Baş Belası

Bölüm 45

OKAN

Stresten bütün tırnak etlerimi yolmuştum. Oturduğum yerden kalkarak koridorda gezinmeye başladım.

"Kimse neden birşey söylemiyor !?"

Sesim gerçekten çok sert çıkmıştı. Deniz bana bakarak tebessüm etti. Derin bir nefes alıp yanına gittim. Dizimin ustune çökerek kafamı kucağına koydum. Doğuma yaklaşık iki saat önce girmişlerdi ve kimse bana birşey demiyordu. Gerçekten çok sinirliydim. Deniz ellerini saçlarımda gezdirince az da olsa rahatladım.

"Merve'ye birşey olmaz dimi ?"

"Tabi ki olmaz ,Okan. Sacmalama."

Kafamı sallayarak iyice kafamı gömdüm. Yarım saat daha bekledikten sonra bir doktor yanımıza gelmişti. Heyecanla ayağa kalkarak "Nasıl oldu ? Merve iyi mi ? Kızım nasıl ? Birşey söyle !"

Doktor şaşırarak bana bakmaya başladı. Deniz önüme geçerek "Bebek ve anne nasıl ?"

Gene beni idare ediyordu.
"Çok güzel bir kızınız oldu.-"

"Merve nasıl ,Merve ?!"

"Beyefendi oda gayet iyi, odaya alındı."

Hemen koşarak odasına girdim. Merve gözlerini kapatmış yatıyordu. Gözlerim dolmaya başlamıştı. Yatağın ucuna oturarak elini tuttum. Yarı açık gözlerini bana döndürüp gulumsedi.

"İyi misin ?"

Kendini dikleştirmesine yardımcı olarak saçlarını okşadım. Elimi öperek "Kızımız nasıl ?"

Kalbim heyecandan küt küt atmak üzereydi. Burnumu çekerek "Çok iyi."

Alnını uzunca öperek yanına kıvrıldım. Beni bir bebek gibi göğsüne bastırarak saçımı öptü. Deniz koşarak içeri girdi ve yatağın diğer tarafına geçti.

"Merve'm iyi misin ?"

Merve kıkırdayarak "İyim Mavi."

Deniz gülümsedi ve bana baktı. Yatağın yanındaki sandalyeye oturarak Merve'yi izlemeye başladı. Oda çok korkmuştu ama beni sakinleştirmek için güçlü durmuştu.

İçeri Çınar ,Umut ,Ege abi ,Seda abla ve Özgür abi gelince bütün çekirdek aile toplanmıştı. Annem ve babam hamilelik döneminde bize ev alıp ,para göndermişlerdi. Ama gene de bize karşı bir soğuklukları vardı ve bizimle görüşmüyorlardı.

İçeri hemşire girince kucağındaki kızıma baktım. Merve gözyaşlarını tutamayarak mutluluktan ağlamaya başlamıştı bile. Kendimi zor tutuyordum ama birer birer gözlerimden yaşlar akmaya basladi.

"Ailene merhaba de ufaklık."

Hemşire gülümseyerek kızımı Merve'nin kucağına bıraktı. Merve onu öperek kokusunu içine çekti. En sonunda bende salya sümük ağlamaya başladım. Nasıl ağlamayayım ki ? Sevdiğim tek kadın ve onun kucağında bizim bebeğimiz.

Çınar omuzlarıma vurarak ikisini gösterdi. Yanlarına giderek önce Merve'nin sonra da kızımın alnını öptüm. Çok güzel kokuyordu.

"Adı nolucak ?"

Deniz burnunu çekerek gulumsedi. Çınar yanına gidip sıkıca belini kavradı. Merve'ye tekrar dönerek kaslarımı kaldırdım. Oda benim hareketimi yapınca kahkahamı engelleyemedim.

"Bence Eylül olsun."

Merve tekrar kızımızı operek 'Eylül' diye fısıldadı. İsmi beğenmiştim.

Heyecanla ayağa kalkarak "O zaman ! Aramıza hoşgeldin Eylül."

Herkes gulerek bebek ile ilgilenmeye başladı. Bende Merve'nin yanına tekrar yatıp başını göğsüme yasladım.