallayarak arabaya bindik.

Bitmek bilmeyen yol benim sinirimi bozuyordu. Bir yere erken gidip geç gelmek hoşuma gidiyordu. Nedenini bende bilmiyordum.

"Denizle konuşabilir miyim ?"

Çınar sertçe kafasını bana çevirerek ateş alan gözleriyle uzunca bana baktı. Tamam Deniz konusunda hassas olduğunu biliyordum ve kıskanç. Ama bu kadar olduğunu bilmiyordum.

Baş BelasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin