Kör Gelin. 1. (Zor Evlilik Serisi 2)

♡3♡

Karşısında ki kızına baktı. Giydiği siyah dantelli elbise o kadar güzel olmuştu ki.... Ona o kadar yakışmıştı ki.... Hayranlıkla izledi onu. Bu kadar güzel olmak ona yakışıyordu. Kusuru olsa bile. Gerçi o kusur değil mucizeydi ona göre.

''Nasıl olmuşum Leyla anne? '' diye sordu.

Annesi ona bakarak konuştu.

''Bir melek kadar güzel oldun!''

Tatmin olmamıştı. Lakin sessiz kaldı. Sonuçta görmüyordu. Bir faydası yoktu. Bu yüzden annesine hitaben ''Oturabilir miyim? '' dedi. Hadin gelene kadar beklerdi en azından.

Leyla hanım sayesinde oturdu. Ardından beklemeye başladı. Bu sıra da dış kapının sesi geldi kulaklarına. Nedeni bilinmez bir şekilde heyecanlandı.

Yorgun bir şekilde yukarı çıkıp odasının kapısını açtı. Bir an önce bu gece bitsin istiyordu fakat daha yemek vardı. Dışarı nefesini verip kapıyı açtı ve odaya girdi. Yatağa taraf döndüğünde şok olmuştu. Bu....bu ne güzellik.! Yutkundu sertçe. Bu kadın neden bu kadar güzeldi ki.?

Şaşkınlık ile beraber kadına göz işareti ile çık yaptı. Çıkan Leyla hanımın ardından hadin ne olduğunu anlamadığı her halinden belli olan kadına dönüp ''Ben geldim. '' dedi.

''Hoşgeldiniz. ''

Cevap vermeyip üstünü değiştirmeye koyuldu. Utanmıyordu. Zaten karısı görmüyordu. Üstüne siyah bir takım giydiğinde ''Kalk. '' dedi.

Ayağa kalkan kadının yanına gidip koluna girdi. Ardından odadan çıktı. Bu gece nasıl olacaktı bilinmez. Ama iyi geçmesi için ikisi de dua ediyordu.

~~~~

Duran araba sayesinde geldiklerini anlamıştı. Nasıl bir yere gelmişlerdi bilmiyordu. Merak ediyordu ama sormaya çekiniyordu. Bu yüzden sessizce bekledi. Kendi kapısı açılınca ineceğini anladı. Kolun da hissettiği parmaklar ile beraber arabadan indi. Heyecanlı bir şekilde kocasının desteği ile geldikleri lüks Restorana girdiler. Dudaklarında küçük bir gülümseme ile sadece karanlıkta tutunduğu ip üzerinde ilerledi. Sonunda durdukların da kafasını eğip dudaklarını dişledi.

Hadin ise biraz utanmıştı.

''Hoşgeldiniz. '' her bir kafadan aynı cümle çıktı. Aynı karşığı Hadin ve Mutlu'da verdi.

Görmeyen Mutlu kafasını önüne eğmiş ve sadece konuşulan şeyleri dinliyordu. Bir anda konu ona gelince dinledi. Kendisine soru yönetilmişti.

''Kaç yaşındasınız? ''

Hım. Genç bir bayan sesiydi. Kibirli değil di. Aksine memnun olmuş gibi. Sanki biraz gülümseme ile söylenmişti. Bu yüzden Mutlu da gülümseyerek cevapladı.

''19.''

Kısa ve net. Kafası önüne düşmüş bir şekilde cevapladı. Masadaki kimse neden kadının yüzlerine baktığını bilmiyordu.

''Okuyor musunuz? ''

Bu defa kibirli bir ses konuştu. Mutlu bunu anlıyordu. Yıllardır görmediği gözleri sayesinde ses sarrafı olmuştu. Ve insanların sesinden kolaylıkla anlardı. Biraz da kıskançlık sezdi. Ki doğruyu.

''Okulu mu bitirdim. ''

Sakince konuşmuştu. Anlaşılan daha gelecek soru vardı ve büyük bir sabır ile dinlemeliydi.

''Hadin ile nasıl tanıştınız.? ''

İşte çalışmadığı bir soru. Ve ne yazık ki bu soru az önce ki sesten gelmişti. Yutkundu. Sertçe.