Kör Gelin. 1. (Zor Evlilik Serisi 2)

♡2♡

Gözlerini kapattı. Nereden çıkmıştı ki şimdi bu kadın. Sinirle ama sakince konuştu.

''Buket defol.! ''

Ama karşıda ki ses aksini yaparak konuştu.

''Hadi ama Hadin.... Kaç ay oldu görüşmeyeli. Hem İstanbul'a geldim. ''

Duydukları ile daha bir sinirlendi. Bu kadından çekeceği var ya.

''Ben evlendim. ''

Ve kısa bir sessizlik oldu. Ardından bağırma gibi bir ses duyuldu.

''Sen bunu bana nasıl yaparsın gerizekali! ''

Sinirle güldü Hadin.

''Sen kimsin ki? ''

Ağlamaya yüz tutmuş kadın fısıldadı.

''İlk aşkın.''

¤¤¤¤
Görmeden izlediği dizi çileden çıkmasına sebep oldu. Evet duyuyordu ve anladığı kadar ile karısını terk eden bir adam vardı. Oğlu için. Kanser olan oğlu yüzünden hamile bıraktığı bir başka kadına gidiyordu. Sonra ise aşık olduğu karısı intihar ediyordu. (Bu diziyi bilen var mı?). Hırsla Leyla annesine konuştu.

''Kapat lütfen deli olacağım.! ''

Leyla annesi gülerek başka bir kanal açtığında Mutlu derin bir nefes aldı. Ama çalan kapı nefesini kursağında bıraktı. Leyla annesinin kapıyı açmasını bekledi. Kimdi ki bu ?

''Leyla anne.? '' dedi.

''Ben geldim. '' kocasının sesini duydu.

''Hoşgeldiniz. '' dedi kısık bir sesle. Hadin ise cevap vermeden yukarı odaya çıkmıştı. Mutlu ise utangaç bir tavırla kafasını önüne eğdi. Kocasını çok merak ediyordu. Daha önce kimsenin anlatmasına izin vermemişti. Ama şimdi Leyla annesine sorabilir ve öğrenebilirdi. Bu yüzden ''Leyla anne? '' dedi bir kez daha.

''Efendim? '' kadın yanına oturduğu kızın ne diyeceğini az çok tahmin etmişti.

''Şey o nasıl biri? ''

Gülümsedi orta yaşlı kadın. Ardından anlatmaya başladı.

''İnanmayacaksın ama sarı saçları var. Sonra kahve gözleri. '' dedi

Ağzı şaşkınlık ile aralandı. Ne yani kocası sarı saçlara mı sahipti. Devam etmesi için Leyla annesine kafa salladı gülerek.

''Sonra uzun boylu. Çok yakışıklı ama kızım. Bembeyaz bir tene sahip. Vampir gibi. ''

Annesinin tabirini güldü. İşte şimdi daha bir merak etmişti onu. Görmek istedi. İç çekti.

''Merak ettin değil mi? '' sordu Leyla hanım.

Olumlu anlamda başını salladı. Yanakları anında kazarırken tekrar başını eğdi.

''Neden o ameliyata girmeyi kabul etmedin kızım? ''

İşte buna cevabı yoktu ki. Tek sırrı olan bu nedeni asla ama asla kimseye söyleyemezdi. Her zaman ki gibi sessiz kaldı. Annesi de sessiz durdu onun gibi.

''Ben çıkıyorum! ''

Kocasının sesi yankılandı. Oturduğu yerde irkildi. Nereye? Diye sormadı. Soramadı. Bu yüzden sadece başını salladı.

Kapının çarpma sesi kulaklarına dolduğunda gözleri de dolmuştu. İstemediği bir evlilikte kendisini istemeyen bir adama mahkumdu. Belki yakışıklı biriydi. Belki de başkasına aşık.... Bilemedi. O sustukça gözyaşları onun yerine çok güzel konuştu. Annesi sessizce izledi ardından oturduğu yerden kalkarak mutfağa gitti. Sonuçta yemek yapması gerekiyordu.

Mutlu ise televizyonun sesine bir de hıçkırıklarını ekledi.

~~~~

Kapıdan içeri adım atar atmaz bütün gözler ona çevrildi. Bütün kadınlar hayranlıkla onu izlerken o bar da ona ayrılmış olan locaya doğru gitti. Oturduğu yerde etrafa göz gezdirirken aklına yeni karısı geldi. Nereden çıktı şimdi onu düşünmek.!? O saçları sonra mavi gözleri.. Düşünme Hadin. Diye kendini uyardı. Daha onu tanımıyordu bile. Sadece adı ve soy adı vardı. Gerisi bir bilmece gibi. Eğer kör olmasaydı şimdi onun yanında olur ve ilgilenirdi. Bıkkın bir nefes verdi. Ardından yanına gelen barmene ''Her zamankinden! '' diyerek gönderdi. Bu gece unutması gerekiyordu. En azından bir kaç saat. Sonra zaten bir hafta da değişen hayatını hatırlardı.

Etrafa göz gezdirdi. Hafif sarhoş hali ile. Tanıdık bir surat gördüğünde gülümsedi. Ama buruk bir gülümseme. Eli ile gel işareti yaptı. Yanına gelen kıza kolunu uzatarak koltuk altına çekti.

''Küçüğüm. '' dedi nahoş bir sesle.

Utanan kız sadece kafasını eğmişti.

''Alizya.. Ne işin var burada? ''

Kardeşi gibi gördüğü kıza hesap sorar gibi konuştu. 18 yaşında ki bir kız için buralar tehlikeli olabilirdi.

''Şey.. Ekin ile tartıştık. ''

Şimdi derdini anlamıştı. Küçük aşık kızımız sevgilisi ile tartışmışti.

''Dağıtayım mi suratını?''

Kıkırdadı. Ardından olumsuz anlamda başını salladı.

Gülen Hadin peki dercesine kafa salladı.

¤¤¤¤

Dinlediği kitapta o güzel anlatılıyordu ki aşk.... Hayran kaldı. Nasıl bir şey merak etti. Şu kör hali ile aşık olmak istedi. Kim bilir belki de olurdu.

Artık görmek istiyordu. Kendi için değil kocası için. Ama yapamazdı. Önce kurtulması gerekirdi. Daha sonra belki..

Tek başına oturduğu odasında bir anda kapı açılınca korktu. Kim ki? Belki kocası?

''Siz misiniz? '' korku ile sordu. Bir gülme sesi. Tanıdı. Kocası.

Sadece yatakta bekledi.

Hadin ise dumanlı bir kafa ile genç kadına doğru ilerledi. Tam karşısında durduğu vakit konuşmaya başladı.

''Sen niye körsün ki? Bu kadar güzel olupta kör olmak niye? ''

Mutlu şaşkınca dinledi. Yatağın bir kısmı çökünce kocasının yatağa çıktığını anladı.

Hadin ise tam kızın burnunun dibinde durdu. Ardından elini uzatarak yüzünü avuçları arasına aldı.

''Yarın.. Yarın akşam katılmamız gereken bir yemek var. Seni tanımak isteyen bir kaç kişi işte. Gelmek istiyormusun? ''

Mutlu düşündü. Tabi ki gitmek zorundaydı. Sonuçta onun için olan bir yemekti. Ama utanıyordu.

''Şey.. Bu halimle biraz zor olur. Sizi utandırmayayım? ''

Güldü Hadin. Niye utandırsın ki?

''Hayır.'' dedi kısa ve net.

Ardından bir anda kollarına aldığı kız ile beraber uyumak istedi. Sadece bu gecelik.

Yazım hataları varsa affedin. Kontrol etmeden yayınlıyorum. Bu bölüm güzel olmadı. Ama gelecek bölüm daha iyi olacak emin olun. Yorumlarınızı bekliyorum.