Baş Belası

Bölüm 47

Telefonun çalması ile yatakta döndüm. Çınar homurdanarak beni kendine iyice çekti. Telefonun zili adeta beynimi deliyordu.

"Çınar ?"

"Hı ?"

Gerinerek ona baktım. "Hayatım telefona bakar mısın ?"
Gözlerini sinirle açarak bana baktı. Kısık sesle küfür ede ede yataktan kalktı ve telefonu eline aldı. Kısa bir konuşmadan sonra telefonu koltuğa fırlatıp tekrar yanıma yatarak beni kendine çekti. Yaptığı harekete gülerek ona döndüm. Dudakları ile oynamaya başlayınca ,güldü. O güldüğü için de bende güldüm. Gözlerini açarak başımı öptü.

"Kalk bakalım. Yapıcak işlerimiz var bugün."

Zaten romantik anı bozmasa olmuyordu. Gözlerimi devirerek yataktan kalktım. Elimi yüzümü yıkayarak banyodan çıktım. Oda da yoktu. Üstümü değiştirerek aşağı indim. Çınar Eylül'ü kucağına almış 'uçak' yapıyordu. İkisini bir arada izlerken adeta büyüleniyordum.

"Merak etme ,bizim de çocuğumuz olucak." demesi ile irkilerek ona baktım. Eylül'ün başını öperek koltuğa yatırdı. Yanıma gelerek belime sarıldı ve beni kucağına aldı.

"Hatta daha güzel olabilir."

"Hı ? Diyorsun."

"Evet bebeğim."

Dudağımı öpüceği anda kapı çaldı. Çınar seslice inleyerek hızlıca dudağımı öptü. Gülerek kucağından indim ve kapıya ilerledim. Kapıyı acmam ile yere kapaklanmam bir olmuştu. Merve ve Okan ayısı hızlıca Eylül'ün yanına giderek kucağına girdiler. Yerden kalkmaya çalışırken Umut'un kapıyı tekrar açması ile tekrar yapıştım.

"Niye açılmıyor la bu kapı- Yenge !"

Başımı ovuşturarak sinirle ona baktım. Çınar hızlıca Umut'un ensesine sert bir şekilde vurarak kollarını belime doladı.
"Birşey oldu mu ? Umut kaç ! Anam avradım olsun geberticem seni !"

Umut hemen kapıyı kapatarak merdivenlere doğru koşmaya başladı. Hızlıca beni kaldırarak salona ilerletmeye başladı. Eline aldığı yastık ile tam Umut'un kafasına vurdu. Tabi Umut bir anda kafasından vurularak şaşırarak bize baktı. Çınar ustune atlayarak yere yatırdı ve hafif de olsa yumruk atmaya başladı. Çınar'ın omzundan tüm gücüm ile çekerek tekrar yere yapıştım. Tek fark Çınar da ustume dusmesiydi.

"Mavi !"

Okan'ın bağırması ile hızlıca ona baktım. Koşar adım bize doğru geliyordu. Merve de arkasındaydı. Tabi tam düşündüğüm gibi Okan ,Umut'un ayağına takılarak yere düştü. Merve de hızına alamayarak ustumuze düştü. Başımı sert bir şekilde yere vurdum. Herkes inleyerek bir yerlerini tutmaya başlamıştı. Eylül ise bize tip tip bakıyordu. Çocuk da haklı bu kadar anormal bir aile olamazdı !

"Güzelim iyi misin ?"

Elini tutarak yerden kalktım. Çınar başımı tutarak yüzünü burusturdu.
"Umut !"

"Yeter ! Bağırmayın." demem ile herkes sus pus olmuştu. Mutfağa giderek buz torbasını kafama bastırdım.
On dakika sonra Çınar yanıma arkama geçti. Hafifçe başımı ovması gerçekten çok iyi gelmişti.
"Özür dilerim." kafamı kaldırarak ona baktım.
"Neden ?"

Derin bir nefes alarak önümde eğildi. Elimi öperek "Gene canın yandı. Ve ben buna engel olamadım."

Ellerimi yanaklarına koyarak okşadım. Sevgilimin alnını öptüm.
"Saçmalama."

Zoraki bir şekilde gülerek elimden sıkıca tutup ,salona ilerledik.

Umut utana sıkıla karşıma oturarak ensesini kaşıdı. "Yenge ,ben çok özür dilerim. Kapı açılmayınca daha çok bastırdım. Bastırınca da şey oldu. Ondan sonra sende şey oldun-"