Kör Gelin. 1. (Zor Evlilik Serisi 2)

♡18♡

Bazen nefessiz kalırdı insan ve o an ölmek isterdi. Nitekim Mutlu şuan ölmek ve kat kat yerin dibine girmek istiyordu. ''Hayal..'' diye mırıldandı. Bunu beklemiyordu. Çünkü kızı şimdiye kadar hiç baba dememişti. Ve bugün ilk defa demişti. Ve oda babasına. Bakışlarını mahçup bir eda ile Hadin'e çevirdi. ''Özür dilerim bey efendi. '' dedi. Mahçupluğu sesine de yansımıştı.

Güçlükle yutkundu. Küçük kıza baktı. Turuncu saçları ve bir kaç çil vardı yüzünde. Fazla güzel bir bebekti. O an aklına hiç görmediği kızı geldi. Acaba o nasıldı. Dolmaya başlayan gözlerini kapattı ve bakışlarını yere indirdi. Ardından zorla gülümseyerek ''Önemsiz.. '' diye mırıldandı. Ve arkasını dönerek onu bekleyen kadına doğru yürüdü. Bu acıtmıştı. Kızının yokluğunu şimdi daha çok anlamıştı. Babaydı fakat kızın kızının nasıl bir şey olduğunu bile henüz bilmiyordu.

Gözünden bir damla yaş düştüğünde boğazından bir hıçkırık koptu. Hayal kırıklığı ile kızına baktı. Neden şimdi baba demişti ki.. ''Ah Hayal.. '' diye yakındı. Direksiyona geçtiğinde hiç düşünmeden arabayı çalıştırdı ve oradan uzaklaştı. Bir an önce eve gitmek ve bu anları unutmak istiyordu. Ve Mutlu Hadin'i gördüğü ilk an onu ne kadar özlediğini fark etmişti.. Hatta boynuna sarılmamak için kendini zor tutmuştu. Bir ara gözleri Hadin'in arkasında ki kadına takılmıştı. Onun da parmağında yüzük vardı. Ve Hadin'e aşkım demişti. Umursamamaya çalıştı. Zaten artık istesene Hadin olmazdı. Evleniyordu çünkü. Sonunda düşünceleri eşliğinde evin önüne geldiğinde hızla arabadan inmiş ve kızını alarak içeri girmişti. Bugün yeterince yorulmuştu. Güzel bir uykuya ihtiyacı vardı. Çünkü yarın ihale vardı.

****

Parmaklarını heyecan içinde birbirine geçirdi. Yavaş yavaş dolan salona baktı. İnsanlar bu ihale için şimdiden salonu doldurmuştu. Erken geldiği için içinden kendini tebrik etti. Kapı tarafına baktığında onu gördü. Kolunda yeni nişanlısı ile.

Bir kaç dakika sonra konuşmacı kürsüye çıkmıştı. Yapılacak olan avm'nin arazisi satışa çıktığı gibi ilk teklifi mutlu sunmuştu. Oldukça yüksek bir fiyat sunmuştu. Ondan hemen sonra Hadin daha yüksek bir fiyatla almak istese de Mutlu daha yüksek fiyatlar söyleyerek ihaleyi almıştı. Zaferle yerinden kalktı. İstediği gibi bitmişti ihale. Şimdi geriye sadece Bulut şirket ile ortaklık kurmak kalmıştı oda zaten kendiliğinden olacaktı. Yavaş adımlar eşliğinde kapıdan çıktı. Yavaş yürüyordu çünkü biliyordu ki şimdi onu durduracaktı. Ki düşündüğü de olmuştu.

''Bakar mısınız.?'' ona seslenildiğini biliyordu.

''Pardon.?'' kolundan tutulması üzerine durmak zorunda kaldı. Önce kola baktı ardından ona.

''Efendim.? ''

Şaşkınlık ile kendisine baktığını gördü. Gülümsemek istesede ifadesini korumak zorundaydı.

''Siz? '' dedi Hadin.

''Evet ben.? ''

''Neyse konumuz bu değil. '' demiş ve ardından Mutlu'ya akşam için yemek teklif etmişti.

****

''Şimdi ne yapacağız? '' sordu bilinmezlik içinde.

''Şimdi.... Projeyi iyi bir şekilde tamamlayacaksın. Biliyorsun bu ihaleyi sadece ona yakın olmak için aldık. Daha çok özel hayatına müdahale edeceksin. Ayrıca biliyorsun o artık nişanlı. Ve tüm ilgin onun özel hayatına olsun. Ve amcama gelirsek...hayatına olduğu gibi devam ediyor. Ona ne yapacağız henüz bilmiyorum. Biliyorsun sana neden onları yaptığını. Bu konu da araştırma yapacağım. Hadi sende artık çık geç kalma. '' diyen Kerem Mutlu'ya sımsıkı sarılmış ve anlından öpmüştü. Gülümseyen Mutlu kızını kucağına almış ve onu bekleyen arabaya binmişti. Heyecan yapmamaya çalışsada oldukça heyecanlıydı. Kucağında ki kızına hitaben konuştu.

''Bana bak küçük hanım bir daha baba demek yok. Sonra fena kızarım sana tamam mı? '' diyerek kendince uyarı yapmıştı. Gülümseyen küçük kız ellerini çırpıp tuhaf tuhaf sesler çıkarmıştı.

Yol boyu kızıyla uğraşan Mutlu sonunda geldiklerinde kızı ile beraber arabadan inmişti. Hava hafif ılıktı ve bu yüzden kızını sıkıca sarmalamıştı. İsteyeceği en son şey bile kızının hasta olmamasıydı. İçeri girdiği gibi sıcak hava vücuduna temas etmişti. Bu temas ile beraber gülümsemiş ve onu bekleyen masaya doğru ilerlemişti. Masaya geldiğinde oldukça soğuk bir sesle ''Merhaba '' demişti. Ayağa kalkan kadın tam Mutlu'ya sarılmak üzereydi ki Mutlu sadece elini uzatmış ve bunu engellemişti. Bozuntuya uğrayan kadın bunu pek belli etmese de uyum sağlamıştı. Bu defa elini Hadin'e uzattı. Bu temas canını yakacaktı. Oda bunun farkındaydı. Güçlükle elini uzatmış ve onun da elini sıkmıştı. Hafiften vücudu titresede bunu soğuğa yormuştu bu sıcak ortamda. Oldukça gülünç.

Masaya oturmuş ve hepsi siparişlerini vermişti. Kendisine bakan ikiliden oldukça rahatsız olsada bunu belli etmiyordu.

''Evli misiniz. ?'' diyen kadın önce küçük kıza bakmış ve ardından ona.

İnce sese döndü. Bu kadını hiç sevmemişti. kendinden emin bir gülümseme dudaklarında yer almış ve cevap vermişti soruya.

''Çocuğum peydahlanmış gibi mi duruyor? ''

Yüzü kızaran kadın gülümsemeye çalışmış ve ''Hayır. Yanlış anladınız. Eşinizi göremedikte? ''

''Eşim şuan Amerika da daha büyük işlerle uğraşıyor. Bu yüzden burada değil. Küçük işlere pek o bakmıyor da. ''

Kısa bir sessizlik oluştu. Mutlu her ne kadar sinirlerine hakim olmaya çalışsada bu karşısında duran kadın bunu zorlaştırıyordu.

''İsmi ne.? '' başta soruyu anlamasa da kadının kızına bakışlarından anlamıştı. Cevap vereceği sıra Hadin'e dönmüştü.

''İsmi.. İsmi Mısra Hayal. '' demişti. Mısra ismini Kerem koymuştu. Hayal ismini de kendisi. Oysa Hadin'in koymasını isterdi. Unutması yerine..

''İsmi çok güzel. '' sonunda konuşan Hadin büyülü gözler ile küçük kıza bakıyordu.

''Her neyse. Asıl konumuza gelelim.''

Sonunda bekleyeceği konuşma oluyordu.

''Bugün ihale de aldığınız arazi biliyorsunuz ki çok büyük. Ve orada çok büyük bir avm inşa edilecek. Her ne kadar bu araziyi biz almak istesekte alamadık. Fakat düşündük ki ortak olabiliriz. ?'' sorarcasına Mutlu'ya baktı.

Bir kaç dakika düşünme rolü yapan Mutlu ''Olabilir.'' demişti.

Tek kaşını kaldıran Hadin ''Anlamadım? '' demişti. Gülümseyen Mutlu ''Tamam. Ortaklığı kabul ediyoruz. '' demişti.

Şaşkınlıkla kendisine bakan gözlere bakmış ve ''Bu kadar küçük bir iş için pek konuşmaya gerek yok bence. Yemeklerimize dönelim. Kızım da aç bende! ''

kendinden emin verdiği cevaplar oldukça güzeldi. Henüz yolun başındaydı fakat şimdiden dişlerini göstermişti. Eh artık Mutlu'nun devriydi!

Bitti bölüm. Bir şey diyeceğim. Siz beğeniyor musunuz? Sanki biraz yavaştan ilerle miyor mu? Hızlı ilerleyince çok hızlı diyorsunuz da. Yani böyle güzel gidiyor mu? Umarım bu bölümü beğendiniz..